W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

71.1. Wysłaliśmy Noego do jego ludu: „Ostrzeż swój lud, zanim spadnie na niego bolesna kara”.

71.2. Powiedział Noe: „Ludu mój! Ja was wyraźnie ostrzegam.

71.3. Służcie Bogu, bójcie się Go i wysłuchajcie, co chcę powiedzieć.

71.4. Bóg wam przebaczy wasze grzech i da wam czas (na ich odkupienie). Jednak, gdy wyznaczony termin (kary) nadejdzie, nie będzie już odwrotu. Musicie to wiedzieć”.

71.5. Potem powiedział: „Panie mój! Wzywałem (do opamiętania) mój lud dzień i noc,

71.6. ale to tylko powiększyło ich niechęć do mnie.

71.7. Za każdym razem, gdy wołałem ich do Ciebie, abyś im wybaczył, zakrywali uszy palcami i przykryli się szatami. Trwali w swej niegodziwości i byli wyniośli.

71.8. Wzywałem ich publicznie.

71.9. Mówiłem jawnie, ale rozmawiałem z nimi także na osobności.

71.10. Mówiłem: >> Proś swego Pana o przebaczenie, bo On jest Przebaczający.

71.11. Ześle wam obfity deszcz z nieba.

71.12. Wspomoże was majątkiem i (licznym) potomstwem. Sprawi, że będą rosły dla was ogrody, że będą dla was płynąć strumienie.

71.13. Co się z wami dzieje, że nie doceniacie wielkości Boga?

71.14. To On tworzył was w różnych etapach rozwoju.

71.15. Czy nie wiecie, że to Bóg stworzył siedem niebios ułożonych jedno nad drugim?

71.16. Umieścił na nich księżyc i słońce dające światło.

71.17. To Bóg sprawił, że wyszliście z ziemi jak rośliny.

71.18. I to on sprawi, że powrócicie do niej i wyjdziecie z niej ponownie^[1]Śmierć i zmartwychwstanie..

71.19. Bóg uczynił dla was ziemię szeroką przestrzenią,

71.20. abyście mogli przemierzać ją licznymi drogami<<”.

71.21. Noe powiedział: „Panie mój! Nie posłuchali mnie i poszli za tymi, których majątek i dzieci tylko powiększają ich stratę.

71.22. Uknuli spisek (przeciwko mnie)

71.23. i powiedzieli: >>Nie porzucajcie waszych bogów, nie zapominajcie Wadda, Suwy, Jaghuta, Ja’uka i Nasra^[2]Wadd, Suwa, Jaghut, Ja’uk i Nasr, tzw. bóstwa noetyckie, czyli czczone za czasów Noego, Wadd był uważany za boga księżyca. Przedstawiano go, jako człowieka uzbrojonego we włócznię, miecz, łuk i kołczan. Suwa był czczony pod postacią z kamienia lub kobiety, jako opiekun stad.  Jaghut był bogiem słońca, przedstawiany pod postacią lwa. Ja’uk był bogiem deszczu, czczonym pod postacią konia, często był utożsamiany z Jaghutem. Nasr był czczony pod postacią orła. Hisham ibn al- Kalbi (737? – 819) arabski historyk, autor dzieła „Kitab al- asnam” („Księga idoli”) przedstawiającego wierzenia arabskie przed islamem, twierdził, że Jaghut, Ja’uk i Nasr byli w przeszłości pobożnymi ludźmi, których pamięć, po ich śmierci, chciano zachować pod postacią posągów. Z czasem posążki te stały się obiektem kultu i w świadomości ludzi stały się ich bożkami. (por. R. Pawiński „Mitologia Arabów”, Warszawa 1989, s.40.).<<.

71.24. I tak wielu ludzi wprowadzili w błąd, więc nie zwiększaj niczego grzesznikom poza powiększeniem ich zbłądzenia”.

71.25. Z powodu tych grzechów oni zostali potopieni, a następnie wprowadzeni do ognia (piekielnego). I nie znaleźli zamiast Boga żadnych pomocników.

71.26. Noe powiedział: „Panie mój! Spraw, aby na ziemi nie pozostał żaden z niewiernych mieszkańców.

71.27. Jeżeli ich pozostawisz, będą sprowadzać Twoje sługi z drogi prostej i wydawać na świat wyłącznie grzeszników i następnych niewiernych.

71.28. Panie mój! Przebacz mi i moim rodzicom. Przebacz tym, którzy odwiedzają mój dom jako wierzący. Przebacz wierzącym mężczyznom i wierzącym kobietom. I nie dawaj niczego niewiernym, ale powiększ ich stratę”.