W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

68.1. Nun. Na pióro i na to, co nim zapisują^[1]Ludzkie uczynki zapisywane przez aniołów..

68.2. Ty nie jesteś szalony. To jest z łaski Twojego Boga^[2]Jest to odpowiedź na zarzuty wrogów islamu, że Prorok (s) jest szalony bądź opętany..

68.3. Zaprawdę, otrzymasz nagrodę, która będzie nieskończona.

68.4. Zaprawdę, twoje usposobienie jest doskonałe.

68.5. Zobaczysz i oni zobaczą,

68.6. kto z was jest szalony?

68.7. Bóg wie najlepiej, kto błądzi i wie najlepiej, kto podąża drogą prostą.

68.8. Nie słuchaj tych, którzy twierdzą, że to kłamstwo.

68.9. Oni chcieliby, abyś poszedł na jakieś ustępstwa (w kwestii wiary), a i oni wtedy trochę by ustąpili.

68.10. Nie wierz przysiędze składanej przez niegodziwca^[3]Może to dotyczyć Walida ibn al-Mughira z klanu Banu Makhzum z plemienia Kurajszytów.,

68.11. oszczercę głoszącego kłamstwa,

68.12. przeciwstawiającemu się dobru grzesznikowi i przestępcy,

68.13. prymitywnemu nikczemnikowi

68.14. nawet, jeśli jest bogaty i ma synów.

68.15. Kiedy są mu recytowane Nasze znaki, on mówi: „To mity z dawnych czasów”.

68.16. Naznaczymy piętnem jego nos^[4]Twarz, a dosłownie nos, Walida ibn al-Mughira nazywano pyskiem, dlatego też w wielu tłumaczeniach mowa jest o tym, że oznaczony zostanie jego pysk. To przezwisko było wynikiem tego, że Walid wysoko nosił głowę, uważał się za lepszych od innych, chociaż jego pochodzenie z dobrego rodu wcale nie było takie jasne (werset 13). Zwrot „Naznaczymy piętnem jego nos (pysk)” oznacza, że zostanie okryty hańbą (będzie miał znak hańby) w życiu doczesnym i przyszłym..

68.17. Doświadczyliśmy ich tak samo jak właścicieli ogrodu, którzy byli pewni, że rano zbiorą owoce.

68.18. Nie zastrzegli jednak (że tylko jeśli Bóg tego zechce).

68.19. I spadło na ogród nieszczęście od Boga, kiedy oni spali.

68.20. Rankiem ogród wyglądał  jak ciemna noc (całkiem zniszczony).

68.21. Oni tymczasem nawoływali się wzajemnie:

68.22. „Jeśli chcecie zebrać (owoce), musicie iść wczesnym rankiem”.

68.23. Wyruszyli więc i szeptali do siebie:

68.24. „Żeby tylko dzisiaj nie przyszedł tam żaden biedak”.

68.25. Szli z mocnym zamiarem dotrzymania swego postanowienia^[5]Zebrania plonu i niedzielenia się nim z nikim..

68.26. Kiedy ujrzeli ogród, powiedzieli: „Zbłądziliśmy.

68.27. Pozbawiono nas wszystkiego”.

68.28. Najrozsądniejszy z nich powiedział: „Czy nie mówiłem wam, że należy chwalić Boga?”.

68.29. Oni powiedzieli: „Chwała niech będzie naszemu Panu. Byliśmy niesprawiedliwi”.
68.30. I zaczęli się wzajemnie oskarżać.

68.31. Mówili: „Biada nam. Przekroczyliśmy granice tego, co jest dozwolone.

68.32. Okażmy skruchę przed Bogiem, a być może Pan nasz da nam lepszy ogród niż ten”.

68.33. Tak ich ukarano (w tym życiu), ale kara w życiu przyszłym będzie jeszcze straszniejsza. Gdyby oni o tym wiedzieli.

68.34. Dla bogobojnych będą Ogrody Szczęścia w pobliżu ich Pana.

68.35. Czy tych, którzy poddali się całkowicie (muzułmanów), mamy potraktować jak grzeszników?

68.36. Cóż z wami? Co o tym myślicie?

68.37. Czy macie jakąś (swoją) księgę, która naucza,

68.38. że możecie mieć w nim (życiu przyszłym) to, czego pragniecie?

68.39. Czy macie jakąś obietnicę wiążącą Mnie do Dnia Zmartwychwstania, że będziecie mieć wszystko, czego zażądacie?

68.40. Zapytaj ich, czy któryś z nich może to zagwarantować.

68.41. Może mają jakieś bożki (które to zrobią)? Jeżeli mówią prawdę, niech je przyprowadzą.

68.42. Nadejdzie Dzień, w którym prawda (o nich) wyjdzie na jaw. Zostaną wtedy wezwani, by paść na twarz, ale oni nie będą w stanie tego zrobić.

68.43. Opuszczą swoje spojrzenia i poczują się poniżeni, bo przecież wcześniej mówiono im, by oddawali pokłony (Bogu), kiedy jeszcze byli w pełni sił i zdrowi (i mogli to zrobić).

68.44. Zostaw Mnie (samego) z tymi, którzy uważają tę przypowieść za kłamstwo. Będę ich sprowadzał (z drogi) stopniowo tak, że nawet się nie zorientują.

68.45. Dam im nawet pewną zwłokę, ale Moje postanowienie jest nieodwołalne.

68.46. Czy chcesz od nich jakiegoś wynagrodzenia i wpędzasz ich w długi?

68.47. Czy mają wgląd w to, co skryte? Czy gdzieś to zapisali?

68.48. Czekaj cierpliwie na osąd Twego Pana. Nie bądź jak człowiek w wielkiej rybie^[6]Jonasz., który wzywał Boga wtedy, gdy był w rozpaczy.

68.49. Gdyby Bóg nie okazał mu miłości, byłby wyrzucony na pustkowie jak człowiek wzgardzony.

68.50. A jednak Bóg go wybrał i stał się jednym ze sprawiedliwych.

68.51. Ci, którzy nie wierzą, zabijają cię wzrokiem, gdy ich napominasz i mówią: „To człowiek szalony”.

68.52. A przecież jest to napomnienie dla wszystkich ludzi na świecie.