W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

10.1. Alif. Lam. Ra. Oto wersety Mądrej Księgi.

10.2. Co zaskoczyło ludzi w objawieniu, jakie daliśmy jednemu  z nich: „Ostrzegaj ludzkość i głoś dobrą nowinę tym, którzy uwierzyli, że zyskają szacunek w oczach Boga?”. Niewierni mówią: „On na pewno jest magiem”.

10.3. Waszym Panem jest Bóg, który stworzył niebo i ziemię w sześciu dniach, a następnie osiadł pewnie na Tronie, sprawując władzę nad wszystkim ^[1]Wszechświatem.. Nie ma u Niego wstawiennictwa, chyba że On na to zezwoli. Oto Bóg, wasz Pan, czcijcie Go. Zastanówcie się nad tym.

10.4. Wszyscy przed Nim staniecie, Jego obietnica jest prawdziwa. On daje początek stworzeniu, a później je powtarza, aby sprawiedliwie nagrodzić tych, którzy uwierzyli i spełniają dobre uczynki. Ci, którzy nie uwierzyli, dostaną do wypicia wrzątek i spotka ich bolesna kara za to, czemu zaprzeczali.

10.5. On jest tym, który sprawił, że słońce jest światłem, a księżyc blaskiem i ustanowił dla niego fazy, dzięki którym poznaliście czas i sposób jego liczenia. Bóg ustanowił to zgodnie z prawdą i objaśnił znaki dla ludzi mądrych.

10.6. W zmienności dnia i nocy oraz we wszystkim, co Bóg stworzył na niebie i na ziemi, są znaki dla ludzi bogobojnych.

10.7. Ci, którzy mają nadzieję, że nie staną przed Nim ^[2]Prorok (s) powiedział: „Bóg najbardziej chce spotkać tych, którzy mają nadzieję na spotkanie z Nim” (Tafsir al-Furkan)., cieszą się z życia doczesnego i ci, którzy nie uwierzyli w Jego znaki,

10.8. zamieszkają w ogniu piekielnym za to, co zrobili.

10.9. Ci, którzy uwierzyli i spełniają dobre uczynki, będą prowadzeni przez Boga drogą prostą. W nagrodę za ich wiarę zamieszkają w Rajskich Ogrodach, pod którymi płyną strumienie.

10.10. I będą głosić: „Chwała Bogu!”. Ich powitaniem będzie (słowo): „Pokój”, a modlitwę kończyć będą słowami: „Chwała Bogu, Panu światów”.

10.11. Gdyby Bóg przyspieszył rozliczenie zła, jakie ludzie uczynili, tak jak oni chcą przyspieszyć dla siebie to, co dobre, to ich czas już by się wypełnił. Lecz My pozostawiamy tych, którzy nie spodziewają się spotkania z Nami, by dalej, niczym ślepcy, błądzili w nieposłuszeństwie.

10.12. Kiedy człowieka spotykają jakieś nieszczęścia, wzywa nas leżąc, stojąc czy siedząc. Kiedy My uwalniamy go od tego ciężaru, wówczas on idzie własną drogą, jak gdyby nigdy się do nas nie zwracał o pomoc w tym nieszczęściu. W ten sposób ludzie podli upiększają sobie to, co robią.

10.13. Unicestwiliśmy wiele pokoleń, które były przed wami, po tym jak czyniły zło i nie uwierzyły w dawane im znaki przez (Moich) proroków. Tak odpłacamy się grzesznikom.

10.14. Uczyniliśmy was następcami na ich ziemi, aby zobaczyć jak wy będziecie postępować.

10.15. I kiedy Nasze objawienia są recytowane tym, którzy mają nadzieję, że Nas nie spotkają, oni mówią: „Daj nam inny Koran albo zmień jego treść”. Powiedz im: „Nie wolno mi go zmienić z własnej woli. Mogę postępować jedynie zgodnie z danym mi objawieniem. Boję się, że gdybym okazał nieposłuszeństwo, czekałaby mnie straszna kara w Dniu Sądu”.

10.16. Powiedz: „Jeśliby Bóg mi tak rozkazał, to nie recytowałbym wam tego, a On nie dałby wam tego poznać. Całe życie byłem pośród was, zanim zostało mi to objawione. Czego wy nie rozumiecie?”.

10.17. Kto może być bardziej niesprawiedliwy niż ten, który wypowiada kłamstwa przeciwko Bogu i za fałsz uważa jego znaki? Zaprawdę, grzesznikom nigdy nie będzie się powodziło.

10.18. Oni czczą, poza Bogiem, tych, którzy nie przyniosą im szkód ani korzyści. Twierdzą: „Oni wstawią się za nas u Boga”. Odpowiedz im: „Czy wy myślicie, że powiecie Bogu o czymś, co jest w niebie lub na ziemi, o czym On nie wie? Chwała Mu! On jest ponad tym, co Mu dodajecie”.

10.19. Kiedyś ludzie byli jedną wspólnotą wiernych, a później poróżnili się między sobą. I gdyby nie zostało objawione Słowo od twojego Pana, już dawno rozstrzygnięto by to, o co się poróżnili.

10.20. Pytają: „Dlaczego jego Pan nie zesłał mu jakiegoś cudu?”. Odpowiedz: „Wiedza o tym, co jest niewidzialne, jest wyłącznie u Boga. Poczekajcie, a ja zaczekam z wami”.

10.21. A kiedy pozwalamy ludziom zasmakować miłosierdzia po tym, jak spotkało ich nieszczęście, to oni zaczynają spiskować przeciwko Naszym objawieniom. Powiedz im: „Bóg was uprzedzi, bo jest szybszy w działaniu”. Nasi wysłannicy zapisują wszystkie wasze knowania.

10.22. Bóg jest tym, który umożliwia wam podróżowanie lądem i morzem. Gdy jesteście na pokładzie statku, który płynie dzięki pomyślnym wiatrom, ludzie się cieszą. A kiedy przychodzi sztorm i zalewają ich fale ze wszystkich stron, wtedy w szczerym poddaniu się Jemu wołają: „Jeżeli nas uratujesz, na pewno będziemy Ci wdzięczni!”.

10.23. A kiedy Bóg ich uratuje, to oni łamią prawo i dopuszczają się grzechów na ziemi. Ludzie! Te występki, których dokonujecie w poszukiwaniu szczęścia w życiu doczesnym, skierują się przeciwko wam. Wtedy wyrazicie skruchę, a My powiemy wam, co zrobiliście.

10.24. Życie na tym świecie jest jak woda, którą zsyłamy w postaci deszczu. Zasila ona wszelką roślinność, którą spożywają ludzie i zwierzęta. A kiedy ziemia pięknieje swym kolorytem, wydając plon i ludzie myślą, że całkowicie nad nią panują, wówczas przychodzi, dniem lub nocą, Nasz rozkaz i wszystko zostaje wykarczowane, jakby dzień wcześniej nie było tego rozkwitu. W ten sposób wyjaśniamy znaki ludziom, aby się zastanowili.

10.25. Bóg zaprasza ludzi do Miejsca Pokoju ^[3]Raju. i prowadzi ich drogą prostą.

10.26. Dla tych, którzy czynią dobro, będzie najlepsza nagroda, dodatkowo zwiększona. Żaden smutek czy żal nie przesłonią ich twarzy. Będą mieszkańcami Raju na wieki.

10.27. A tym, którzy wyrządzali zło, będzie odpłacone takim samym złem. Będą poniżeni i nie znajdą dla siebie żadnego obrońcy przed Bogiem. Ich twarze okryją się cieniem, niczym płat nocy ciemnej. Będą mieszkańcami Piekła na wieki.

10.28. Kiedy zgromadzimy ich wszystkich, to powiemy do tych, którzy dodawali Bogu współtowarzyszy: „Pozostańcie na miejscu przy tych, których przydawaliście Bogu, jako Jemu równych”. Potem ich rozdzielimy, a ci, których dodawali Nam na współtowarzyszy, powiedzą: „Wyście nas nie czcili.

10.29. Niech Bóg będzie świadkiem tego, że my byliśmy zupełnie nieświadomi waszej czci”.

10.30. Tam każda dusza doświadczy tego, co robiła wcześniej. Zostaną sprowadzeni do Boga, ich prawdziwego Pana, a to, co sobie wymyślali, odsunie się od nich.

10.31. Zapytaj: „Kto dostarcza wam pożywienie z nieba i ziemi. Kim jest Ten, który ma władzę nad słuchem i wzrokiem? Kto wyprowadza życie ze śmierci i śmierć z życia? Kto zarządza wszystkim (we wszechświecie)?”. Odpowiedzą: „Bóg”. Wtedy powiedz: „To dlaczego nie jesteście bogobojni?”.

10.32. Taki jest Bóg, wasz prawdziwy Pan. Co jest poza prawdą? Tylko fałsz! Dlaczego więc odchodzicie od prawdy?

10.33. Tak wypełniło się słowo Pana wobec tych, którzy szerzyli niesprawiedliwość: oni nie będą mieć wiary.

10.34. Zapytaj: „Czy wśród waszych bogów jest taki, który daje początek stworzeniu, a później je powtarza?”. I odpowiedz: „Tylko Bóg (Jedyny) jest tym, który daje początek stworzeniu, a później je powtarza. Dlaczego więc wy zwracacie się ku kłamstwu?”.

10.35. Zapytaj: „Czy wśród waszych bogów jest taki, który prowadzi was do prawdy”. I odpowiedz: „Tylko Bóg (Jedyny) jest tym, który prowadzi do prawdy. Czy nie jest godnym iść za Tym, który prowadzi was do prawdy, niż za tym, który odnajduje drogę tylko wtedy, jak mu się ją wskaże? Co się z wami dzieje, dlaczego tak to osądzacie?”.

10.36. Większość z nich idzie za swoimi wyobrażeniami. Wyobrażenia nie zastąpią prawdy. Bóg wie, co oni robią.

10.37. Koran to nie jest coś, co mógłby stworzyć ktoś inny niż sam Bóg. Koran wypełnia objawienia, które były przed nim i jest wyjaśnieniem Księgi ^[4]„Księga” w tym wersie odnosi się do ogółu wszystkich boskich objawień., w której nie ma żadnych wątpliwości, pochodzącej od Pana Światów.

10.38. Oni mogą twierdzić: „On to wszystko wymyślił” ^[5]Koran.. Powiedz im: „Poproście o pomoc kogo tylko chcecie, oprócz Boga, i stwórzcie chociaż jedną surę podobną do tego, co jest w Koranie, jeśli to, co mówicie, jest prawdą”.

10.39. Jest tak, że oni za kłamstwo uznali to, czego nie znają i to, czego im jeszcze nie wyjaśniono. Tak samo odrzuciło prawdę wielu z tych, co byli przed nimi. Zobacz, jaki był ostateczny los ludzi niesprawiedliwych.

10.40. Są wśród nich tacy, co w niego ^[6]Koran. wierzą, i są tacy, którzy w niego nie wierzą. Bóg dobrze zna tych, którzy sieją zepsucie.

10.41. A gdy będą oskarżać cię o kłamstwo, powiedz: „Dla mnie są moje uczynki, a wasze uczynki są dla was. Nie ponosicie odpowiedzialności za to, co ja robię, a ja nie ponoszę odpowiedzialności za to, co wy robicie”.

10.42. Są wśród nich tacy, którzy cię słuchają, ale nie zmusisz do słuchania głuchych, którzy nie myślą.

10.43.  Są wśród nich tacy, którzy spoglądają na ciebie, ale czy możesz poprowadzić ślepców, jeśli oni nie widzą?

10.44. Zaprawdę, to nie Bóg wyrządza ludziom niesprawiedliwość, to ludzie sami sobie niesprawiedliwość wyrządzają.

10.45. W tym Dniu, kiedy Bóg zgromadzi ich u siebie, wydawać im się będzie, jakby tylko jedną godzinę przebywali na ziemi, poznając się nawzajem. Ci, którzy uważali, że spotkanie z Bogiem to kłamstwo i nie byli prowadzeni drogą prostą, będą najbardziej stratni.

10.46. Niezależnie od tego, czy pokażemy ci część z tego, co im obiecano, czy wcześniej wezwiemy cię do Siebie, to oni i tak powrócą do Mnie. Bóg jest świadkiem wszystkiego, co oni robią.

10.47. Każdy lud miał swojego posłańca, a kiedy przyjdzie ich posłaniec, to wszystko sprawiedliwie będzie rozsądzone między nimi, nikt nie będzie pokrzywdzony.

10.48. Pytają: „Jeśli mówisz prawdę, to powiedz, kiedy obietnica będzie spełniona?”.

10.49. Odpowiedz: „Ja nie mam żadnej władzy nawet nad tym, aby sobie wyrządzić krzywdę lub przynieść korzyść, jeśli Bóg tego nie zechce”. Każdy lud ma swój wyznaczony czas. Kiedy on nadejdzie, oni nie będą mogli go opóźnić ani przyspieszyć.

10.50. Powiedz: „Jak uważacie, jeśli nadejdzie Jego kara za dnia lub w nocy, to którą jej część grzesznicy będą chcieli przyspieszyć?

10.51. A może wtedy, gdy ona na was spadnie, w nią uwierzycie? Dopiero wtedy! A (podobno) chcieliście ją przyspieszyć?”.

10.52. Wtedy zostanie powiedziane tym, którzy sami siebie skrzywdzili: „Zakosztujcie wiecznej kary. Taka nagroda jest tylko za to, na co sobie zasłużyliście”.

10.53. Oni będą ciebie dopytywać: „Czy to wszystko jest prawdą?”. Odpowiedz: „Na Boga, tak! To wszystko jest prawdą i nie jesteście w stanie od niej uciec”.

10.54. Nawet gdyby każdy niesprawiedliwy człowiek posiadł bogactwa tego świata i chciał się z tego wykupić. Kiedy zobaczą, jaka kara ich czeka, wtedy zaczną mieć wyrzuty sumienia. Oni są osądzeni sprawiedliwie, nikt nie zostanie pokrzywdzony.

10.55. Do Boga należy wszystko, co jest w niebie i na ziemi. Zaprawdę, obietnice Boga są prawdą, ale większość z nich tego nie wie.

10.56. On daje życie i sprowadza śmierć. Przed Nim wszyscy zostaniecie zgromadzeni.

10.57. Ludzie! Od waszego Pana przyszło do was przypomnienie, uzdrowienie tego, co jest w sercach waszych, wyraźne przewodnictwo (po drodze prostej) i miłosierdzie dla wierzących.

10.58. Powiedz: „To jest łaska i miłosierdzie od Boga. Radujcie się tym, bo to jest lepsze od tego, co nagromadziliście”.

10.59. Powiedz: „Pomyślcie nad tym, że Bóg zesłał wam Swoją strawę, a wy (sami) część z niej uczyniliście dozwoloną, a część uznaliście za zabronioną”. Zapytaj: „Czy na to zezwolił wam Bóg, dlaczego wymyślacie kłamstwa przeciwko Niemu?”.

10.60. Co będą myśleć w Dniu Zmartwychwstania ci, którzy wymyślają kłamstwa przeciwko Bogu.  Zaprawdę, On jest miłosierny dla wszystkich ludzi, ale część z nich nie okazuje wdzięczności.

10.61. W każdej sytuacji, czy jak recytujesz fragmenty Koranu, czy jak pracujesz, Bóg jest świadkiem twoich poczynań i twojego zaangażowania. Nie ujdzie uwagi twojego Pan nawet najmniejsza drobina z tego, co jest w niebie i na ziemi. Najmniejszy pył czy największa rzecz, o wszystkim tym jest wspomniane w Księdze.

10.62.  Z pewnością nie zaznają smutku i nie muszą się obawiać ci, którzy są przyjaciółmi Boga.

10.63. Ci, którzy wierzą i są pobożni,

10.64. otrzymają dobrą nowinę w tym i przyszłym życiu. Bóg nic nie zmieni z tego, co mówił. To największa radość.

10.65. Niech nie zniechęca cię to, co oni mówią. Wszelka moc należy do Boga. On jest Wszechmogący i Wszechwiedzący.

10.66. Z pewnością do Boga należy wszystko to, co jest w niebie i na ziemi. Za czym idą ci, którzy oddają część innym bóstwom poza Bogiem? Oni idą za własną iluzją i tworzą własne wyobrażenia.

10.67. Bóg jest tym, który stworzył dla was noc dla odpoczynku i dzień, abyście mogli pracować. To są wystarczające znaki dla ludzi, którzy chcą słuchać.

10.68. Oni mówią: „Bóg wziął sobie potomstwo”. Chwała niech będzie Bogu! On wystarcza sam sobie. Do Niego należy wszystko to, co jest w niebie i na ziemi. Nie macie na swoje twierdzenie żadnych dowodów. Mówicie o Bogu rzeczy, o których nie macie pojęcia.

10.69. Powiedz: „Nie będą mieli szczęścia ci, którzy wymyślają kłamstwa o Bogu”.

10.70. Będą mieli trochę radości w życiu doczesnym, ale później staną przed Bogiem. Pozwolimy im wtedy zakosztować strasznej kary za to, że nie uwierzyli.

10.71. Przywołaj im historię Noego, który powiedział do swego ludu: „Ludu mój, jeśli jest dla was ciężarem moja osoba i to, że przypominam wam o znakach Boga, to ja pokładam w Nim zaufanie. A wy zbierzcie się i uzgodnijcie między sobą, i z waszymi bóstwami, co chcecie robić. Nie wahajcie się i osądźcie mnie jak najszybciej.

10.72. A jeśli odwrócicie się plecami, to pamiętajcie, że nie oczekuję od was żadnej nagrody. Moja nagroda jest tylko u Boga, a mam nakaz, aby być Mu całkowicie poddanym”.

10.73. Oni jednak uznali go za kłamcę, więc uratowaliśmy go i jego rodzinę, która była z nim na Arce i uczyniliśmy ich dziedzicami (ziemi). Utopiliśmy tych, którzy nie uwierzyli w Nasze znaki. Zobacz, jaki zły los spotkał tych, których ostrzegaliśmy.

10.74. Po nim wysłaliśmy z wyraźnymi znakami proroków do ludów, z których oni się wywodzili. Oni jednak odrzucili je, jak przedtem. W ten sposób zamykamy serca grzeszników.

10.75. Potem posłaliśmy z Naszymi znakami Mojżesza i Aarona do Faraona i jego dworzan. Oni jednak je zlekceważyli. Byli grzesznikami.

10.76. Kiedy objawiliśmy im prawdę, powiedzieli: „To tylko zwykłe czary”.

10.77. Mojżesz powiedział.: „Nazywacie czarami prawdę właśnie wtedy, kiedy ona do was przyszła? Czy to jest magia? Przecież magom nie będzie się dobrze wiodło”.

10.78. Zapytali: „Czy przybyliście do nas, aby odwieść nas od tego, co czcili nasi przodkowie i uzyskać władzę w naszym kraju? Nie uwierzymy żadnemu z was”.

10.79. Faraon zaś rozkazał: „Sprowadźcie do mnie każdego uczonego czarownika”.

10.80. I kiedy czarownicy przybyli, Mojżesz powiedział: „Rzućcie tym, co macie”.

10.81. A kiedy rzucili, Mojżesz powiedział: „To, co wy uczyniliście, to są zwykłe czary. Bóg je zniszczy. On nie wspiera wysiłków ludzi niesprawiedliwych”.

10.82. Bóg ustanawia prawdę Swoim słowem, nawet jeśli grzesznicy jej nienawidzą”.

10.83. Ale nikt nie uwierzył słowom Mojżesza oprócz niektórych młodych z jego ludu. Inni nie zrobili tego z obawy przed prześladowaniami ze strony Faraona i jego dworzan. Faraon był despotycznym władcą w swoim kraju i wielkim grzesznikiem.

10.84. Mojżesz powiedział: „Ludu mój: „Jeżeli wierzycie w Boga i szczerze poddajecie się Jego woli, to zaufajcie Mu”.

10.85. Oni odpowiedzieli: „W Bogu pokładamy naszą ufność. Panie nasz, nie czyń nas próbą tych niesprawiedliwych ludzi.

10.86. I przez Twoje miłosierdzie uwolnij nas od tego niewierzącego ludu”.

10.87. Wtedy objawiliśmy Mojżeszowi i jego bratu te słowa: „Zbudujcie w Egipcie domy dla swojego ludu w ten sposób, aby stały naprzeciwko siebie, módlcie się i przekazujcie wiernym dobrą nowinę”.

10.88. A Mojżesz rzekł: „Panie Nasz, uczyniłeś Faraona i jego dworzan ludźmi bogatymi i pełnymi zaszczytów w życiu doczesnym. Dzięki temu oni sprowadzają ludzi z Twojej drogi w zbłądzenie. Panie nasz, zniszcz ich bogactwa, niech skamienieją ich serca, aby nie uwierzyli, dopóki nie doświadczą kary bolesnej”.

10.89. Bóg odpowiedział: „Twoja modlitwa została wysłuchana. Bądźcie obaj wytrwali i nie idźcie drogą ludzi, którzy nie mają wiedzy”.

10.90. Przeprowadziliśmy lud Izraela przez morze, gdy Faraon i jego żołnierze ścigali ich z zawziętością i nienawiścią, aż do czasu, gdy już zaczęli tonąć. Wtedy Faraon powiedział: „Wierzę, że nie ma innego boga niż Bóg Jedyny, w którego wierzą Izraelici i jestem z tymi, którzy Mu się poddają”.

10.91. Dlaczego dopiero teraz?! Wcześniej nie okazywałeś posłuszeństwa i byłeś wśród tych, którzy szerzyli bezprawie.

10.92. Uratujemy tylko twoje ciało, abyś był znakiem dla tych, którzy przyjdą po tobie. Jakże wielu ludzi nie zwraca uwagi na Nasze znaki.

10.93. Osiedliliśmy lud Izraela we wspaniałym miejscu i zapewniliśmy wszelkie dobra. Nie spierali się między sobą, dopóki nie dotarła do nich wiedza. Bóg z pewnością rozsądzi ich spory w Dniu Zmartwychwstania.

10.94. Jeżeli dręczą cię wątpliwości co do wiedzy, którą ci objawiliśmy, zapytaj o nią tych, którzy czytali księgę ^[7]Może tu chodzić zarówno o Torę jak i Ewangelię., która była przed tobą. Ta prawda została ci objawiona przez twojego Pana, więc nie bądź jednym z tych, którzy wątpią.

10.95. Nie bądź wśród z tych, którzy znaki Boga uznali za kłamstwo, bo będziesz jednym z przegranych.

10.96. Ci, co do których już wypełniło się słowo waszego Pana ^[8]O karze dla nich., już nie uwierzą,

10.97. nawet wtedy, gdyby (nieprzerwanie) otrzymywali znaki, aż do czasu, gdy ujrzą karę bolesną.

10.98. Tak jak te wszystkie miasta, które nie uwierzyły (w znaki), a wiara przyniosłaby im tylko korzyści. Wyjątkiem był lud Jonasza, który uwierzył. I zdjęliśmy z nich hańbę w tym życiu i daliśmy im trochę czasu na radość.

10.99. Gdyby twój Pan tylko zechciał, to uwierzyliby wszyscy ludzie na ziemi. A czy ty chciałbyś przymusić ludzi, aby uwierzyli?

10.100. Uwierzą tylko ci, którym Bóg zezwoli. Na tych, którzy nie chcą zrozumieć, spadnie Jego gniew ^[9]To znaczy, że uwierzą ci, którzy są do tego zdolni. Bóg, jako Wszechwiedzący, zapewne wie wcześniej, czy jakiś człowiek ma zdolność (chęć) pojmowania (przyjmowania) Jego znaków, czy też ich nie ma. I takich ludzi nie zechce do tego zmuszać. Stąd jest tu wskazana Jego wola w tym, czy ktoś uwierzy. Nie wolno, zatem tłumaczyć się w ten sposób, interpretując ten werset: „Nie uwierzyłem, bo widać Bóg tak chciał”. To grzeszna przewrotność. Potwierdza to werset 101..

10.101. Mówisz: „Przyglądajcie się temu, co jest na niebie i na ziemi”. Ale znaki i przestrogi na nic się zdadzą ludziom, którzy nie chcą uwierzyć.

10.102. Na cóż oni mogą czekać, jeśli nie na dni (kary) podobne do tych, które już zdarzały się przed nimi. Powiedz: „Czekajcie więc! Ja poczekam razem z wami”.

10.103. My uratujemy naszych proroków i tych, którzy uwierzyli. Naszym obowiązkiem jest ratowanie ludzi wierzących.

10.104. Powiedz: „Ludzie! Jeśli macie wątpliwości, co do mojej religii, to wiedzcie, że ja nie czczę tego, co wy.  Wierzę wyłącznie w (Jedynego) Boga, który ześle na was śmierć. Nakazano mi, abym był wśród wierzących

10.105. i to, abym zwrócił się pobożnie do islamu i nie był wśród tych, którzy są bałwochwalcami.

10.106. Mam się modlić tylko do Boga, a nie do kogoś, kto mi nie pomoże i nie zaszkodzi. Jeślibym to uczynił byłbym jednym z tych, którzy są niesprawiedliwi”.

10.107. Jeżeli Bóg ześle na ciebie jakieś nieszczęście, to nikt nie jest w stanie tego powstrzymać. A jeśli zechce obdarzyć cię dobrem, to nikt nie odsunie od ciebie Jego miłosierdzia. On okazuje łaskę tym ze Swoich sług, którym zechce. Bóg jest Przebaczający i Miłosierny.

10.108. Powiedz: „Ludzie! Przyszła do was prawda od waszego Pana. Kto podąży drogą prostą, zrobi to dla swojego dobra. Kto zaś zbłądzi, skrzywdzi sam siebie. Ja nie jestem waszym opiekunem”.

10.109. Idźcie zgodnie z objawieniem, które wam przekazano. Bóg jest najlepszym z Sędziów, więc bądźcie wytrwali.