W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

22.1. Ludzie! Bójcie się swojego Pana. Godzina wstrząśnie wami straszliwie.

22.2. W dniu, kiedy to ujrzycie, karmiące matki porzucą swoje dzieci, brzemienne kobiety poronią. Zobaczysz ludzi w całkowitym odrętwieniu, jakby byli pijani. Kara Boga będzie dotkliwa.

22.3. Są ludzie, którzy omawiają kwestie dotyczące Boga, chociaż nie mają o tym żadnej wiedzy. Są kierowani przez zbuntowane demony.

22.4. Napisano o nich, że każdy, kto weźmie sobie takiego za opiekuna, zostanie przez niego sprowadzony z właściwej drogi i poprowadzony w kierunku kary ognia piekielnego.

22.5. Ludzie, jeśli wątpicie w Dzień Zmartwychwstania, to wiedzcie, że stworzyliśmy was z ziemi, później już z kropli nasienia, przylegającej grudki skrzepniętej krwi, potem z kęska mięsa w części ukształtowanego, tak wszystko to wam wyjaśniamy. Umieszczamy w łonach (matek) to, co chcemy na czas określony. Następnie wyprowadzamy was, jako niemowlęta i pozwalamy osiągnąć wiek dojrzały. Niektórzy z was umierają (szybciej), inni doczekują upokarzającej starości, kiedy zapomną o tym, co wiedzieli wcześniej. Widziałeś suchą ziemię, na którą zesłaliśmy wodę, ona zaczyna oddychać, pęcznieje i wyrasta z niej parami piękna roślinność.

22.6. Tak się dzieje, ponieważ Bóg jest Prawdą. On daje życie zmarłym i ma władzę nad wszystkim.

22.7. Z pewnością nadejdzie Godzina i Bóg wskrzesi zmarłych złożonych w grobach.

22.8. Wśród ludzi są tacy, którzy omawiają kwestie dotyczące Boga, chociaż nie mają żadnej wiedzy, przewodnictwa i oświecającej księgi.

22.9. Taki człowiek odwraca się wyniośle, aby zbłądzić z prostej drogi Boga. Na niego czeka upokorzenie w tym życiu i kara palącego ognia w Dniu Zmartwychwstania.

22.10. (Usłyszą) „Kara jest za to, co sami sobie zgotowaliście własnymi rękami. Bóg swoje sługi traktuje sprawiedliwie”.

22.11. Wśród ludzi są tacy, których wiara jest chwiejna. Taki człowiek, jeśli spotyka go coś dobrego, jest zadowolony. Jeżeli jednak dotknie go nieszczęście, odwraca się od swojej wiary i staje się niewierzącym. On poniesie stratę w tym i w przyszłym życiu. To straty nie do odrobienia.

22.12. On zwraca się do tych, którzy nie mogą ani mu pomóc, ani zaszkodzić. Tak nie postępuje się drogą prostą.

22.13. On zwraca się do tego, co raczej mu zaszkodzi niż pomoże. To jest zły opiekun, a grzesznikiem jest ten, który chce być pod jego opieką.

22.14. Tych, którzy uwierzyli i spełniali dobre uczynki, Bóg wprowadzi do Rajskich Ogrodów, pod którymi płyną strumienie. Bóg czyni to, co zechce.

22.15. Jeżeli ktoś uważa, że Bóg nie pomoże Wysłannikowi w tym i przyszłym życiu, niech podczepi linę do nieba (wieszając się na niej) i zobaczy, czy po jej odcięciu jego czyn usunął to, co go gniewało.

22.16. Koran został zesłany jako wyraźny znak, bo Bóg prowadzi drogą prostą tego, którego zechce.

22.17. W Dniu Zmartwychwstania Bóg rozsądzi pomiędzy tymi, którzy wierzą, żydami, sabionitami, chrześcijanami, zaratusztrianami i bałwochwalcami. Bóg wie o wszystkim.

22.18. Czy nie widzicie, że Bogu oddaje cześć wszystko, co znajduje się w niebie i na ziemi, a także słońce, księżyc, gwiazdy, góry, drzewa, zwierzęta i wielu spośród ludzi? Są jednak i tacy ludzie, którzy zasługują na karę. Jeżeli Bóg kimś wzgardzi, ten okryje się hańbą i nikt nie przywróci mu honoru. Bóg czyni to, co zechce.

22.19. Spośród dwóch grup toczących spór, co do wiary w Boga ci, którzy nie wierzą, będą okryci ogniem, a ich głowy polewane będą wrzątkiem,

22.20. który popali ich skórę i wnętrzności.

22.21. Dla nich przeznaczone są żelazne pręty z hakami.

22.22. Jeżeli ktokolwiek, nie mogąc wytrzymać z bólu, zechce stamtąd uciec, będzie zawracany i usłyszy: „Skosztuj kary płonącego ognia”.

22.23. Bóg sprawi, że ci, którzy wierzyli, wejdą do Rajskich Ogrodów, pod którymi płyną strumienie. Tam dla ozdoby nosić będą bransolety ze złota i pereł, nałożą szaty z jedwabiu.

22.24. Oni wypowiadali najczystsze słowa wiary i podążali drogą Tego, który jest godzien największej chwały.

22.25. Ci, którzy nie uwierzyli, odsuwają ludzi od drogi prostej i Świętego Meczetu, który jest otwarty dla wszystkich; tych, którzy już tam są i tych, którzy tam przybędą oraz ci, którzy dopuszczają się świętokradztwa, będą surowo ukarani.

22.26. Wspomnij, jak wyznaczyliśmy Abrahamowi miejsce Domu ^[1]Kaaba. (do oddawania czci): „Nie dodawaj Mi współtowarzyszy, utrzymuj Dom Mój w czystości dla tych, którzy wykonują okrążenia ^[2]Jeden z elementów pielgrzymki do Mekki – Tawaf– okrążanie Kaaby., dla tych, którzy stoją, którzy się kłaniają i modlą.

22.27. Ogłoś ludziom obowiązek odbycia pielgrzymki. Przybędą do ciebie pieszo i wierzchem nawet z najodleglejszego zakątka,

22.28. aby zaświadczyć o dobroci Boga, aby w dni oznaczone głosić Jego chwałę przy składaniu ofiar ze zwierząt, w które On ich zaopatrzył. Spożywajcie je, nakarmcie nimi biednych i głodnych.

22.29. Pozwólcie, aby dokonali oczyszczenia, wypełnili swe śluby i okrążyli Starożytny Dom” ^[3]Kaaba..

22.30. To rytuały ustanowione przez Boga. Kto ich przestrzega, spełnia w oczach Boga dobre uczynki dla siebie. Dozwolone jest spożywanie zwierząt, oprócz tych, które wymieniono (w Koranie). Wystrzegajcie się bałwochwalstwa i wszelkiego fałszu,

22.31. jako wyznawcy wiary w Jedynego Boga i nie dodając Mu współtowarzyszy. Ten, który dodaje Mu współtowarzyszy, jest jak spadający z nieba, którego pochwyciły ptaki lub porwał wiatr i wrzucił do najgłębszej otchłani.

22.32. Zaprawdę, kto szanuje rytuały ustanowione przez Boga, robi to z dobroci bogobojnego serca.

22.33. Korzystajcie ze zwierząt, aż nadejdzie czas ich ofiarowania. Wtedy zaprowadźcie je do miejsca złożenia ofiary przy Starożytnym Domu.

22.34. Każdemu wierzącemu ludowi ustanowiliśmy rytuały, aby wspominali imię Boga przy składaniu ofiar ze zwierząt, którymi ich obdarował. Pamiętajcie, że Wasz Bóg jest Bogiem Jedynym i tylko Jemu macie być całkowicie poddani. Przekaż dobrą nowinę ludziom pokornym.

22.35. Tym, których serca napełniają się strachem, gdy wypowiadane jest imię Boga, którzy cierpliwie znoszą wszystko, co im się przydarzy, którzy modlą się i dzielą się tym, czym Bóg ich obdarzył.

22.36. Składanie ofiar ze zwierząt to rytualny znak ustanowiony przez waszego Pana, dla waszego dobra. Wspominajcie imię Boga, gdy stoją (związane) w rzędach. Spożywajcie je, gdy ofiara złożona ^[4]Dosł: „gdy padną na boki”., nakarmcie potrzebujących, nienarzekających na swój los i potrzebujących, którzy pokornie proszą o pomoc. Podporządkowaliśmy wam zwierzęta, abyście mogli być wdzięczni.

22.37. Nie dociera do Boga ich mięso ani ich krew. Dociera do Niego wasza bogobojność. Podporządkowaliśmy wam zwierzęta, abyście wychwalali Pana za to, że prowadzi was drogą prostą. Przekaż dobrą nowinę ludziom spełniającym dobre uczynki.

22.38. Bóg broni tych, którzy wierzą. Bóg nie miłuje tych, którzy są niewdzięcznymi zdrajcami.

22.39. Wolno walczyć tym, którzy doznali krzywd, z tymi, którzy ich skrzywdzili.  Bóg ma władzę, aby ich wspomóc

22.40 i tym, których wygnano z ich domostw za to, że mówili: „Naszym Panem jest Bóg”. Gdyby nie to, że Bóg powstrzymuje jednych ludzi przy pomocy innych, to klasztory, kościoły, synagogi i meczety, gdzie często wymienia się imiona Boga, byłyby już zniszczone. Bóg pomaga tym, którzy Go wspierają, bo jest Wielki i Silny.

22.41. Jeżeli umocnimy ich na ziemi, to będą odprawiać modlitwy, płacić podatek, zachęcać do czynienia dobra, zakazywać tego, co złe. Do Boga należy ostateczne rozstrzygnięcie wszystkich spraw.

22.42. Jeżeli oskarżą cię (Muhammadzie) o fałsz, to przypomnij sobie, że ludy Noego, Ad, Thamud, też zarzucali kłamstwo swoim prorokom.

22.43. Podobnie uczynił lud Abrahama i Lota,

22.44. i plemiona Midianu. Mojżesza też uznano za kłamcę. Dałem niewierzącym czas, ale później ukarałem ich. Potępienie przeze Mnie było surowe.

22.45. Wiele miast zniszczyliśmy za ich niegodziwość. Teraz są tylko ruinami. Ileż to opuszczonych studni i strzelistych warowni?

22.46. Czy oni nie podróżowali po ziemi, nie mieli serc, aby zrozumieć, ani uszu, aby usłyszeć? Ich oczy nie były ślepe, to ich serca były zatwardziałe.

22.47. A teraz domagają się od ciebie, abyś przyspieszył ich karę. Bóg nigdy nie złamie danej obietnicy, ale jeden dzień u Boga, to jak tysiąc lat waszego czasu.

22.48. Wielu miastom udzieliłem odroczenia, podczas gdy one dalej szerzyły niesprawiedliwość. W końcu je ukarałem, bo ostatecznie wszystko powraca do Mnie.

22.49. Powiedz: „Ludzie, ja jestem tylko tym, który ma was ostrzec”.

22.50. Ci, którzy spełniają dobre uczynk,i otrzymają przebaczenie i wspaniałą nagrodę.

22.51. Ci, którzy walczą z Naszym objawieniem, zamieszkają w Piekle.

22.52. Nie było przed tobą żadnego posłańca i proroka, któremu szatan nie próbowałby zamącić jego myśli, kiedy ten marzył. Jednak Bóg, który jest Mądry i Wszechwiedzący, zagłusza podszepty szatana, a później potwierdza swoje objawienia,

22.53. aby podszepty szatana stały się pokusą dla tych, których serca są chore i zatwardziałe. Grzesznicy tkwią w głębokim konflikcie.

22.54. I aby ci, którzy przyjmują wiedzę, dowiedzieli się, że jest to prawda od Twojego Pana, aby uwierzyli, a ich serca stały się wobec Niego pokorne. Bóg prowadzi tych, którzy wierzą, drogą prostą.

22.55. Ci, którzy wątpią, nie uwierzą, dopóki nie nadejdzie nagle Godzina lub kara w Dniu oczyszczenia.

22.56. Suwerenna Władza w tym Dniu należeć będzie do Boga. On rozsądzi między nimi. Ci, którzy uwierzyli i spełniali dobre uczynki, znajdą się w Ogrodach Szczęścia.

22.57. Ci, którzy nie uwierzyli, odrzucili Nasze znaki, otrzymają karę, która ich upokorzy.

22.58. Ci, którzy dla sprawy Boga opuścili swe domy i zostali zabici lub umarli, otrzymają od Niego najwspanialsze dary. Bóg jest tym, który najhojniej obdarowuje.

22.59. Zaprowadzi ich do miejsca, z którego będą zadowoleni. Bóg jest Wszechwiedzący i Łaskawy.

22.60. Tak jest z pewnością. A kto zemści się, adekwatnie do szkody, którą poniósł, a później znów dozna krzywdy, temu Bóg pomoże. On jest Odpuszczający i Przebaczający.

22.61. Tak jest z pewnością, bo Bóg jest tym, który sprawia, że noc zmienia się w dzień, a dzień w noc. On jest Wszechsłyszący i Wszechwidzący.

22.62. Tak jest z pewnością, bo On jest Prawdą a to, co czczą poza nim jest fałszem. Bóg jest Wzniosły i Wielki.

22.63. Czy nie widzicie, jak Bóg sprowadza wodę z nieba, a ziemia staje się zielona? Bóg jest Przewidujący i Wszechwiedzący.

22.64. Do Niego należy wszystko, co jest w niebie i na ziemi. Bóg jest Majętny i Godny Chwały.

22.65. Czy nie widzicie, że Bóg dał wam wszystko to, co jest na ziemi, że na Jego rozkaz statki pływają po morzu? On sprawia, że niebo nie spada na ziemię, chyba że na to pozwoli. Bóg jest Dobry i Miłujący.

22.66. On daje wam życie, następnie sprawi, że umrzecie, a później was wskrzesi. Człowiek natomiast jest bardzo niewdzięczny.

22.67. Dla każdego ludu ustanowiliśmy rytuał oddawania czci, więc niech nie toczą z tobą sporu w tej sprawie. Wzywaj ich do Boga, ty jesteś przecież na drodze prostej.

22.68. Jeżeli jednak będą się z tobą spierać, powiedz im: „Bóg dobrze wie, co czynicie”.

22.69. Bóg rozsądzi wasz spór w Dniu Zmartwychwstania.

22.70. Czy nie wiecie, że Bóg wie o wszystkim, co dzieje się w niebie i na ziemi? Wszystko jest zapisane w Księdze i wszystko jest dla Boga łatwe.

22.71. Oni poza Bogiem oddają cześć temu, czemu On nie dał żadnej władzy i o czym nie mają żadnej wiedzy. Grzesznicy nie znajdą żadnego opiekuna.

22.72. Kiedy są objawiane Nasze znaki, na twarzach niewierzących maluje się zwątpienie. Chcieliby rzucić się na tych, którzy recytują im Koran. Powiedz do nich: „Mam wam opowiedzieć o czymś bardziej przerażającym niż to? O Piekle, które Bóg obiecał niewierzącym? Biada tym, którzy się tam znajdą”.

22.73. Ludzie! Jeżeli są wam przytaczane przypowieści, to wsłuchajcie się w nie. Ci, którym oddajecie cześć poza Bogiem, nie są w stanie stworzyć choćby muchy, nawet gdyby połączyli swoje siły, by tego dokonać. A gdyby taka mucha coś im odebrała, nie potrafiliby jej tego odebrać. Tak słabi są czciciele i ich bożki.

22.74. Nie cenią Boga za to, za co powinni Go cenić. A Bóg jest Silny i Potężny.

22.75. Bóg wybiera posłańców spośród aniołów i ludzi. Zaprawdę, On jest Wszechsłyszący i Wszechwidzący.

22.76. On zna waszą przyszłość i zna waszą przeszłość. Wszystkie sprawy powracają do Boga.

22.77. Wy, którzy wierzycie! Oddając cześć Bogu, kłaniajcie się i dotykajcie twarzą ziemi. Spełniajcie dobre uczynki, a być może osiągniecie szczęście.

22.78. Dokładajcie starań w walce za sprawę Boga z nieustępliwością, na jaką On zasługuje. Jesteście wybrani, a religia, jaką wam dał, nie przysparza wam żadnej trudności. To jest religia Abrahama, który nazwał was muzułmanami. Teraz też jesteście tak nazwani w Koranie, aby Wysłannik był waszym świadkiem, a wy świadkami dla wszystkich ludzi. Dlatego módlcie się, płaćcie podatek, trwajcie przy Bogu. On jest waszym Panem. Jakże wspaniały jest to Opiekun, jakże wspaniały jest to Pomocnik.