W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

26.1. Ta. Sin. Mim.

26.2. Oto objawienia jasnej Księgi.

26.3. Zapewne zadręczasz się z tego powodu, że oni nie wierzą.

26.4. Wiedz, że gdybyśmy tylko tego zapragnęli, zesłalibyśmy im taki znak z nieba, przed którym ugięliby swoje karki.

26.5. Zawsze jest tak, że jak otrzymują nowe objawienie, to odwracają się od niego

26.6. i uznają je za kłamstwo, ale wkrótce przyjdą do nich wieści o tym, z czego się wyśmiewali.

26.7. Czy oni nie przyglądają się ziemi i nie widzą, ile wspaniałych par roślinności stworzyliśmy na niej?

26.8. W tym są wyraźne znaki, ale większość z nich nie uwierzyła.

26.9. Pan, Bóg Twój, jest Wielki i Miłujący.

26.10. Wspomnij, jak Pan twój nakazał Mojżeszowi: „Idź do ludu grzesznego.

26.11. Ludu Faraona. Czy oni nie okażą strachu przed Bogiem?”.

26.12. Powiedział Mojżesz: „Panie mój, boję się, że uznają mnie za kłamcę.

26.13. Ściśnie się moje serce, a mój język będzie związany. Poślij ze mną Aarona.

26.14. Oni oskarżają mnie o zbrodnię, boję się, że mnie zabiją”.

26.15. Usłyszał: „Nie (obawiaj się). Idźcie obaj z Moimi znakami, będziemy przy tobie i będziemy się przysłuchiwać.

26.16. Idź do Faraona i powiedz: >>Jesteśmy posłańcami od Pana światów.

26.17. Uwolnij lud Izraela i pozwól im odejść z nami<<”.

26.18. Faraon odpowiedział: „Czy nie byłeś wychowywany, jako dziecko, wśród nas? Czy nie żyłeś pośród nas przez wiele lat?

26.19. A potem zrobiłeś to, co zrobiłeś. Jesteś niewdzięcznikiem”.

26.20. Mojżesz powiedział: „Zrobiłem to, gdy byłem zagubiony.

26.21. A potem uciekłem od was, bo się was bałem, ale Pan mój dał mi mądrość i uczynił mnie jednym ze swoich posłańców.

26.22. Czy tak odpłacasz się za dobroć, którą mi teraz wypominasz, czyniąc z dzieci Izraela niewolników?”.

26.23. Faraon zapytał: „A kimże jest ten Pan światów?”.

26.24. Odpowiedział Mojżesz: „To Pan nieba i ziemi i wszystkiego, co znajduje się pomiędzy nimi. Czy uwierzycie w to?”.

26.25. Faraon powiedział do osób go otaczających: „Nie słyszeliście (o tym)?”.

26.26. Mojżesz mówił dalej: „To jest wasz Pan i Pan waszych przodków”.

26.27. Faraon powiedział: „Ten posłaniec, który został do was wysłany, jest szalony!”.

26.28. Mojżesz mówił (dalej): „On jest Panem Wschodu i Zachodu i wszystkiego, co jest między nimi. Czy możecie to zrozumieć?”.

26.29. Faraon powiedział: „Jeżeli będziesz wierzył w innego boga niż ja, to rozkażę cię uwięzić”.

26.30. Mojżesz powiedział: „A jeżeli pokażę wam coś oczywistego?”.

26.31. Faraon odpowiedział: „Pokaż, jeżeli jesteś prawdomówny”.

26.32. Mojżesz rzucił swoją laskę o ziemię, która zamieniła się w węża.

26.33. Wyciągnął swoją dłoń, która zajaśniała bielą w oczach patrzących.

26.34. Faraon powiedział do dworzan, którzy go otaczali: „To jest z pewnością uczony czarownik.

26.35. On za pomocą tych czarów chce wypędzić was z waszej ziemi. Co mi radzicie?”.

26.36. Odpowiedzieli: „Nie odpowiadaj od razu jemu i jego bratu, a tymczasem wyślij posłańców do naszych miast.

26.37. Niech oni sprowadzą każdego uczonego czarownika”.

26.38. I w wyznaczonym czasie i miejscu zostali zgromadzeni czarownicy.

26.39. I zapytano lud: „Czy i wy się tu zgromadzicie?

26.40.  Jeżeli czarownicy zwyciężą, wtedy wszyscy pójdziemy za nimi”.

26.41. Czarownicy przybyli do Faraona i zapytali: „Czy otrzymamy nagrodę, jeśli wygramy?”.

26.42. Faraon odpowiedział: „Tak i będziecie również w gronie moich zaufanych doradców”.

26.43. Mojżesz powiedział do nich: „Rzućcie pierwsi, co macie rzucić”.

26.44. Rzucili wtedy swoje sznury i laski i powiedzieli: „Dzięki potędze Faraona będziemy zwycięzcami”.

26.45. Wtedy Mojżesz rzucił swoją laskę, a ona połknęła to, co oni wyczarowali.

26.46. Wtedy czarownicy upadli twarzami do ziemi.

26.47. I powiedzieli: „Uwierzyliśmy w Pana światów,

26.48.  Boga Mojżesza i Aarona”.

26.49. Faraon powiedział: „Uwierzyliście w Niego bez mojego pozwolenia! Pewnie on jest waszym mistrzem, który nauczył was czarów. Ale wkrótce popamiętacie (mnie)! Rozkażę uciąć wam ręce i nogi po przeciwnych stronach i później was wszystkich ukrzyżuję!”.

26.50. Oni odpowiedzieli: „Nie szkodzi. I tak powrócimy do naszego Pana.

26.51. Pragniemy tylko, aby Pan wybaczył nam nasze grzechy, bo jesteśmy pierwszymi wśród wierzących”.

26.52. Objawiliśmy Mojżeszowi: „Wyrusz nocą z Moimi sługami. Na pewno będą was ścigać”.

26.53. I wysłał Faraon heroldów do swoich miast (którzy ogłaszali):

26.54. „To niewielka grupa.

26.55. Oni wywołali nasz gniew.

26.56. Jednak jest nas wielu i powinniśmy być czujni”.

26.57. I wyprowadziliśmy ich z ogrodów i źródeł.

26.58. Pozbawiliśmy bogactw, wspaniałych domostw i szlachetnych pozycji.

26.59. Tak się stało. I sprawiliśmy, że odziedziczyły to wszystko dzieci Izraela.

26.60. O wschodzie słońca lud Egiptu wyruszył za nimi w pościg.

26.61. A kiedy ujrzeli się wzajemnie, lud Mojżesza powiedział: „Doganiają nas”.

26.62. Mojżesz odpowiedział: „Nie. Jest ze mną mój Pan. On mnie poprowadzi”.

26.63. Nakazaliśmy Mojżeszowi: „Uderz swoją laską w morze”. Wtedy ono się rozstąpiło, a każda jego część podobna była do wielkiej góry.

26.64. Pozwoliliśmy zbliżyć się Egipcjanom do nich.

26.65. Uratowaliśmy Mojżesza oraz tych, co byli razem z nim,

26.66. a Egipcjan potopiliśmy.

26.67. Jest w tym znak, ale większość z nich i tak nie uwierzyła.

26.68. Zaprawdę, twój Pan jest Wszechmogący i Miłosierny.

26.69. Przypomnij im historię Abrahama.

26.70. Zapytał on swojego ojca i lud swój: „Komu cześć oddajecie?”.

26.71. Odpowiedzieli: „Czcimy bożki i jesteśmy im wierni”.

26.72. (Abraham) zapytał: „Czy one was słyszą, kiedy się do nich modlicie?

26.73. Czy pomagają wam, czy mogą skrzywdzić was?”.

26.74. Odpowiedzieli: „Nie, ale czcili już ich nasi ojcowie”.

26.75. (Abraham) powiedział: „A czy wy przyjrzeliście się temu,

26.76. czemu wy i wasi przodkowie, oddajecie cześć?

26.77. One są dla mnie wrogami, a nie jest nim Pan światów.

26.78. On jest moim stwórcą. On prowadzi mnie drogą prostą.

26.79. Jest tym, który daje mi jedzenie i picie,

26.80. a kiedy choruję, uzdrawia mnie.

26.81. On sprowadzi na mnie śmierć i przywróci do życia

26.82. i przebaczy mi w Dniu Sądu, mocno w to wierzę, moje grzechy.

26.83. Panie mój, daj mi mądrość i uczyń jednym ze sprawiedliwych.

26.84. Spraw, by pamiętały o mnie przyszłe pokolenia.

26.85. Uczyń mnie jednym ze spadkobierców Ogrodu Radości.

26.86. Przebacz mojemu ojcu, albowiem znalazł się wśród tych, którzy zbłądzili.

26.87. I nie zawstydź mnie w Dniu, kiedy oni powstaną z martwych.

26.88. W Dniu, w którym nie będzie korzyści z posiadanych majątków i synów,

26.89. a korzyść odniesie tylko ten, który stanie przed Bogiem z czystym sercem”.

26.90. Rajskie Ogrody przybliżają się do tych, którzy są bogobojni,

26.91. a Piekło ujrzą ci, którzy zbłądzili z drogi prostej.

26.92. Zostaną oni zapytani: „Gdzie są ci, którym oddawaliście cześć poza Bogiem?

26.93. Czy pomogą wam, czy pomogą samym sobie?”.

26.94. Oni zostaną tam wrzuceni razem z tymi, którzy zbłądzili

26.95. i wszystkimi pomocnikami szatana.

26.96. Kłócąc się miedzy sobą, będą mówili (niewierni):

26.97. „Na Boga. Popełniliśmy wielki błąd,

26.98. kiedy uznaliśmy was za równych Panu światów.

26.99. Z prostej drogi zwiedli nas grzesznicy

26.100. i teraz nie mamy żadnych obrońców,

26.101. ani żadnych szczerych przyjaciół.

26.102. Gdyby dano nam możliwość powrotu, to z pewnością teraz bylibyśmy wśród wierzących”.

26.103. Jest w tym znak, ale większość ludzi nie wierzy.

26.104. Pan wasz jest Wszechmogący i Miłosierny.

26.105. Lud Noego wszystkich posłańców uznał za kłamców.

26.106. Powiedział Noe, ich brat: „Czy nie boicie się Boga?

26.107. Jestem godnym zaufania posłańcem wysłanym do was.

26.108. Bądźcie więc bogobojni i słuchajcie mnie.

26.109. Nie żądam od was żadnej zapłaty, najwspanialsza zapłata jest od Boga.

26.110. Bądźcie więc bogobojni i słuchajcie mnie.

26.111. Czy mamy ci uwierzyć, skoro poszli za tobą tylko najnędzniejsi spośród nas?”.

26.112. On odpowiedział: „Nie wiem nic o tym, co oni czynili wcześniej.

26.113. Bądźcie świadomi tego, że rozliczy ich z tego mój Pan.

26.114. Nie odtrącę tych, którzy uwierzyli.

26.115. Jestem tylko tym, który was ostrzega”.

26.116. Oni powiedzieli: „Jeżeli tego nie zaprzestaniesz, ukamienujemy cię”.

26.117. Noe powiedział: „Panie mój, oni uznali mnie za kłamcę.

26.118. Rozstrzygnij stanowczo spór między nami, uratuj mnie i wierzących, którzy są przy mnie”.

26.119. I uratowaliśmy go i jego rodzinę, która była z nim na Arce.

26.120. Utopiliśmy tych, którzy pozostali (na lądzie).

26.121. Jest w tym znak, ale większość ludzi nie wierzy.

26.122. Pan wasz jest Wszechmogący i Miłosierny.

26.123. I lud Ad wszystkich posłańców uznał za kłamców.

26.124. Powiedział Hud, ich brat: „Czy nie boicie się Boga?

26.125. Jestem godnym zaufania posłańcem wysłanym do was.

26.126. Bądźcie więc bogobojni i słuchajcie mnie.

26.127. Nie żądam od was żadnej zapłaty, najwspanialsza zapłata jest od Boga.

26.128. Czy na każdym wzgórzu będziecie wznosić pomniki swojej próżności

26.129. i wznosić wspaniałe pałace z nadzieją, że będziecie żyć wiecznie?

26.130. A kiedy zagarniacie (władzę), nie postępujecie jak tyrani?

26.131. Bądźcie więc bogobojni i słuchajcie mnie.

26.132. Bójcie się Boga, który dał wam to, o czym dobrze wiecie:

26.133. dał wam trzody i synów,

26.134. ogrody i źródła.

26.135. Zaprawdę, boję się kary, którą otrzymacie w Dniu Sądu”.

26.136. Oni powiedzieli: „Jest nam wszystko jedno, czy nas ostrzegasz, czy nie jesteś tym spośród tych, którzy ostrzegają.

26.137. Postępujemy tak, jak postępowali nasi przodkowie.

26.138. Nie będziemy za to ukarani”.

26.139. Oskarżyli go o kłamstwo, więc zostali unicestwieni. Jest w tym znak, ale większość ludzi nie wierzy.

26.140. Pan wasz jest Wszechmogący i Miłosierny.

26.141. I lud Thamud wszystkich posłańców uznał za kłamców.

26.142. Powiedział Saleh, ich brat: „Czy nie boicie się Boga?

26.143. Jestem godnym zaufania posłańcem wysłanym do was.

26.144. Bądźcie więc bogobojni i słuchajcie mnie.

26.145. Nie żądam od was żadnej zapłaty, najwspanialsza zapłata jest od Boga.

26.146. Wydaje się wam, że będziecie bezpieczni wśród tego, co posiadacie:

26.147. wśród ogrodów i źródeł,

26.148. wśród pól uprawnych i drzew palmowych o delikatnych owocach?

26.149. Wy, którzy w skałach wykuwaliście sobie domy, myślicie, że zawsze tak będzie?

26.150. Bądźcie więc bogobojni i słuchajcie mnie.

26.151. Nie słuchajcie rozkazów ludzi grzesznych,

26.152. którzy szerzą niesprawiedliwość na ziemi i nie chcą żadnej poprawy”.

26.153. Oni powiedzieli: „Jesteś tylko jednym z opętanych.

26.154. Jesteś takim samym śmiertelnikiem jak my. Jeśli mówisz prawdę, to daj nam jakiś znak”.

26.155. On powiedział: „Oto wielbłądzica (znak dla was od mojego Pana), pozwólcie pić jej jednego dnia, a wy pijcie dnia następnego.

26.156. I nie krzywdźcie jej, bo dopadnie was kara w Dniu Sądu”.

26.157. Oni ją zabili a następnego dnia żałowali tego, co zrobili.

26.158. I spadła na nich kara. Jest w tym znak, ale większość ludzi nie wierzy.

26.159. Pan wasz jest Wszechmogący i Miłosierny.

26.160. I lud Lota wszystkich posłańców uznał za kłamców.

26.161. Powiedział Lot, ich brat: „Czy nie boicie się Boga?

26.162. Jestem godnym zaufania posłańcem wysłanym do was.

26.163. Bądźcie więc bogobojni i słuchajcie mnie.

26.164. Nie żądam od was żadnej zapłaty, najwspanialsza zapłata jest od Boga.

26.165. Czy wy z całego stworzenia wybieracie do obcowania mężczyzn,

26.166. a pozostawiacie kobiety, które stworzył dla was Pan? Jesteście ludem szerzącym zgorszenie”.

26.167. Oni powiedzieli: „Jeżeli nie przestaniesz (nas upominać) to zostaniesz wypędzony”.

26.168. On powiedział: „Jakże nienawidzę tego, co robicie.

26.169. Panie mój, chroń mnie i moją rodzinę przed tym, co oni czynią”.

26.170. I uratowaliśmy Lota i jego rodzinę,

26.171. za wyjątkiem jego starej żony, która pozostawała w tyle.

26.172. Jego lud został zniszczony.

26.173. Zesłaliśmy na nich gwałtowny deszcz, zły deszcz, który spadł na tych, których ostrzegano.

26.174. Jest w tym znak, ale większość ludzi nie wierzy.

26.175. Pan wasz jest Wszechmogący i Miłosierny.

26.176. I lud Al – Ajkat ^[1]Midianici. wszystkich posłańców uznał za kłamców.

26.177. Powiedział Szoajb, ich brat: „Czy nie boicie się Boga?

26.178. Jestem godnym zaufania posłańcem wysłanym do was.

26.179. Bądźcie więc bogobojni i słuchajcie mnie.

26.180. Nie żądam od was żadnej zapłaty, najwspanialsza zapłata jest od Boga.

26.181. Dobrze wymierzajcie. nie bądźcie wśród tych, którzy oszukują (innych).

26.182. I sprawiedliwie ważcie.

26.183. Nie okradajcie ludzi z ich dóbr. Nie czyńcie zła i nie szerzcie niesprawiedliwości na ziemi.

26.184. Bójcie się Tego, który stworzył was i przodków waszych”.

26.185. Oni powiedzieli: „Jesteś tylko jednym z opętanych.

26.186. Jesteś takim samym śmiertelnikiem jak my. Myślimy, że jesteś tylko kłamcą.

26.187. A jeżeli mówisz prawdę, to niech spadnie na nas kawałek nieba”.

26.188. On powiedział: „Pan mój wie najlepiej, co robicie”.

26.189. Oni jednak uznali go za kłamcę. I spadła na nich kara Dnia Zacienienia^[2] Lub  „Cienia”. Być może chodzi o wulkaniczną chmurę pyłu.. To była straszna kara tego Dnia.

26.190. Jest w tym znak, ale większość ludzi nie wierzy.

26.191. Pan wasz jest Wszechmogący i Miłosierny.

26.192. Z pewnością Koran jest objawieniem zesłanym przez Pana światów.

26.193. Przyniesionym przez Wiernego Ducha^[3]Gabriel.

26.194. i przedłożonym twemu sercu

26.195. w czystym języku arabskim,

26.196. co było (zapowiedziane) w poprzednich pismach.

26.197. Czy nie było dla nich znakiem to, że wiedzieli o tym uczeni spośród dzieci Izraela?

26.198. Gdybyśmy objawili go komuś, kto nie jest Arabem,

26.199. a on recytowałby go im, też by nie uwierzyli.

26.200. Uczyniliśmy tak, że on przemknął (niezauważony) przez serca grzeszników.

26.201. Oni nie uwierzą w niego, dopóki nie ujrzą kary bolesnej,

26.202. która spadnie na nich nagle, kiedy nie będą się jej spodziewać.

26.203. Wtedy zapytają: „Czy otrzymamy jakieś odroczenie (kary)?”.

26.204. Czy oni chcą przyspieszyć karę od Nas?

26.205. Jak sądzisz? Jeżeli pozwolimy im korzystać z życia (w tym świecie) jeszcze przez wiele lat,

26.206. a później spadnie na nich kara, jak im to obiecano,

26.207. to czy będą mieli coś z tego, że pozwolono im korzystać z rozkoszy życia?

26.208. Żadne miasto nie zostało przez Nas zniszczone bez uprzedniego wysłania tam ostrzegającego,

26.209. aby ich upomniał. Nie jesteśmy niesprawiedliwi.

26.210. Koranu nie objawiły przecież demony.

26.211. Nie mają takiego prawa, ani mocy (tworzenia).

26.212. Oni są całkowicie od tego odsunięci.

26.213. Nie módl się do nikogo innego poza Bogiem, abyś nie stał się jednym z tych, których dosięgnie kara.

26.214. Ostrzeż swoich najbliższych i krewnych.

26.215. I rozwiń skrzydła swojej opieki nad tymi, którzy wiernie idą za tobą.

26.216. A jeśli cię nie słuchają, powiedz: „Nie mam nic wspólnego z tym, co robicie”.

26.217. Zaufaj Wszechmogącemu i Miłosiernemu,

26.218. który widzi cię, kiedy stajesz do modlitwy

26.219. i kiedy kłaniasz się Mu wraz z innymi, którzy się kłaniają.

26.220. On jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

26.221. Czy mam wam przekazać, na kogo zstępują demony?

26.222. One zstępują na każdego kłamcę i grzesznika.

26.223. One słuchają, ale większość z nich to kłamcy.

26.224. Za poetami podążają tylko ci, którzy błądzą.

26.225. Czy nie dostrzegasz, jak oni wędrują bez celu przez wszystkie doliny

26.226. i głoszą o tym, czego nie czynią?

26.227. Wyjątkiem są ci, którzy wierzą, spełniają dobre uczynki, wspominają Boga i bronią się, gdy zostają skrzywdzeni. Niesprawiedliwi niebawem dowiedzą się, co ich czeka w miejscu, do którego powrócą.