W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

54.1. Przybliżyła się Godzina i księżyc rozdzielił się.

54.2. Zawsze, kiedy widzą jakiś znak^[1]Cud., odwracają się i mówią: „To tylko czary”.

54.3. Oni odrzucili prawdę i idą za własnymi wyobrażeniami. Wszystko jednak ma swój wyznaczony czas.

54.4. Napomnienia, które do nich dotarły, były wystarczające, aby ich ostrzec.

54.5. Była w nich doskonała mądrość, ale wszystkie te ostrzeżenia nie przyniosły żadnego skutku.

54.6. Odwróć się od nich w tym Dniu, kiedy wzywający (anioł) przywoływać będzie do rzeczy najstraszniejszych.

54.7. Z pokorą w oczach oni wyjdą z grobów jak rozproszona szarańcza.

54.8. Spiesznie podejdą do wzywającego i niewierzący powiedzą: „To jest trudny dzień”.

54.9. Kiedyś lud Noego odrzucił prawdę, a Naszego sługę uznali za kłamcę. Powiedzieli: „On jest szaleńcem”. I odrzucili go.

54.10. On modlił się, więc do swego Pana: „Odrzucili mnie. Proszę, przyjdź mi z pomocą”.

54.11. Wtedy otworzyliśmy wrota nieba i zrzuciliśmy wodę.

54.12. Woda trysnęła też z ziemi. Oba te potoki wody spotkały się, aby wypełnić przeznaczenie.

54.13. I unieśliśmy go na czymś^[2]Noego na Arce., co było zrobione z połączonych belek i (wiązań z) palmowych włókien^[3]Większość tłumaczy rosyjskich, niemieckich i brytyjskich stosuje zapis: „ i gwoździ”. Profesor Bielawski oraz Ivan Hrbek tłumaczą ten fragment jako „włókna palmowe”. Chodzi o sposób wiązania (łączenia)..

54.14. Płynęli pod Naszą opieką, jako nagroda dla tego, którego odrzucono.

54.15. I uczyniliśmy z tego (wydarzenia) znak dla przyszłych pokoleń. Ale czy są tacy, którzy to wspominają?

54.16. Jakaż wtedy była Moja kara i Moje ostrzeżenia!

54.17. Koran uczyniliśmy jasnym ostrzeżeniem. Czy jest ktoś, kto to rozpamiętuje?

54.18. Lud Ad zaprzeczył prawdzie. Jaka wtedy była Moja kara i Moje ostrzeżenia?

54.19. Wysłaliśmy przeciwko nim niszczący huragan, w tym dniu nieustającego cierpienia.

54.20. Usunął ludzi tak, jakby wyrywał drzewa palm z korzeniami.

54.21. Jakaż wtedy była Moja kara i Moje ostrzeżenia!

54.22. Koran uczyniliśmy jasnym ostrzeżeniem. Czy jest ktoś, kto by się tym przejął?

54.23. Lud Thamud uznał Nasze ostrzeżenia za kłamstwa.

54.24. Powiedzieli: „Czy mamy podążyć za jednym z nas? Za człowiekiem? Wtedy byśmy dopiero zbłądzili. Musielibyśmy być szaleni.

54.25. Dlaczego tylko jeden z nas miałby otrzymać ostrzeżenie? On na pewno jest zadowolonym z siebie kłamcą!”.

54.26. Jutro dowiedzą się, kto jest zadowolonym z siebie kłamcą.

54.27. Ześlemy im wielbłądzicę, aby ich wypróbować^[4]Por. 7:73-7:77.. Obserwuj ich i bądź cierpliwy.

54.28. Powiedz im, że woda będzie dzielona między nich a wielbłądzicę. Niech przychodzą pić tylko w wyznaczonym dla nich czasie.

54.29. Jeden z nich, którego o to poprosili, odważył się i ją zabił^[5]Por. przyp. do wer. 7:77..

54.30. Jakaż wtedy była Moja kara i Moje ostrzeżenia!

54.31. Posłaliśmy im tylko jeden krzyk (podmuch) i stali się jak wyschnięte gałązki budującego zagrody (dla bydła).

54.32. Koran uczyniliśmy jasnym ostrzeżeniem. Czy jest ktoś, kto by się tym przejął?

54.33. Lud Lota także uznał ostrzeżenia za kłamstwa.

54.34. Posłaliśmy im huraganowy deszcz kamieni i tylko rodzinę Lota uratowaliśmy przed świtem.

54.35. To było Nasza łaska. Tak wynagradzamy tych, którzy okazują wdzięczność.

54.36. Lot ostrzegał ich przed Naszą surowością, ale oni nie uwierzyli w te ostrzeżenia.

54.37. Oni uporczywie żądali od niego, aby wydał im swoich gości. Wtedy oślepiliśmy ich i  powiedzieliśmy: „Spróbujcie Mojej kary i Mojego ostrzeżenia”.

54.38. I wcześnie rano spadła na nich zapowiedziana kara.

54.39. (Usłyszeli) „Spróbujcie Mojej kary i Mojego ostrzeżenia”.

54.40. Koran uczyniliśmy jasnym ostrzeżeniem. Czy jest ktoś, kto by się tym przejął?

54.41. I do ludu Faraona przybywali ostrzegający.

54.42. Oni także wszystkie Nasze znaki uznali za kłamstwo, więc schwytaliśmy ich jak przystało na Wszechwładnego i Wszechmocnego.

54.43. Czy niewierni wśród was są lepsi od tamtych? Czy w księgach są zapisy, które was uniewinniają?

54.44. A może powiecie^[6]Mekkańczycy.: „Jesteśmy zjednoczeni, więc zwyciężymy”.

54.45. Ale ta jedność zostanie rozbita i oni uciekną (w popłochu).

54.46. Godzina (Sądu) jest już dla nich wyznaczona i będzie ona (dla nich) bolesna i gorzka.

54.47. Niesprawiedliwi tkwią w błędzie i szaleństwie.

54.48. W Dniu, kiedy zostaną zawleczeni twarzami do ognia piekielnego, będzie im powiedziane: „Skosztujcie dotknięcia Piekła”.

54.49. Wszystko, co stworzyliśmy, jest precyzyjnie dopasowane^[7]Samo w sobie (jako organizmy), doskonałe w proporcjach i dopasowane do porządku wszechświata..

54.50. Wystarczy jedno Moje słowo i Mój rozkaz jest wypełniony w mgnieniu oka.

54.51. Unicestwiliśmy wiele ludów przed wami, ale czy jest ktoś, kto to rozpamiętuje?

54.52. Wszystko, co zrobili, jest w księgach (ich czynów).

54.53. Zapisane jest tam wszystko: czyny wielkie i małe.

54.54. Zaprawdę wszyscy sprawiedliwi będą wśród Ogrodów i strumieni,

54.55. w miejscu Boskiej prawdy, w obecności Wszechmocnego Władcy.