SURA 46 – Al-Ahkaf

WYDMY

Wyszukaj w tej Surze:

Wyszukaj w całym Koranie:

 

W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

46.1. Ha. Mim.

46.2. Objawienie Koranu pochodzi od Boga Potężnego i Mądrego.

46.3. Stworzyliśmy niebo i ziemię oraz to, co jest między nimi, kierując się prawdą i na czas określony. Jednak ci, którzy nie wierzą, odwracają się od tego, przed czym są ostrzegani.

46.4. Powiedz: „Czy widzieliście tych, do których modlicie się poza Bogiem? Pokażcie mi, jaką część ziemi oni stworzyli. Czy są częścią niebios? Pokażcie mi jakąkolwiek księgę przed Koranem albo jakąkolwiek utrwaloną wiedzę[1]Tzn. tradycję. (która potwierdza wasze bałwochwalstwo), jeśli mówicie prawdę”.

46.5. Nikt bardziej nie zbłądził niż ten, który modli się do kogoś poza Bogiem, do tych, którzy mu nie odpowiedzą aż do Dnia Zmartwychwstania, i nie słyszą tych modlitw.

46.6. Kiedy ludzie zostaną wskrzeszeni, te bożki staną się ich wrogami i potępią ich bałwochwalstwo.

46.7. Kiedy są recytowane Nasze znaki, jasne dowody, to ci, którzy usłyszeli tę prawdę i nie uwierzyli w nią, mówią: „To jest tylko zwykłą magia”.

46.8. Albo twierdzą: „On to wszystko wymyślił”. Powiedz: „Jeżeli ja to wymyśliłem, to nie będziecie mogli ochronić mnie przed Bogiem. Bóg dobrze wie o wszystkim, co planujecie. On wystarczy, jako świadek między mną a wami. On jest Przebaczający i Miłujący.

46.9. Nie jestem żadnym wyjątkiem wśród posłańców, jednak nie wiem, co stanie się ze mną i z wami. Podążam tylko za danym mi objawieniem i wyraźnie was ostrzegam”.

46.10. Powiedz: „Pomyślcie, co będzie z wami, jeśli Koran pochodzi od Boga, a wy w niego nie uwierzyliście? Nawet jeden z synów Izraela[2]Abdullah ibn Salam – był towarzyszem proroka Muhammada (s) i żydem, który przyjął islam. Zmarł w Medynie. Według innych interpretacji chodzi tu o Mojżesza (a). uwierzył i zaświadczył, że jest to prawda, a wy jesteście na to zbyt dumni”. Bóg z pewnością nie prowadzi drogą prostą ludzi niesprawiedliwych.

46.11. Niewierzący mówią o tych, którzy uwierzyli: „Gdyby z przyjęcia tego Koranu wynikała jakaś korzyść, to my z pewnością uwierzylibyśmy w niego pierwsi”. Ponieważ nie są jednak prowadzeni drogą prostą, to mówią: „Koran to oparte na mitach kłamstwa”.

46.12. Wcześniej została objawiona Mojżeszowi Tora, jako przewodnictwo i miłosierdzie od Boga. Koran zesłany jest w języku arabskim, potwierdza poprzednie objawienia, ostrzega niesprawiedliwych i niesie dobrą nowinę dla tych, którzy czynią dobro.

46.13. Ci, którzy głoszą: „Naszym Panem jest Bóg” i podążają drogą prostą, nie doznają smutku i lęku.

46.14. Zamieszkają w (Rajskim) Ogrodzie. To jest nagroda za to, co czynili.

46.15.  Nakazaliśmy człowiekowi okazywać życzliwość swoim rodzicom. Matka z trudem go nosiła i z trudem urodziła. Okres od poczęcia do odstawienia od piersi powinien trwać trzydzieści miesięcy. Kiedy człowiek osiągnie dojrzałość i osiągnie wiek czterdziestu lat, powinien powiedzieć: „Panie mój, pokieruj mną, abym docenił błogosławieństwa, którymi obdarzyłeś mnie i moich rodziców, oraz abym czynił dobro, które Ci się spodoba. Okaż mi Swoje miłosierdzie i obdarz dobrym potomstwem. Uwierzyłem w Ciebie i jestem jednym z całkowicie Ci poddanych”.

46.16. To są ci, od których przyjmujemy dobre uczynki, a wybaczamy im zło, którego się dopuszczą[3]Człowiek, nawet najbardziej wierzący, nie jest istotą doskonałą, więc może przytrafić mu się czyn (nawet nieintencjonalnie), który jest złem w oczach Boga. Jednak wiara i dobro, które czyni, są tak ważne, że  Bóg odpuści mu grzechy.. Oni zamieszkają w (Rajskim) Ogrodzie, zgodnie z prawdziwą obietnicą, która została im złożona[4]Fałszywe obietnice składa szatan..

46.17. Są tacy, którzy mówią (z odrazą) do swoich rodziców: „Wstyd mi za was! Mówicie mi, że powstanę z martwych, kiedy tyle pokoleń przede mną już przeminęło?”. Rodzicie ci modlą się za niego i mówią mu: „Biada ci! Prosimy uwierz w to. Obietnice Boga są prawdą”. On im odpowiada: „To są tylko baśnie naszych przodków”.

46.18. Na takich ludzi wyrok już zapadł, podobnie jak na dżinny i ludzi, którzy już przeminęli. Oni są zgubieni.

46.19. Wszyscy będą sprawiedliwie ocenieni odpowiednio do swoich czynów. Otrzymają od Boga zapłatę za to, co zrobili i nikt nie zostanie oszukany.

46.20. Tym, którzy nie uwierzyli, zostanie powiedziane w Dniu, w którym staną przed Piekłem: „W życiu doczesnym roztrwoniliście swoje majątki, cieszyliście się tym, a teraz otrzymacie za to zapłatę. Poniżającą karę za to, że byliście na ziemi hardzi i buntowaliście się bez żadnego powodu”.

46.21. Przypomnij sobie tego[5]Hud., który był z ludu Ad, jak ostrzegał swoich braci na skraju wydm. Nie był on pierwszym i ostatnim z ostrzegających. Mówił: „Czcijcie Boga, nie ma innego boga poza Nim. Naprawdę obawiam się strasznej kary nałożonej na was w tym Wielkim Dniu (Sądu)”.

46.22. Oni odpowiedzieli: „Przybyłeś tu, aby odciągnąć nas od wiery w naszych bogów? Jeżeli mówisz prawdę, to pokaż nam to, czym nam grozisz”.

46.23. On powiedział: „Władza nad tym należy tylko do Boga. Ja ukazuję wam tylko to, z czym wysłano mnie do was, ale widzę, że żyjecie w wielkiej nieświadomości”.

46.24. A kiedy ujrzeli to (czym im groził) w postaci chmury rozprzestrzeniającej się nad ich doliną, powiedzieli: „To tylko chmura, która przynosi deszcz”. Ależ nie. Nadeszło to, czego tak (drwiąco) się domagali, huragan, który niesie straszną karę.

46.25. On niszczy wszystko z rozkazu swego Pana. Rano pozostały tylko ich domostwa. Tak odpłacamy grzesznym ludom.

46.26. A przecież sprawiliśmy, że byli silniejsi niż wy teraz jesteście. Daliśmy im słuch, wzrok i serca. Ale słuch, wzrok i serca na nic im się nie przydały, bo nie uwierzyli w znaki Boga. Dopadło ich to, z czego drwili.

46.27. Zniszczyliśmy wiele miast wokół was po tym, jak objawiliśmy im Nasze znaki, aby mogli się nawrócić.

46.28. Dlaczego nie pomogli im ci, do których modlili się poza Bogiem, aby zbliżyć się do Niego[6]Werset ten jednoznacznie wskazuje, podobnie jak 40:12, że formą kultu wielu ludów opisanych w Koranie był już henoteizm, a nie politeizm. Dlatego też, idąc zresztą za przykładem innych tłumaczy, przyjąłem prawie wszędzie zwrot „poza Bogiem”, a nie „zamiast Boga”, jeśli chodzi o bałwochwalstwo tych plemion. Oczywiście nie ma tu odniesienia do chrześcijaństwa, gdzie w znakomitej większości mamy do czynienia ze specyficznie pojmowanym monoteizmem objawiającym się w trójcy i w praktyce kult tych trzech osób nie jest równorzędny, a jednocześnie wieki tradycji rozszerzyły go o inne osoby (np. kult maryjny). ? Przeciwnie, oni[7]Tzn. ich bożki. odwrócili się od nich. To była tylko ułuda, którą sami sobie stworzyli.

46.29. Przysłaliśmy do ciebie grupę dżinnów, aby wysłuchali wersetów Koranu. Mówili do siebie: „Wysłuchajmy tego uważnie”. A kiedy skończyli słuchać, poszli do swojego ludu, aby go ostrzec.

46.30. Powiedzieli: „Ludu nasz! Wysłuchaliśmy Księgi, która została zesłana po Mojżeszu. Ona potwierdza wcześniejsze objawienia i prowadzi ku prawdzie oraz ku drodze prostej.

46.31. Ludu nasz! Odpowiedzcie na wezwania Wysłannika Boga. Uwierzcie w Niego, a on wybaczy wam wasze grzechy i ochroni przed bolesną karą.

46.32. Ten, który nie odpowie na wezwania Wysłannika Boga, nie może przecież przeciwstawić się władzy Boga na ziemi i nie znajdzie dla siebie żadnych opiekunów poza Nim. Tacy są zgubieni”.

46.33. Czy oni nie zdają sobie sprawy, że Bóg, który stworzył niebiosa i ziemię i nawet się przy tym nie zmęczył, jest w stanie wskrzesić umarłych? Zaprawdę, On ma władzę nad wszystkim.

46.34. W Dniu, kiedy zostaną postawieni przed ogniem (piekielnym), zostaną zapytani: „Czy to nie jest prawdziwe?”. Odpowiedzą: „Na naszego Pana – jest (prawdziwe)”. I powie im Pan: „Zakosztujcie więc kary za to, że nie uwierzyliście”.

46.35. Bądź więc wytrwały tak, jak wytrwali byli najbardziej zdeterminowani posłańcy. Nie proś o to, aby przyspieszyć nadejście Dnia (Zmartwychwstania). W tym Dniu zobaczą to, co zostało im obiecane, i będzie im się zdawać, że przebywali w grobach zaledwie jedną godzinę z całego dnia. To jest przesłanie: Nie zostanie ukarany nikt więcej, aniżeli ci, którzy byli grzesznikami.

Przypisy

Przypisy
1Tzn. tradycję.
2Abdullah ibn Salam – był towarzyszem proroka Muhammada (s) i żydem, który przyjął islam. Zmarł w Medynie. Według innych interpretacji chodzi tu o Mojżesza (a).
3Człowiek, nawet najbardziej wierzący, nie jest istotą doskonałą, więc może przytrafić mu się czyn (nawet nieintencjonalnie), który jest złem w oczach Boga. Jednak wiara i dobro, które czyni, są tak ważne, że  Bóg odpuści mu grzechy.
4Fałszywe obietnice składa szatan.
5Hud.
6Werset ten jednoznacznie wskazuje, podobnie jak 40:12, że formą kultu wielu ludów opisanych w Koranie był już henoteizm, a nie politeizm. Dlatego też, idąc zresztą za przykładem innych tłumaczy, przyjąłem prawie wszędzie zwrot „poza Bogiem”, a nie „zamiast Boga”, jeśli chodzi o bałwochwalstwo tych plemion. Oczywiście nie ma tu odniesienia do chrześcijaństwa, gdzie w znakomitej większości mamy do czynienia ze specyficznie pojmowanym monoteizmem objawiającym się w trójcy i w praktyce kult tych trzech osób nie jest równorzędny, a jednocześnie wieki tradycji rozszerzyły go o inne osoby (np. kult maryjny).
7Tzn. ich bożki.

Leave a Reply