W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

57.1. Wszystko, co jest w niebiosach i na ziemi, głosi chwałę Boga. On jest Wszechmogący i Mądry.

57.2. On jest władcą niebios i ziemi. On daje życie i sprowadza śmierć. On ma władzę nad wszystkim.

57.3. On jest Pierwszy i Ostatni, Jawny i Ukryty. On ma wiedzę o wszystkim.

57.4. On jest tym, który stworzył niebiosa i ziemię w ciągu sześciu dni, a następnie osiadł na tronie. On wie, co wchodzi w ziemię i co z niej wychodzi, co zstępuje z nieba i co do niego wstępuje. Gdziekolwiek byście nie byli, On jest z wami. Bóg widzi wszystko, co czynicie.

57.5. On jest władcą niebios i ziemi. On decyduje o wszystkim.

57.6. On sprawia, że noc staje się dniem, a dzień nocą. On wie, co skrywają wasze serca.

57.7. Wierzcie w Boga i Jego Wysłannika i rozdawajcie z tego, co On dał wam w dziedzictwo^[1]Dziedzictwo po poprzednich ludach.. Ci spośród was, którzy wierzą i wydają^[2]Ze swoich majątków, dla sprawy Boga., otrzymają wielką nagrodę.

57.8. Co się z wami dzieje? Dlaczego nie chcecie uwierzyć w Boga, skoro Wysłannik nawołuje was do wiary w waszego Pana? Przecież On zawarł już z wami przymierze, czy nie wierzycie w nie^[3]Chodzi o przymierze wspomnianie w Koranie w wersie 7:172..

57.9. On jest tym, który zsyła na Swojego sługę wyraźnie znaki, aby was wyprowadzić z ciemności do światła. Bóg jest dla Was Miłosierny i Miłujący.

57.10. Co się z wami dzieje? Dlaczego nie wydajecie (swoich majątków) na drodze Boga? Przecież Bóg i tak jest dziedzicem wszystkiego, co jest w niebie i na ziemi. Nie jesteście sobie równi. Wyżej cenieni są ci, którzy rozdawali (ze swoich majątków) i walczyli na drodze Boga przed zwycięstwem^[4]Nad Mekką., niż ci, którzy wydawali i walczyli po zwycięstwie. Ale Bóg im wszystkim obiecał to, co najlepsze. Bóg wie najlepiej, co czynicie.

57.11. A kto da Bogu kredyt sprawiedliwości^[5]Czyli z pełną świadomością poświęcili swe majątki., temu Bóg odda podwójnie i otrzyma wspaniałą nagrodę.

57.12. W Dniu, kiedy ujrzysz wierzących mężczyzn i wierzące kobiety, i jak ich bijący blask będzie się rozprzestrzeniał po prawej stronie, oni usłyszą: „Dziś dla was wspaniała wiadomość. Będziecie przebywać wiecznie w Ogrodach z płynącymi pod nimi strumieniami. Osiągnęliście wspaniały sukces”.

57.13. W tym Dniu obłudni mężczyźni i obłudne kobiety powiedzą do wierzących: „Poczekajcie na nas, abyśmy mogli wchłonąć, chociaż trochę, waszego blasku”.. Usłyszą odpowiedź: „Jeśli możecie, to zawróćcie i odnajdźcie własny blask”. I wtedy pomiędzy nimi zostanie wzniesiony mur z bramą. Od jego wewnętrznej strony będzie miłosierdzie, a od strony zewnętrznej cierpienie.

57.14. Obłudni będą wołać (do wierzących): „Czyż nie byliśmy razem z wami?”, a wierzący odpowiedzą: „Byliście, ale oszukaliście wasze własne dusze, wyczekiwaliście, wątpiliście i daliście się zwieść waszym namiętnościom, aż przyszedł rozkaz Boga. Kusiciel^[6]Szatan. oszukał was w sprawie Boga.

57.15. Dlatego dziś nie będzie przyjęty od was żaden okup, podobnie jak od tych, którzy w ogóle nie wierzyli. Waszym ostatecznym miejscem zamieszkania będzie ogień piekielny, on zawładnie wami. Jakże to nędzny kres waszej wędrówki”.

57.16. Czy nie nastał już czas, aby ci, którzy wierzyli, upokorzyli swoje serca na przesłanie Boga i prawdę, która jest tutaj objawiona? Niech nie będą podobni do wyznawców poprzednich ksiąg objawionych, których serca z czasem stwardniały i wielu z nich stało się ludźmi grzesznymi.

57.17. Wiedzcie, że to Bóg ożywia ziemię, kiedy ona umrze. W ten sposób wyjaśniamy wam Nasze znaki, abyście zrozumieli.

57.18. Z pewnością tym mężczyznom i kobietom, którzy dawali jałmużnę i udzielili Bogu kredytu sprawiedliwości, On zwróci podwójnie i da im wspaniałą nagrodę.

57.19. Ci, którzy uwierzyli w Boga i Jego posłańców, są prawdomówni i będą świadkami przed obliczem swego Pana. Oni otrzymają nagrodę i blask. Ci, którzy nie uwierzyli i odrzucili Nasze znaki, znajdą się w Piekle.

57.20. Wiedzcie, że życie doczesne jest tylko igraszką, zabawą, fałszywą ozdobą, wywyższaniem się, pogonią za majątkiem i rywalizacją, co do ilości potomstwa. To jak przypowieść o obfitym deszczu, dzięki któremu wzrastające rośliny sprawiają radość siewcy^[7]Lub: „niewiernemu”.. A potem roślinność żółknie, usycha i zmienia się w pył. A w życiu przyszłym czeka wieczna kara lub przebaczenie od Boga i (wieczna) radość. Natomiast życie na tym świecie jest tylko chwilową iluzją szczęścia.

57.21. Rywalizujcie więc między sobą, ale w poszukiwaniu Boskiego przebaczenia i drogi do Raju, rozległego jak niebo i ziemia, przygotowanego dla tych, którzy uwierzyli w Boga i Jego Wysłannika. To jest łaska od Boga. On okazuje ją, komu tylko zechce. On jest władcą niezmierzonej łaski.

57.22. Nie dotknie ziemi żaden kataklizm, nie spotka was żadne nieszczęście, które nie zostałoby wcześniej, nim zostanie wywołane, zapisane w Księdze^[8]Może to oznaczać Boskie Prawo, Księgę czynów lub Koran. Chodzi o to, że nic nie dzieje się przypadkiem, bez woli i wiedzy Boga.. To nie sprawia Bogu żadnej trudności.

57.23. Jest tak dlatego, abyście nie rozpaczali nad tym, co wam umknęło i nie radowali się nadmiernie z tego, co otrzymaliście (w tym życiu). Bóg nie miłuje ludzi zarozumiałych i dumnych,

57.24. ani tych, którzy są skąpi (wobec sprawy Boga) i namawiają do skąpstwa innych. A ci, którzy się odwracają (od wiary), niech wiedzą, że Bóg jest Niezależny i Godny Chwały.

57.25. Wysyłaliśmy już posłańców od Nas z jasnymi dowodami, księgami i prawem, aby ludzie wiedzieli, jak postępować sprawiedliwie. Zesłaliśmy (ludziom) żelazo, które może służyć do przemocy, ale daje też ludziom wiele korzyści. Wszystko to dlatego, aby Bóg zobaczył, kto Mu służy i pomaga Jego posłańcom w tym, co niewidzialne^[9]Np. wiara, religia.. Bóg jest Wielki i Wszechmocny.

57.26. Powołaliśmy Noego i Abrahama. Ich potomkom daliśmy proroctwo i księgę i było wśród nich wielu, którzy kroczyli drogą prostą. Było jednak i wielu takich, którzy byli niegodziwi.

57.27. Potem śladem Abrahama i Noego wysłaliśmy wielu posłańców. Posłaliśmy Jezusa, syna Marii, który otrzymał od nas Ewangelię. Jego naśladowców uczyniliśmy ludźmi łagodnymi, serca ich wypełniliśmy miłosierdziem. Oni, chociaż im tego nie nakazaliśmy, ustanowili monastycyzm, aby znaleźć zadowolenie w oczach Boga. Jednak nie uszanowali tam praw, których powinni przestrzegać. Tych z nich, którzy uwierzyli, nagrodziliśmy, ale wielu z nich zbuntowało się (przeciw Bogu).

57.28. Wierzący! Bójcie się Boga i wierzcie w Jego Wysłannika, a On wynagrodzi was podwójnie w Swej łaskawości i przyda wam blasku, wśród którego będziecie kroczyć. Bóg wam przebaczy, bo On jest Przebaczający i Miłujący.

57.29. Niech wiedzą ludzie księgi, że nie mają żadnej władzy nad łaską Boga, którą On tylko zarządza. On okazuje łaskę, komu zechce. Bóg jest Władcą łaski nieustającej.