W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

5.1. Wierzący! Dotrzymujcie zobowiązań. Dozwolone są wam wszystkie zwierzęta przez was wypasane: za wyjątkiem tych, które wymieniono (jako zakazane). Nie wolno wam polować, kiedy odbywacie pielgrzymkę. Bóg ustala, co i jak zechce.

5.2. Wierzący! Nie znieważajcie obrządków ustanowionych przez Boga, ani świętego miesiąca, ani ofiar ze zwierząt oraz girland (na ich szyjach), ani udających się do świętego Domu, którzy szukają łaski i zadowolenia Boga. A kiedy nie jesteście już w stanie uświęcenia (Ihram) podczas pielgrzymki, to możecie polować. Złość do ludzi, którzy przeszkodzili wam w dotarciu do Mekki, nie upoważnia was do czynienia grzechu. Wspomagajcie się w pobożności i w czynieniu dobra, nie pomagajcie nikomu w grzechu i występku. Okazujcie strach przed Bogiem. Zaprawdę, On jest Surowy w karaniu.

5.3. Zabronione jest wam: mięso ze zwierzęcia, które samo padło, krew i mięso świni, a także ofiara, którą nie złożono Bogu, zwierzę, które zostało zaduszone, zabite przez uderzenie, padło wskutek upadku, odniesionych ran i to upolowane oraz napoczęte przez drapieżnika – z wyjątkiem tych, które możecie oczyścić ^[1]Tzn. zdążyć przed ich śmiercią zabić je zgodnie z zasadami dhabiha.  – oraz te, które złożono w ofierze bożkom ^[2]Tzn. te złożone w ofierze bożkom są zakazane.  i te, które zostało rozdzielone strzałami ^[3]Przedislamska, pogańska praktyka. . Zabronione wam jest to, co uzyskacie poprzez losowy podział przy pomocy strzał, to jest wiarołomstwo. Dzisiaj ci, którzy nie wierzą, ubolewają, że nie zaszkodzą waszej religii, więc nie obawiajcie się ich, ale obawiajcie się Mnie. Dzisiaj dopełniłem wam waszą religię i udoskonaliłem Moją łaskę dla was, i zatwierdziłem islam jako waszą religię ^[4]Wers ten został objawiony podczas pożegnalnej pielgrzymki Proroka (s) w dzień znany jako Ghadir, kiedy Prorok ogłosił Imama Alego (a.s.) swoim następcą. „Dopełnienie religii” odnosi się do przekazania muzułmanom ostatnich praktycznych praw wymienionych w tym wersie, zaś „udoskonalenie łaski” ogłoszenia następstwa Alego (a.s.).. Kto będzie zmuszony do popełnienia nieświadomie grzechu podczas głodu, dla tego Bóg będzie Przebaczający i Miłujący.

5.4. Jeżeli zapytają cię, co jest dozwolone, dopowiedz: „Dozwolone jest to, co dla was dobre, a więc także to, co schwytają wytresowane przez was, jak psy myśliwskie, drapieżniki, które nauczyliście polować według wskazówek danych wam przez Boga ^[5]Musi być żywe lub martwe, ale bez próby spożycia przez drapieżnika.. Wspominajcie przy tym Jego imię”. Bójcie się Boga. On jest szybki w karaniu.

5.5. Dozwolone wam dzisiaj zostały wszystkie rzeczy dobre i czyste. Dozwolone jest wam pożywienie tych, którym została objawiona księga, a im dozwolone jest to, co i wam. Także cnotliwe, wierzące kobiety, i te bezgrzeszne kobiety spośród tych, którym księga została objawiona wcześniej ^[6]Żydzi i chrześcijanie., jeżeli dacie im należne małżeńskie wiano, postępując jak ludzie uczciwi, a nie rozpustnicy biorący sobie je za nałożnice. Czyny tego, kto odrzucił wiarę są daremne i w życiu przyszłym znajdzie się wśród tych, którzy poniosą stratę.

5.6. Wierzący! Zanim zaczniecie się modlić, obmyjcie wasze twarze i ręce aż do łokci, przetrzyjcie wasze głowy i nogi do kostek. Jeżeli jesteście nieczyści, oczyśćcie się ^[7]Tu chodzi o całkowite oczyszczeni – kąpiel (ghusl).. A jeśli jesteście chorzy lub w podróży, wyszliście z ustronnego miejsca, mieliście kontakt z kobietą, a nie macie dostępu do czystej wody, to weźcie trochę czystego piasku i przetrzyjcie nim twarz i ręce. Bóg nie chce sprawiać wam trudności, ale chce, byście byli oczyszczeni, chce okazać wam łaskę, abyście byli Mu wdzięczni.

5.7. Pamiętajcie o miłosierdziu Boga, jakie wam okazał i o przymierzu, które z wami zawarł. Powiedzieliście wtedy: „Słuchamy i jesteśmy posłuszni”. Bójcie się Boga. Zaprawdę, On dobrze wie, co skrywacie w swoich sercach.

5.8. Wierzący! Bądźcie wierni Bogu jako świadkowie sprawiedliwości. Niech wrogość do jakiegokolwiek ludu nie skłania was do postępowania wobec nich niesprawiedliwie, postępujcie wobec nich sprawiedliwie. Sprawiedliwe postępowanie to oznaka bogobojności. Bójcie się Boga, On dobrze wie, co czynicie.

5.9. Tym, którzy wierzą, spełniają dobre uczynki, Bóg obiecał przebaczenie i wspaniałą nagrodę.

5.10. Ci, którzy nie uwierzyli i uznali znaki Boga za kłamstwo, zamieszkają w Piekle.

5.11. Wierzący! Pamiętajcie o miłosierdziu Boga, które wam okazał, gdy niektórzy ludzie wyciągnęli po was swoje ręce. Bóg ich powstrzymał. Bójcie się Boga. Niech wierzący pokładają w Nim nadzieję.

5.12. Gdy Bóg zawarł przymierza z synami Izraela, powołał spośród nich dwunastu przywódców i powiedział: „Zaprawdę, Jestem z wami. Jeśli będziecie: modlić się, płacić podatek, wierzyć w Moich proroków i pomagać im, poświęcać swoje dobra dla sprawy Boga, to na pewno wybaczę wam wasze grzechy i wprowadzę do Rajskich Ogrodów, pod którymi płyną strumienie. A jeśli ktoś z was stanie się niewierzący, to zejdzie z drogi prostej.

5.13. Ponieważ złamali przymierze, My ich przeklęliśmy i zamknęliśmy ich serca. Oni zniekształcają znaczenie słów. Zapomnieli część tego, co im przypomniano. Ty zawsze odkrywać będziesz ich zdradę, nie zdradzi tylko część z nich ^[8]Dot. plemion żydowskich w Medynie.. Jednak przebacz im i bądź wyrozumiały. Zaprawdę, Bóg kocha czyniących dobro.

5.14. Przyjęliśmy przymierze od tych, którzy mówili o sobie, że są chrześcijanami. Jednak i oni pozapominali wiele z tego, o czym im przypomniano. Dlatego wzbudziliśmy między nimi wrogość i nienawiść aż do Dnia Zmartwychwstania. Bóg pokaże im, co uczynili.

5.15. Ludzie księgi! Przybył do was Wysłannik ode Mnie, który wyjaśnia wam wiele z tego, co ukryliście z Księgi i co pominęliście. Przybyło do was światło Boga i jasna Księga (prawdy).

5.16. Dzięki niej poprowadzeni przez Boga będą ci, którzy szukają Jego zadowolenia na drogach pokoju. Bóg, zgodnie ze Swoją wolą, wyprowadza ich z ciemności ku światłu na drogę prostą.

5.17. Nie uwierzyli ci, którzy mówią, że Mesjasz, syn Marii, jest Bogiem. Powiedz im: „Kto miałby na tyle siły, aby powstrzymać Boga, gdyby On zechciał zniszczyć Mesjasza, syna Marii, jego matkę i wszystkich na ziemi?”. Do Boga należy królestwo nieba i ziemi i wszystko to, co znajduje się miedzy nimi. On stwarza to, co zechce. On ma władzę nad wszystkim.

5.18. Żydzi i chrześcijanie mówią: „My jesteśmy umiłowanymi dziećmi Boga”. Odpowiedz: „Jeżeli tak jest, to dlaczego On karze was za wasze grzechy? Jesteście tylko ludźmi, których On stworzył razem z innym życiem”. Bóg wybacza każdemu, komu zechce i karze tych, których zechce. Do Boga należy królestwo nieba i ziemi i wszystko to, co znajduje się miedzy nimi. Do Niego prowadzi droga prosta.

5.19. Ludzie księgi!  Przybył do was Mój Wysłannik po długim czasie, jaki upłynął od zwiastowania wam przez wielu innych proroków i wyjaśnia wam wiele rzeczy, abyście nie mogli powiedzieć: „Nie przybył do nas żaden zwiastun dobrej nowiny i nie ostrzegał nas”.

Przybył więc do was zwiastun dobrej nowiny i ostrzegł was. Bóg ma władzę nad wszystkim.

5.20. Mojżesz przemówił do swego ludu: „Ludu mój! Przypomnijcie sobie łaskę Boga, którą was obdarzył. On wyznaczył wam, spośród was samych, proroków. Uczynił was królami i dał wam to, czego nie dał żadnym innym (ludom) na tym świecie.

5.21. Ludu mój! Wejdźcie do Ziemi Świętej, którą Bóg dla was przeznaczył. Nie zawracajcie, bo powrócicie jako przegrani”.

5.22. A oni, powiedzieli: „Zaprawdę Mojżeszu, jest tam potężny lud ^[9]Lub „Lud olbrzymów”. i my tam na pewno nie wejdziemy, dopóki on tam będzie. A jak stamtąd odejdzie, to my tam wkroczymy”.

5.23. A dwóch bogobojnych ludzi, których Bóg obdarzył mądrością, powiedziało: „Idźcie do bramy i przekroczcie ją, a będziecie zwycięzcami. Jeżeli jesteście wierzący, to zaufajcie Bogu”.

5.24. Lud jednak odpowiedział: „Mojżeszu, nigdy tam nie wejdziemy, dopóki oni tam będą. Idź ty i Pan twój i walczcie we dwóch. My tutaj zaczekamy”.

5.25. On (Mojżesz) przemówił: „O Panie mój! Zaprawdę, nie posiadam władzy nad nimi za wyjątkiem władzy nad samym sobą i moim bratem (Aaronem). Oddziel nas od tego zepsutego ludu”.

5.26. On (Bóg) odpowiedział: „Będzie im więc ta ziemia zakazana przez czterdzieści lat. W tym czasie będą błądzić po ziemi. Nie smuć się z powodu tego zbuntowanego ludu”.

5.27. Opowiedz im historię synów Adama, którzy przygotowali ofiarę, ale tylko od jednego z nich została ona przyjęta, od drugiego nie. Powiedział on (do pierwszego): „Z pewnością zabiję cię”. Pierwszy odpowiedział: „Bóg przyjmuje tylko od tych, którzy są bogobojni.

5.28. Jeżeli podniesiesz na mnie rękę, aby mnie zabić, ja nie podniosą swojej, aby zabić ciebie. Ja boję się Boga, Pana wszystkich światów.

5.29. Chcę, abyś wziął na siebie grzech przeciwko mnie i grzech przeciwko sobie i abyś został jednym z tych, którzy zamieszkają w Piekle”.

5.30. I dusza pchnęła go do morderstwa. Brat zabił brata i znalazł się wśród tych, którzy ponieśli stratę.

5.31. Wtedy Bóg posłał kruka, który zaczął rozgrzebywać ziemię, aby pokazać mu jak pogrzebać brata. A on powiedział: „Biada mi! Czy nie potrafię być nawet jak ten kruk i ukryć ciało mojego brata?”.  I okazał skruchę.

5.32. Z tego powodu oznajmiliśmy synom Izraela: „Kto zabił człowieka, który nie popełnił zabójstwa i nie szerzył bezprawia na ziemi, to jakby zabił wszystkich ludzi”. A jeżeli ktoś uratuje komuś życie, to tak jakby uratował życie wszystkich ludzi. Przyszło do nich wielu proroków od Nas z wyraźnymi znakami, ale wielu z nich nawet po tym popełniało przestępstwa na ziemi.

5.33. Dla tych, którzy zwalczają Boga i Jego Wysłannika oraz szerzą bezprawie na ziemi, będzie kara śmierci albo ukrzyżowanie lub ich dłonie i stopy, na przemian, zostaną obcięte.  Mogą być też wygnani ze swojego kraju ^[10]Kary te są uzależnione od skali popełnionego przestępstwa.. To będzie dla nich ogromnym wstydem w tym życiu, a w życiu przyszłym czeka na nich straszna kara.

5.34. Wyjątkiem będą ci, którzy okażą skruchę (nawrócą się), zanim dopadnie ich wasza sprawiedliwość. Wiedzcie, że Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

5.35. Wierzący! Bójcie się Boga, szukajcie drogi do niego i walczcie w Jego sprawie, a osiągniecie szczęście.

5.36. Zaprawdę, gdyby niewierzący zdobyli wszystkie bogactwa tego świata, a nawet jeszcze więcej i chcieliby wykupić się w Dniu Zmartwychwstania od kary, nie będzie to możliwe. Czeka na nich bolesna kara.

5.37. Będą chcieli wydostać się z Piekła za wszelką cenę, ale jest to kara na wieki.

5.38. Złodziejom, czy to kobieta czy mężczyzna, obcinajcie ręce za to, co uczynili. To odstraszająca kara od Boga. Bóg jest Potężny i Mądry.

5.39. A jeżeli ktoś zaraz po popełnieniu przestępstwa okaże skruchę (nawróci się) i wynagrodzi szkodę, wtedy Bóg spojrzy na niego łaskawie. Zaprawdę, Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

5.40. Czy nie wiesz, że do Boga należy władza w niebie i na ziemi. On karze, kogo zechce i przebacza, komu zechce. Bóg ma władzę nad wszystkim.

5.41. Wysłanniku, niech nie smucą cię ci, którzy prześcigają się w niewierności i deklarują: „Wierzymy”, a ich serca nie wierzą. I ci spośród żydów, którzy chętnie słuchają kłamstw i ludzi, którzy nigdy ciebie nie spotkali. Oni wypaczają sens słów, mówiąc: „Jeżeli zesłano wam to (co nam), bierzcie, a jeżeli wam nie zesłano tego (co nam), strzeżcie się”. Jeżeli Bóg chce kogoś doświadczyć, to ty nie możesz go przed Bogiem uchronić. To są bowiem ci, których serca nie będą oczyszczone. Dla nich hańba na tym świecie, a w życiu przyszłym ogromna kara.

5.42. Oni chętnie wysłuchują kłamstw i z chciwością dorabiają się. Jeżeli przyjdą do ciebie, abyś ich rozsądzał, zrób to lub odwróć się od niech. Jeżeli się odwrócisz, to oni w niczym ci nie zaszkodzą. Jeżeli będziesz rozsądzał, rób to sprawiedliwie. Zaprawdę,  Bóg kocha sprawiedliwych.

5.43. Ale dlaczego oni przychodzą do ciebie, abyś ich rozsądził, skoro mają Torę, w której jest spisane Prawo Boga? A potem i tak mają wątpliwości, bo są niewierzący.

5.44. My zesłaliśmy Torę, w której są wyraźne znaki postępowania. Na mocy Tory, całkowicie poddani (Bogu) prorocy byli sędziami dla wyznających judaizm. Rabini i uczeni w prawie mężowie także sądzili według tego, co zostało zapisane w księdze Boga, byli jej świadkami. Dlatego nie bójcie się ludzi, a bójcie się Mnie. Nie sprzedawajcie Mojego Prawa za mizerną cenę. Ci, którzy osądzają nie według tego, co nakazał Bóg, są niewierzący.

5.45. A zapisano w nim: „Życie za życie, oko za oko, nos za nos, ucho za ucho, ząb za ząb;

a za rany zadośćuczynienie. A kto z niego ^[11]Z zadośćuczynienia. uczyni jałmużnę, dostąpi odpuszczenia grzechów”. Zaprawdę, ci, którzy osądzają nie według tego, co nakazał Bóg, są niesprawiedliwi.

5.46. Posłaliśmy po nich Jezusa, który wypełnił słowo zapisane w Torze i daliśmy mu Ewangelię, mającą przewodnictwo, światło i napomnienie dla wierzących i potwierdzając to, co zapisano wcześniej.

5.47. Niech lud Ewangelii sądzi zgodnie z tym, co w niej zapisano, a ci, którzy nie sądzą według objawienia Boga, są grzesznikami.

5.48. Tobie również objawiliśmy Księgę, zwierającą prawdę i potwierdzającą księgę objawioną wcześniej i chronimy ją. Osądzaj ich według tego, co zesłał Bóg, nie kieruj się ich pragnieniami, bo oddalisz się od prawdy, którą otrzymałeś. Każdemu z was daliśmy prawo i sposób postępowania. Gdyby Bóg tylko zechciał, uczyniłby was jednym narodem, ale nie uczynił tego, aby was sprawdzić, jak postępujecie z Jego objawieniem. Starajcie się zatem czynić jak najwięcej dobra. Wszyscy, razem, wrócicie do Boga, a On powie wam o tym, w czym się różniliście.

5.49. Osądzaj ich według tego, co zesłał Bóg, nie kieruj się ich pragnieniami i strzeż się ich, żeby nie odwiedli cię nawet trochę od tego, co On ci objawił. Jeżeli przestaną wierzyć, wiedz, że Bóg ukarze niektórych z nich za ich grzechy. Są wśród nich tacy ludzie, którzy postępują haniebnie.

5.50. Czy oni pragną sądów, jak w  czasach niewiedzy ^[12]Czasów przedmuzułmańskich.? Kto może być lepszym sędzią wierzących niż Bóg?

5.51. Wierzący! Nie bierzcie sobie spośród żydów i chrześcijan opiekunów i powierników. Oni są opiekunami jedni drugich. A kto bierze ich sobie za opiekunów ^[13]Lub „sojuszników”., ten jest jednym z nich. Zaprawdę, Bóg nie poprowadzi drogą prostą tych, którzy są niesprawiedliwi.

5.52. Spójrz na tych, mających chore serca, którzy jednoczą się, mówiąc: „Obawiamy się, że los może się od nas odwrócić”. Zapewne Bóg da (tobie) zwycięstwo lub przekaże jakiś rozkaz, który sprawi, że zaczną żałować tego, co ukrywali w swoich sercach.

5.53. Wtedy wierzący zapytają: „Czy to nie są ci, którzy uroczyście przysięgali na Boga, że są z nami?”. Ich uczynki poszły na marne i są zgubieni.

5.54. Wierzący! Jeżeli niektórzy z was odejdą od religii, to Bóg szybko na ich miejsce przyprowadzi innych, których pokocha i oni Jego pokochają. Oni będą pokorni wobec wierzących i nieugięci wobec niewierzących. Będą walczyć na drodze Boga i nie będą obawiać się krytyki tych, którzy ich krytykują. To jest łaska Boga, którą obdarza, kogo zechce. Bóg jest Wszechwładny i Wszechwiedzący.

5.55. Waszym opiekunem jest Bóg, Jego Wysłannik i wierzący, którzy odprawiają modlitwę i płacą podatek, wykonując pokłon ^[14]Według tradycji szyickiej, ale też i części komentatorów sunnickich, wers ten odnosi się do sytuacji, kiedy do meczetu Proroka (s) przyszedł żebrak, prosząc ludzi o wsparcie. Kiedy nikt mu nie pomógł, zaczął skarżyć się Bogu, a modlący się wtedy w meczecie Imam Ali (a.s.), będący akurat w czasie pokłonu, dał mu dłonią znak, by podszedł, zdjął pierścień z palca Imama i wziął go sobie jako zakat..

5.56. A kto wybiera sobie na Opiekuna Boga, Jego Wysłannika i wierzących może mieć pewność, że stronnicy Boga muszą zwyciężyć.

5.57. Wierzący! Nie bierzcie sobie za sojuszników tych, którzy drwią z waszej religii, a wywodzą się z tych, którzy przed wami otrzymali księgę, jak i niewiernych. Bójcie się Boga, jeżeli jesteście wierzący.

5.58. A kiedy nawołujecie swój lud do modlitwy, to i z tego się wyśmiewają. Jest tak dlatego, że są to ludzie bezrozumni.

5.59. Zapytaj: „Ludzie księgi, czy obwiniacie nas za to, że wierzymy w Boga, w to, co zostało nam objawione i to, co było objawione wcześniej? Postępujecie tak, bo większość z was to ludzie grzeszni?”

5.60. Powiedz: „Czy mam wam opowiedzieć o czymś, co jest najgorszą karą, jaką zsyła Bóg? Ci, których Bóg przeklął, których potępił, których zrównał z małpami i świniami i którzy czcili Taghuta, znajdą się w najgorszym położeniu, bo są tymi, którzy najbardziej zbłądzili z drogi prostej”.

5.61. Kiedy przychodzą do ciebie, mówią; „Wierzymy”, a tak naprawdę przyszli nie wierząc i jako niewierzący wychodzą. Bóg wie najlepiej, co ukrywają.

5.62. Ty widzisz wielu z nich, jak usilnie dążą do grzechu i konfliktu, jak spożywają to, co im zakazano. Zaprawdę, to, co czynią, jest złe.

5.63. Dlaczego rabini i uczeni w prawie nie zabronią im grzeszyć, kłamać i spożywać tego, co zabronione? Zaprawdę, to, co robią, jest złe.

5.64. Żydzi mówią: „Bóg ma związane ręce”. To ich ręce są związane i są przeklęci za to, co mówią. Przeciwnie(Bóg), ma ręce szeroko otwarte. On rozdaje, jak chce. To, co zostało ci przez Niego objawione, w wielu z nich rodzi bunt i pogłębia niewierność. My doprowadziliśmy ich do wzajemnej wrogości i nienawiści, która trwać będzie do Dnia Zmartwychwstania. Ile razy wzniecają pożar wojny, Bóg go wygasza. Sieją niesprawiedliwość na ziemi, a Bóg nie miłuje tych, którzy sieją niesprawiedliwość.

5.65. Jednak, gdyby ludzie księgi uwierzyli i byli pobożni, z pewnością My wybaczylibyśmy im zło, które wyrządzili i wprowadzilibyśmy ich do Rajskich Ogrodów.

5.66. Gdyby przestrzegali Tory i Ewangelii i tego, co teraz zostało zesłane przez Boga, to z pewnością czerpaliby z tego, co jest ponad nimi i z tego, co jest pod ich stopami. Wśród nich są ludzie skromni (którzy uwierzyli w posłannictwo Muhammada), ale wielu z nich czyni zło.

5.67. Wysłanniku! Ogłoś to, co zostało ci objawione od twego Pana. Jeżeli tego nie uczynisz, to nie przekażesz im Jego przesłania. Bóg będzie cię chronił przed ludźmi. Zaprawdę, Bóg nie prowadzi drogą prostą ludzi niewierzących ^[15]Według tradycji szyickiej wers ten odnosi się do dnia Ghadir, kiedy Prorok (s) ogłosił Imama Alego (a.s.) swoim następcą. Według szeregu przekazów Prorok od jakiegoś czasu odkładał to ogłoszenie, będąc świadomym możliwej negatywnej reakcji ze strony hipokrytów wśród muzułmanów. Ten wers zapewnił go o boskiej ochronie przed reakcją ludzi..

5.68. Powiedz: „Ludzie księgi! W niczym nie macie oparcia, jeżeli nie będziecie przestrzegać Tory i Ewangelii i tego, co teraz zostało zesłane przez Boga”.  Lecz to, co zostało tobie przez Niego objawione, w wielu z nich rodzi bunt i pogłębia niewierność. Nie żałuj ich więc, bo są niewierni.

5.69. Zaprawdę, wierzący, żydzi, sabionici i chrześcijanie, ci którzy wierzą w Boga i Dzień Sądu oraz czynią dobro, nie muszą się niczego obawiać, nie zaznają smutku.

5.70. Zawarliśmy przymierze z ludem Izraela i wysyłaliśmy im proroków, ale za każdym razem, jak prorocy głosili to, czego nie pragnęły ich dusze, to jednych oskarżali o kłamstwo, a innych zabijali.

5.71. Nie myśleli, że zostaną poddani ocenie, więc pozostali ślepi i głusi. Ale Bóg zwrócił się ku nim i przyjął ich skruchę, jednak oni ponownie stali się ślepi i głusi. Bóg dobrze widzi, co robią.

5.72. Na pewno nie są wierzącymi ci, którzy twierdzą: „Bogiem jest Mesjasz, syn Marii”. Sam Mesjasz mówił: „Dzieci Izraela, czcijcie Boga, który jest moim i waszym Panem”. Kto przypisuje Bogu współtowarzyszy, ten nie zostanie przez Niego wpuszczony do Raju. Jego miejscem pobytu będzie Piekło. Niegodziwi ludzie nie znajdą żadnych obrońców.

5.73. Na pewno nie są wierzącymi ci, którzy twierdzą: „Bóg jest trzecią osobą trójcy”. Nie ma żadnego innego Boga, jak tylko On Jeden. Jeżeli nie zaprzestaną tego mówić, to na pewno sroga kara spadnie na tych z nich, którzy nie uwierzyli.

5.74. Może będą tego żałować i zwrócą się do Boga z prośbą o przebaczenie? Bóg jest przecież najbardziej Przebaczający i Miłujący.

5.75. Mesjasz (Jezus), syn Marii, był tylko posłańcem, podobnie jak wielu przed nim. Jego matka była kobietą miłującą prawdę. Oboje (jak każdy) spożywali pokarmy. Zobacz, jak My wyjaśniamy im te znaki i jak oni się od tego odwracają.

5.76. Powiedz im: „Nie oddawajcie czci temu, co nie może wam przynieść dobra ani zła. To Bóg jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący”.

5.77. Powiedz: „Ludzie księgi! Nie przekraczajcie granic wyznaczonych wam przez waszą religię. Nie odsuwajcie się od prawdy, nie podążajcie za pragnieniami ludzi, którzy wcześniej zbłądzili i pociągnęli za sobą innych. Oni zeszli z drogi prostej”.

5.78. Ci spośród dzieci Izraela, którzy byli niewierzący, zostali przeklęci przez usta Dawida i Jezusa, syna Marii. Stało się tak, ponieważ oni się sprzeciwili (Bogu) i grzeszyli.

5.79. Nie ostrzegali się wzajemnie przed przewrotnością, której sią dopuszczali. Jakże ich czyny były złe.

5.80. Ty widzisz, jak wielu z nich sprzymierza się z tymi, którzy nie wierzą. Bardzo złe jest to, co oni sami sobie zgotowali. Bóg się na nich rozgniewał i będą cierpieć przez całe wieki.

5.81. Gdyby oni uwierzyli w Boga, Jego Wysłannika i to, co zostało mu objawione, to nie dobieraliby sobie sojuszników spośród niewierzących, ale wielu z nich to grzesznicy.

5.82.  Na pewno przekonasz się, że najbardziej zaciekli wrogowie ludzi wierzących są żydami lub bałwochwalcami. Przekonasz się także, że ci, którzy mówią: „Jesteśmy chrześcijanami”, są w swej przyjaźni najbliżej wierzących. Jest tak, gdyż są wśród nich kapłani i mnisi, i dlatego, że są pozbawieni arogancji.

5.83. Kiedy oni słuchają tego, co zostało objawione Wysłannikowi, wiedzą, że to jest prawda i ich oczy wypełniają się łzami. Mówią: „Panie nasz, wierzymy, przyjmij nas do grona świadków.

5.84. Dlaczego nie mielibyśmy wierzyć w Boga i w prawdę, która została nam objawiona, skoro my naprawdę chcemy, aby Bóg przyłączył nas do ludzi sprawiedliwych?”.

5.85. Bóg więc wynagrodzi ich za to, co powiedzieli, Rajskimi Ogrodami, pod którymi płyną strumienie. W nich zamieszkają, bo taka jest nagroda dla tych, którzy czynią dobro.

5.86. A ci, którzy nie wierzą i uznają objawienie za kłamstwo, znajdą się w Piekle.

5.87. Wierzący! Nie zabraniajcie rzeczy, na które zezwolił Bóg, ale miejcie umiar. Bóg nie kocha grzeszników.

5.88. Spożywajcie z tego, co dał wam Bóg, co jest dozwolone i dobre. Bójcie się Go, jeżeli w Niego wierzycie.

5.89. Bóg nie będzie was rozliczał z przysiąg, które były lekkomyślne, ale będzie was rozliczał z przysiąg, które złożyliście uroczyście i z pełną świadomością. Pokutą (za jej niedotrzymanie) będzie nakarmienie dziesięciu biednych ^[16]Lub jednego przez dziesięć dni. taką ilością jedzenia, jaką przeciętnie karmicie wasze rodziny lub ubranie ich albo darowanie wolności niewolnikowi. Jeżeli kogoś nie będzie na to stać, niech pości przez trzy dni. Oto pokuta za niedotrzymane przysięgi, które złożyliście. Dotrzymujcie przysiąg. Tak Bóg objaśnia wam Swoje znaki, bądźcie Mu za to wdzięczni.

5.90. Wierzący! Wino ^[17]Rozumiane szerzej, jako środki (napoje) odurzające., gra majsir, święcenie kamieni ^[18]Dot. zwyczaju polewania oliwą kamieni postawionych w miejscach świętych. Szerzej należy rozumieć to jako bałwochwalstwo, oddawanie czci bożkom., wróżbiarstwo za pomocą strzał ^[19]Dot. wróżenia ze strzał w przedmuzułmańskiej Mekce. Szerzej rozumiane jest to jako ogólny zakaz uprawiania czarów, magii, wróżenia itp. to odrażające dzieła szatana. Wystrzegajcie się ich, jeżeli chcecie być szczęśliwi.

5.91. Szatan pragnie, przez wino i majsir, siać między wami wrogość i zawiść, powstrzymać was od wspominania Boga i modlitwy. Czy dacie się powstrzymać?

5.92. Słuchajcie Boga, słuchajcie Jego Wysłannika i bądźcie ostrożni. Jeżeli się zbuntujecie, to wiedzcie, że do Naszego Wysłannika należy jedynie jasny przekaz.

5.93. Ci, którzy wierzą i czynią dobro, nie będą obwiniani za to, że (kiedyś) zjedli to, co zabronione, jeżeli (nadal) są bogobojni i wierni i znów czynią dobro, będąc bogobojnymi i wiernymi, i zawsze będą pokorni i wierni. Bóg kocha tych, którzy czynią dobro.

5.94. Wierzący! Bóg zapewne podda was próbie, wystawiając do upolowania zwierzynę, którą z łatwością dosięgną wasze ręce i włócznie ^[20]Chodzi o zakaz polowania w czasie pielgrzymki., aby poznać, kto się Go boi w swoim sercu. A kto później złamie zakaz, tego dosięgnie bolesna kara.

5.95. Wierzący! Nie zabijajcie zwierząt w czasie uświęcenia pielgrzymką. A kto się tego świadomie dopuści, wniesie opłatę z bydła, równą temu, co upolował. Dwaj sprawiedliwi spośród was osądzą, co to ma być, aby złożyć to jako ofiarę w Kaabie. Zapłatą może być też nakarmienie ubogich lub równoważny post ^[21]Taką ilością jedzenia, która odpowiadałaby ilości upolowanej zwierzyny. Równoważna ilość postu to liczba dni, na które wystarczyłoby jedzenia z upolowanej (bądź ofiarowanej) zwierzyny., aby poczuć złe konsekwencje swego uczynku. Bóg odpuści to, co wydarzyło się w przeszłości, ale w przypadku powtórzenia takiego czynu Bóg odpłaci mu srogo. Bóg jest Wielki i Karzący.

5.96. Wolno wam i innym podróżnym polować i spożywać zwierzynę morską. Dopóki jednak odbywacie świętą pielgrzymkę, zabronione są wam zwierzęta z lądu stałego. Bójcie się Boga, przed którym staniecie.

5.97. Bóg ustanowił Kaabę Świętym Domem, schronieniem dla ludzi, ustanowił święty miesiąc, ofiary ze zwierząt i ich girlandy. Uczynił to, abyście poznali, że Bóg wie, co jest w niebie i na ziemi. Bóg wie o wszystkim najlepiej.

5.98. Wiedzcie, że Bóg jest surowy w wymierzaniu kary, ale jest też najbardziej Przebaczający i Miłujący.

5.99. Na Wysłanniku spoczywa jedynie obowiązek przekazanie danego mu objawienia. Bóg dobrze wie, co robicie jawnie, a co czynicie w ukryciu.

5.100. Powiedz: „Zło nie dorównuje dobru”, nawet jeśli w tym, co złe, dostrzegłeś dostatek, który ci się spodobał. Jeżeli jesteście mądrzy, to bójcie się Boga, a zapewne osiągniecie szczęście.

5.101. Wierzący! Nie pytajcie o sprawy, które, jeśliby wam je objawić, przyniosłyby wam smutek ^[22]Ludzie zadawali Muhammadowi (s) wiele pytań, które nie miały żadnego znaczenia ani w sprawach religijnych, ani w sprawach codziennych.. Jednak, jeśli zapytacie o nie w czasie objawiania Koranu, to będą wam one ujawnione. Bóg wam to wybaczy, bo jest najbardziej Przebaczający i Łaskawy.

5.102. Wielu przed wami pytało o takie sprawy i przez to stali się niewierzącymi.

5.103. Bóg nie nakazał takiego rytuału jak: bahirat lub saibat, wasilat lub ham ^[23]Odnosi się to do zwyczajów związanych z oddawaniem czci bożkom w przedmuzułmańskiej Arabii. Bahirat to wielbłądzica, której mleko im ofiarowywano, gdy urodziła pięcioro młodych, saibat, to wielbłądzica poświęcana za dotrzymanie przysięgi, wasilat to jedna ze sztuk bydlęcych, która urodziła różnopłciowe bliźnięta, gdzie w ofierze składano zrodzonego samca, a ham to wielbłąd składany w dziękczynnej ofierze, po zapłodnieniu przez niego dziesięciu samic. Nie są to imiona własne tych zwierząt, a jedynie nazwy rodzaju ofiar.. To ci, którzy nie wierzą, wymyślają takie kłamstwa przeciwko Bogu. Większość z nich niczego nie rozumie.

5.104. A kiedy się im mówi: „Zwróćcie się ku temu, co zesłał Bóg i (przyjdźcie) do Jego Wysłannika”, oni odpowiadają: „Wystarczy nam to, w co wierzyli nasi ojcowie”. Nawet wtedy, kiedy ich ojcowie nie posiadali wiedzy i nie szli drogą prostą?

5.105. Wierzący! Zadbajcie sami o swoje dusze. Ten, który zszedł z właściwej drogi, nie może wam zaszkodzić, jeżeli wy po niej jesteście prowadzeni. Wszyscy staniecie przed Bogiem, a On pokaże wam wasze czyny.

5.106. Wierzący! Jeżeli będziecie w obliczu śmierci, to sporządzając testament, weźcie dwóch wiarygodnych świadków spośród was. A jeśli będziecie w podróży i śmierć się do was zbliży, to weźcie dwóch świadków, nie spośród was. Zatrzymajcie ich po modlitwie i jeśli macie co do nich wątpliwości, niech przysięgną na Boga: „Nie sprzedamy naszego świadectwa za żadną cenę, nawet naszemu krewnemu, tak jak nie będziemy ukrywać świadectwa o Bogu, bo znajdziemy się wśród grzeszników”.

5.107. Jeżeli się okaże, że jednak popełnili grzech, to wieźcie w ich miejsce dwóch nowych świadków spośród tych (z krewnych umierającego), przeciw którym tamci zgrzeszyli. Niech teraz oni przysięgną na Boga: „Przysięgamy, że nasze świadectwo jest bardziej prawdziwe niż to, które złożyli ci dwaj przed nami. Nie naruszymy naszego świadectwa, bo wówczas bylibyśmy naprawdę niesprawiedliwi”.

5.108. To sprawi, że będą bardziej skłonni do tego, aby składać świadectwo zgodne z prawdą albo będą się bali, że ich przysięga będzie odrzucona, gdy będą przysięgać następni. Bójcie się Boga i słuchajcie Go. Bóg nie prowadzi drogą prostą ludzi, którzy grzeszą.

5.109. Przyjdzie dzień, w którym Bóg wezwie wszystkich swoich proroków i zapyta: „Jaką dostawaliście odpowiedź?” ^[24]Od tych, którym nieśli objawienie.. A oni powiedzą: „Nie wiemy, jedynie Ty masz wiedzę o tym, co ukryte”.

5.110. Bóg powie: „O Jezusie, synu Marii! Przypomnij sobie dobroć, którą okazałem tobie i twojej matce. Kiedy byłeś w kołysce, umocniłem cię świętym Duchem, abyś mógł przemawiać do ludzi już wtedy i jako człowiek dorosły. Nauczyłem cię Księgi mądrości, Tory i Ewangelii. Za Moim pozwoleniem ulepiłeś glinę na kształt ptaka i za Moim przyzwoleniem tchnąłeś w niego życie tak, że stał się prawdziwym ptakiem. Podobnie za Moim przyzwoleniem uleczyłeś ślepego i trędowatego. Przypomnij sobie, jak z Mojego rozkazu przywróciłeś do życia tego, któremu Ja wcześniej je odebrałem. Ja powstrzymałem synów Izraela przed zaszkodzeniem ci, kiedy przyszedłeś do nich z wyraźnymi znakami” ^[25] Cudami.. A ci spośród nich, którzy nie uwierzyli, powiedzieli: „To jest jedynie magia”.

5.111. A kiedy powiedziałem apostołom: „Uwierzcie we Mnie i Mojego posłańca”, oni odpowiedzieli: „Wierzymy. Zaświadcz, że jesteśmy całkowicie (Tobie) poddani”.

5.112. Mówili apostołowie: „O Jezusie, synu Marii! Czy twój Bóg może zesłać nam z nieba zastawiony stół?”. A on odpowiedział: „Bójcie się Boga, jeśli wierzycie”.

5.113. Oni mówili (dalej): „Chcemy z niego spożywać, aby nasze serca się uspokoiły, wiedząc że to, co nam mówisz, jest prawdą i abyśmy mogli dawać jej świadectwo”.

5.114. Jezus, syn Marii, powiedział: „Boże, Panie nasz! Ześlij nam z nieba zastawiony stół. To będzie dla nas (wszystkich), od pierwszego po ostatniego, wielkie święto i znak od Ciebie. Nakarm nas, bo Ty jesteś najlepszym Żywicielem”.

5.115. Bóg odpowiedział: „Dobrze, ześlę go wam, lecz jeżeli któryś z was, po tym wszystkim przestanie wierzyć, to z pewnością ześlę na niego karę tak surową, jakiej nie doznał jeszcze żaden z ludzi na świecie”.

5.116. Zapytał Bóg: „Jezusie, synu Marii! Czy ty nakazałeś ludziom, aby brali ciebie i twoją matkę za osoby boskie, poza Mną?”. Jezus odpowiedział: „Chwała Ci, Boże! Jakżebym mógł mówić coś takiego, nie mając do tego żadnego prawa. Gdybym to powiedział, Ty wiedziałbyś o tym najlepiej. Ty wiesz, co skrywam w mojej duszy, a ja nie wiem, co Ty myślisz. Zaprawdę, Ty wiesz o wszystkim, co jest ukryte.

5.117. Nie powiedziałem im nic więcej poza tym, co mi nakazałeś: >>Czcijcie Boga, mojego i waszego Pana<<. Dopóki byłem miedzy nimi, byłem ich świadkiem, lecz odkąd powołałeś mnie do Siebie, Ty sam czuwałeś nad nimi. Jesteś świadkiem wszystkich rzeczy.

5.118. Jeśli ich ukarzesz, oni będą Twoimi sługami. A może im przebaczysz, bo jesteś Potężny i Mądry”.

5.119. Bóg powiedział: „To będzie Dzień, w którym korzyść odniosą jedynie prawdomówni za to właśnie, że mówili prawdę. Na nich czekają Rajskie Ogrody, pod którymi płyną strumienie. Tam zamieszkają na wieczność. Bóg jest z nich zadowolony, a oni są zadowoleni z Niego. To wielki sukces”.

5.120. Do Boga należy Królestwo nieba i ziemi oraz wszystko to, co jest między nimi. On ma władzę nad wszystkim.