W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

29.1. Alif. Lam. Mim.

29.2. Czy ludzie przypuszczają, że pozostaną pozostawieni w spokoju i nie zostaną poddani próbie, (tylko) dlatego że powiedzieli: „Wierzymy”?

29.3. Próbie byli poddani ci, którzy byli przed nimi. Bóg z pewnością odróżni mówiących prawdę od kłamców.

29.4. Czy ci, którzy postępują źle, sądzą, że zdołają przed Nami uciec? Jakże oni się mylą.

29.5. Jeżeli ktoś wierzy, że stanie przed Bogiem, niech wie, że termin nieuchronnie się zbliża. Bóg jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

29.6. Ten, który podejmuje trud (na drodze Boga), podejmuje go dla siebie. Bóg jest Niezależny od wszystkich istot.

29.7. Ci, którzy wierzą i czynią dobro, będą mieli odpuszczone grzechy i będą sowicie wynagrodzeni za swoje uczynki.

29.8. Nakazaliśmy ludziom, aby okazywali dobroć swoim rodzicom. Jeżeli będą się z tobą spierać o to, abyś dodał Mi za współtowarzyszy to, o czym nie masz żadnej wiedzy, nie ulegaj im^[1]Imam Ali (a.s.) powiedział: „Nie można być posłusznym nikomu wbrew nakazom Boga” (Nahdż al-Balagha). Prorok (s) powiedział: „Pełne miłości spojrzenia dzieci na ich rodziców są aktem czci Boga” (Bihar al-Anłar).. Do Mnie powrócisz i powiem ci, co uczyniłeś.

29.9. Ci, którzy wierzą i czynią dobro, będą zaliczeni do grona ludzi sprawiedliwych.

29.10. Są wśród ludzi tacy, którzy mówią: „Wierzymy w Boga”. Jednak, kiedy przyjdzie im ponieść ofiarę dla Jego sprawy, uznają cierpienia, których doświadczają od innych ludzi, za karę od Boga. Kiedy jednak przychodzi od Boga pomoc, oni mówią: „My przecież zawsze byliśmy z wami”.  Czyż Bóg nie wie najlepiej, co skrywają serca całego stworzenia^[2]Imam Ali (a.s.) powiedział: „Zmiana okoliczności ujawnia naturę ludzi” (Nahdż al-Balagha).?

29.11. Bóg z pewnością odróżni ludzi wierzących od hipokrytów.

29.12. Niewierzący mówią do wierzących: „Idźcie tą samą drogą co my, a poniesiemy ciężar waszych grzechów”. To są kłamcy. Oni nie poniosą żadnych z ich grzechów.

29.13. Z pewnością będą dźwigać ciężar grzechów własnych i ciężar grzechów innych ludzi^[3]Tych, których zwiedli z drogi prostej.. W Dniu Zmartwychwstania zostaną zapytani o swoje kłamstwa.

29.14. Wcześniej posłaliśmy Noego do jego ludu i żył on wśród nich tysiąc lat, bez pięćdziesięciu. Potem przetoczył się po nich potop, bo byli ludźmi niesprawiedliwymi.

29.15. My uratowaliśmy Noego i tych, którzy byli z nim na Arce. Uczyniliśmy z tego znak dla wszystkich ludzi.

29.16. I (posłany był) Abraham, który powiedział do swego ludu: „Czcijcie Boga i bądźcie bogobojni. Gdybyście tylko wiedzieli, co jest dla was najlepsze!

29.17. Oddajecie cześć bożkom, zamiast Bogu (Jedynemu) i tworzycie kłamstwa. Ci, do których się modlicie poza Bogiem, nie zapewnią wam żadnych korzyści. Największa korzyść płynie od Boga, więc Jemu oddawajcie cześć i okazujcie wdzięczność. Wszyscy do Niego powrócicie”.

29.18. A jeśli przyniesione wam przesłanie uznacie za kłamstwo, to pamiętajcie, że inne ludy przed wami też uznały je za kłamstwo. Wysłannik jest tylko po to, aby wam je w jasny sposób przekazać.

29.19. Czy oni nie widzieli, jak Bóg daje początek stworzeniu, a później je powtarza? To jest łatwe dla Boga.

29.20. Powiedz: „Udajcie się w podróż po ziemi i zobaczcie, jak Bóg dokonał pierwszego stworzenia”. Potem Bóg dokona aktu ostatniego stworzenia. Bóg ma władzę nad wszystkim.

29.21. On karze, kogo zechce i przebacza, komu zechce. Do niego wszyscy powrócicie.

29.22. Nie możecie przed Nim uciec ani tu na ziemi, ani w niebie. Poza Bogiem nie znajdziecie żadnego opiekuna i obrońcy.

29.23. Ci, którzy nie wierzą w Jego znaki i w to, że staną przed Nim, i stracili nadzieję na to, że (Bóg) okaże im Swoje miłosierdzie, są tymi, którzy poniosą bolesną karę.

29.24. Odpowiedzią ludu (Abrahama) było: „Zabijcie go lub spalcie”. Bóg jednak uratował go przed ogniem. Zaprawdę, jest to znak dla ludzi wierzących.

29.25. (Abraham) Powiedział: „Wzięliście sobie, poza Bogiem, za obiekt czci bożki i obdarzacie się wzajemną miłością w tym życiu. Jednak w Dniu Zmartwychwstania wyprzecie się siebie wzajemnie i wzajemnie będziecie się oskarżać. A waszym miejscem pobytu będzie Piekło i nikt was przed tym nie uchroni”.

29.26. Lot uwierzył Abrahamowi, który powiedział: „Oddalę się do mego Pana. On jest Potężny i Mądry”.

29.27. I obdarzyliśmy go Izaakiem i Jakubem, a jego potomkom podarowaliśmy proroctwo i księgę. Nagrodziliśmy go w tym życiu, a w życiu przyszłym znajdzie się wśród sprawiedliwych.

29.28. (I (posłaliśmy) Lota, który przemówił do swego ludu: „Dopuszczacie się tak plugawych czynów, jakich przed wami nie dopuszczał się nikt na całym świecie.

29.29. Czy naprawdę udajecie się ze swoim pożądaniem do mężczyzn, napadacie ich na drogach i oddajecie się plugastwu podczas waszych spotkań?”. Jedyną ich odpowiedzią było: „Jeśli mówisz prawdę, to sprowadź na nas karę Boga”.

29.30. On powiedział: „Panie mój, wspomóż mnie przeciwko tym niegodziwym ludziom”.

29.31. A kiedy do Abrahama przybyli nasi posłańcy^[4]Aniołowie. z dobrą nowiną^[5]Dotycząca narodzin dziecka., to powiedzieli: „Wkrótce zniszczymy mieszkańców tego miasta. To są ludzie grzeszni”.

29.32. On odpowiedział: „Ale tam jest Lot”. Oni powiedzieli: „My wiemy najlepiej, kto tam jest. Uratujemy jego i jego rodzinę, za wyjątkiem jego żony, która pozostanie w tyle”.

29.33. Później Nasi posłańcy udali się do Lota, on zasmucił się z ich powodu i poczuł bezsilność^[6]Bał się o ich los i wiedział, że w przypadku zagrożenia nie zdoła ich ochronić przez niegodziwym ludem.. Oni powiedzieli: „Nie bój się i nie smuć. Uratujemy ciebie i twoją rodzinę, za wyjątkiem twojej żony, która pozostanie w tyle.

29.34. Ześlemy z nieba karę na mieszkańców tego miasta, za ich grzechy”.

29.35. I uczyniliśmy z tego (miasta) wyraźny znak dla ludzi rozumnych.

29.36. I do Midianitów (posłaliśmy) ich brata Szoajba, który przemówił: „Ludu mój! Czcijcie Boga, z nadzieją oczekujcie Dnia Sądu i nie szerzcie na ziemi niesprawiedliwości, wprowadzając zamieszanie”.

29.37. Oni uznali go za kłamcę, wtedy spadło na nich trzęsienie ziemi, i rano leżeli (martwi) w swoich domach, twarzami do ziemi.

29.38. I zniszczyliśmy Ad i Thamud, a widok ich domostw jest dla was (wyraźnym znakiem). Szatan sprawił, że to, co robili, wydawało im się dobre, tak zwiódł ich z drogi prostej, chociaż widzieli jasno (co ich czeka).

29.39. Podobnie było z Korahem, Faraonem i Hamanem. Mojżesz przybył do nich z jasnymi dowodami, a oni pysznili się na ziemi, ale nie mogli Nas wyprzedzić (w działaniu).

29.40. Każdego z nich schwytaliśmy z powodu ich grzechów. Na niektórych z nich zesłaliśmy huragan kamieni, na innych przeraźliwy krzyk^[7]Inne tłumaczenia: „podmuch”, „burza piaskowa”, „przerażający głos”., niektórych pochłonęła ziemia, inni utonęli. To nie Bóg ich skrzywdził, to oni sami wyrządzili sobie krzywdę.

29.41. Ci, którzy biorą sobie innych opiekunów niż Bóg, są podobni do pająka, który buduje sobie dom. Zaprawdę, najbardziej kruchym domem jest dom pająka. Gdyby tylko oni o tym wiedzieli.

29.42. Bóg dobrze zna to, co oni czczą poza Nim. On jest Potężny i Mądry.

29.43. Są to przypowieści, które dajemy ludziom, ale rozumieją je tylko ci, którzy posiadają wiedzę.

29.44. Bóg stworzył niebo i ziemię, kierując się prawdą. To jest znak dla ludzi wierzących.

29.45. Obwieszczaj to, co zostało ci objawione z Księgi i módl się. Modlitwa chroni przed niegodziwością i złem^[8]W znaczeniu: od ich popełniania i przed nimi.. Wspominanie Boga jest najważniejsze. Bóg wie o wszystkim, co robicie.

29.46. Nie prowadź sporów z ludźmi księgi, chyba że w sposób uprzejmy, za wyjątkiem tych spośród nich, którzy są niesprawiedliwi. Powiedz: „Uwierzyliśmy w to, co zostało nam objawione i w to, co zostało objawione wam. Nasz Bóg i wasz Bóg, to Jedyny Bóg i Jemu jesteśmy poddani”.

29.47. Podobnie (jak im) zesłaliśmy tobie Księgę. Wierzą w nią ci, którzy wcześniej otrzymali (swoją) księgę^[9]Torę. Jest to odniesienie do ludzi księgi współczesnych Prorokowi Muhammadowi (s).. Są i tacy (mieszkańcy Mekki), którzy wierzą w Koran. Nasze znaki odrzucają tylko niewierni.

29.48. Ty nigdy nie przekazywałeś innej księgi objawionej^[10]Przed Koranem., ani nie napisałeś żadnej swą prawą ręką. Gdyby tak było, kłamcy mieliby powody do wątpliwości^[11]Tzn.: teraz mają wątpliwości, rozgłaszają kłamstwa, a nie mają ku temu żadnych podstaw..

29.49. Naprawdę, są to wyraźne znaki w sercach ludzi posiadających wiedzę. Tylko niesprawiedliwi odrzucają Nasze znaki.

29.50. Mówią: „Dlaczego nie zostały mu zesłane znaki (cuda) od jego Pana?”. Powiedz: „Władza nad znakami należy wyłącznie do Boga, a ja jestem jedynie jawnie (was) ostrzegającym”.

29.51. Czy nie wystarczy im, że objawiliśmy ci Księgę, która jest im recytowana? W tym jest przecież wielkie miłosierdzie i przypomnienie dla ludzi wierzących.

29.52. Powiedz: „Bóg wystarczy za świadka pomiędzy mną a wami. On wie, co jest w niebie i na ziemi. Ci, którzy wierzą w kłamstwo, a nie wierzą w Boga, będą stratni.

29.53. Żądają od ciebie, abyś przyspieszył karę. Gdyby jej termin nie został już ustalony, z pewnością już by na nich spadła. Ona przyjdzie do nich nagle, kiedy nie będą się jej spodziewali.

29.54. Żądają od ciebie, abyś przyspieszył karę. Piekło na pewno pochłonie niewiernych.

29.55. Tego Dnia, kiedy kara dopadnie ich z góry i z dołu, On powie im: „Skosztujcie tego, co kiedyś zrobiliście”.

29.56. Moi wierzący poddani! Ziemia moja jest ogromna, więc oddawajcie (tylko) Mi cześć.

29.57. Każda dusza zakosztuje śmierci, a potem do Mnie powrócicie.

29.58. Wierzących, którzy czynili dobro, umieścimy w apartamentach Raju, poniżej którego płyną strumienie. Będą tam mieszkać przez wieczność. To wspaniała nagroda dla tych, którzy ponieśli trud,

29.59 którzy są wytrwali i ufają swojemu Panu.

29.60. Ileż to zwierząt nie troszczy się o pokarm dla siebie. Bóg obdarza ich i was. On jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

29.61. Jeżeli zapytasz ich: „Kto jest Stworzycielem niebios i ziemi, kto ujarzmił słońce i księżyc?”, z pewnością odpowiedzą :„Bóg”. To dlaczego odeszli (od prawdy)?

29.62. Bóg rozdaje hojnie Swe dobra tym, których wybierze i pomniejsza je. On wie o wszystkim, jest Wszechwiedzący.

29.63. Jeżeli zapytasz ich: „Kto zsyła wodę z nieba, którą ożywia ziemię po tym, jak umarła?”, z pewnością odpowiedzą: „Bóg”. Powiedz (wtedy): „Wszelka chwała należy się Bogu”, ale większość z niech tego nie rozumie.

29.64. Życie doczesne to tylko rozrywka i zabawa. Prawdziwym życiem będzie zamieszkanie w życiu przyszłym. Gdyby oni o tym wiedzieli!

29.65. Kiedy udają się na okręt, ze szczerą wiarą modlą się do Boga. A kiedy On bezpiecznie sprowadzi ich na ląd, od razu dodają Mu współtowarzyszy^[12]Imam Sadik (a.s.) spytał człowieka, który poprosił go o wytłumaczenie mu, kim jest Bóg: „O sługo boży, czy byłeś kiedyś w łodzi, która zaczęła tonąć i nie było w pobliżu nikogo, kto mógłby cię uratować? Czy w tamtym momencie twoje serce nie szukało czegoś, co mogłoby cię wybawić z tej sytuacji? Tą siłą jest Bóg, który pomaga ludziom, gdy nie ma żadnego innego pomocnika” (Bihar al-Anłar).,

29.66. aby nie okazywać wdzięczności za to, co im ofiarowaliśmy. Radujcie się, wkrótce dowiecie się (co was czeka).

29.67. Czy oni nie widzą, że uczyniliśmy Mekkę bezpiecznym azylem, podczas gdy wokoło ludzie giną^[13]Dosł. „są chwytani”.? Czy oni zawierzają kłamstwu i odrzucają błogosławieństwo Boga?

29.68. Któż może być bardziej niesprawiedliwy niż ten, który wymyśla kłamstwa i ten, który kłamstwo uznaje za prawdę, gdy tylko ono do niego dotrze? Czy w Piekle nie ma mieszkań dla niewiernych?

29.69. Tych, którzy walczyli dla Nas, poprowadzimy Naszymi drogami. Bóg jest z tymi, którzy czynią dobro.