Najczęściej tytuł jest tłumaczony jako „Stopnie” prowadzące do nieba (niebios).

W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

70.1. Pytający zadał pytanie o karę, która wkrótce spadnie

70.2. na niewiernych, a której nie można powstrzymać.

70.3. Ona jest od Boga, Pana dróg wniebowstąpienia,

70.4. na które wstąpią aniołowie i Duch^[1]Gabriel. i udadzą się nimi do Niego w Dniu, który trwać będzie pięćdziesiąt tysięcy lat (ziemskich).

70.5. Wytrwaj więc z godną pochwały cierpliwością.

70.6. Im się wydaje, że kara jest odległa,

70.7. ale My wiemy, że ona jest bliska.

70.8. Niebo będzie jak gorejący czerwienią olej,

70.9. a góry jak puszysta wełna.

70.10. Żaden przyjaciel nie będzie wypytywał o przyjaciela,

70.11. chociaż będą się wzajemnie widzieli. Tego Dnia winny będzie chciał złożyć okup ze swoich synów,

70.12. żony i brata,

70.13. i ze swojej rodziny, która dawała mu schronienie.

70.14. Zaoferuje wszystkich na ziemi, byle tylko uratować siebie.

70.15. Na próżno. Czeka już ogień piekielny,

70.16. który zrywa skórę z całej głowy

70.17. i zaprasza tych, którzy się odwrócili (od wiary), odwrócili swe twarze (od Boga),

70.18. gromadzili majątki i ukrywali je (przed innymi).

70.19. Człowiek został stworzony, jako istota niespokojna.

70.20. Kiedy dotknie go nieszczęście, rozpacza.

70.21. Kiedy zaczyna mu się dobrze powodzić, staje się skąpy.

70.22. Wyjątkiem są ci, którzy modlą się (do Boga)

70.23. i są wytrwali w modlitwie.

70.24. I ci, którzy prawo do części swoich majątków

70.25. oddają potrzebującym i biednym.

70.26. I ci, którzy wierzą, że Dzień Sądu nastąpi.

70.27. I ci, którzy boją się kary od swojego Pana,

70.28. bo wiedzą, że kara od ich Pana jest nieuchronna.

70.29. I ci, którzy chronią swą intymność w czystości,

70.30. ale nie przed swoimi żonami lub niewolnicami, bo wtedy są wolni od grzechu –

70.31. ci, którzy przekraczają te granice, są grzesznikami.

70.32. I ci, którzy strzegą powierzonych depozytów i dotrzymują słowa.

70.33. I ci, którzy zeznając jako świadkowie, mówią tylko prawdę.

70.34. I ci, którzy przestrzegają modlitw.

70.35. Oni znajdą się w Ogrodach, obdarzeni szacunkiem.

70.36. A co z tymi, którzy nie uwierzyli, ale przychodzą do ciebie,

70.37. zbierając się gromadnie z lewej i prawej strony?

70.38. Czy każdy z nich pragnie być wprowadzony do Ogrodu Szczęśliwości?

70.39. Otóż nie! My stworzyliśmy ich z materii, którą dobrze znają^[2]Z gliny..

70.40. I cóż z tego. Przysięgam na Pana wschodów i zachodów, że jesteśmy zdolni do tego,

70.41. aby w ich miejsce stworzyć innych i nikt nie będzie mógł Nas przed tym powstrzymać.

70.42. Zostaw ich, niech pogrążają się w próżnych dysputach, niech się radują, aż nadejdzie Dzień, który został im obiecany.

70.43. W tym Dniu pospiesznie wstaną z grobów, jakby chcieli się ścigać do celu,

70.44. ze spuszczonym wzrokiem, okryci hańbą. Taki będzie ten Dzień, który im obiecano.