W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

42.1.  Ha. Mim.

42.2.  Ajn . Sin . Kaf.

42.3. W ten sposób Bóg, Wszechmocny i Mądry, zesłał objawienie tobie (Muhammadzie) i posłańcom, którzy byli przed tobą.

42.4. Do Niego należy to, co jest w niebie i to, co jest na ziemi. On jest Wzniosły i Wielki.

42.5. Niebiosa niemal się rozpadają^[1]Z powodu Majestatu Boga lub od żarliwej modlitwy aniołów. nad nimi^[2]Aniołami., kiedy aniołowie chwalą i sławią swego Pana oraz proszą o przebaczenie dla tych, którzy są na ziemi. Zaprawdę, Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

42.6. Nie jesteś stróżem tych, którzy dodali Mu współtowarzyszy. Bóg ich obserwuje.

42.7. Objawiliśmy ci Koran w języku arabskim, abyś mógł ostrzec Matkę Miast^[3]Mekkę. i wszystkich mieszkańców wokół niej oraz abyś przypomniał im, że w Dniu Zmartwychwstania, który nadejdzie na pewno, część z nich znajdzie się w Raju, a reszta w Piekle.

42.8. Gdyby tylko Bóg zechciał, uczyniłby ludzi jednym narodem, jednak On obdarza Swoim miłosierdziem tych, których wybierze, a grzesznicy nie mają żadnych opiekunów i obrońców.

42.9. Oni wzięli sobie innych opiekunów niż Bóg, ale tylko On jest prawdziwym opiekunem. On wskrzesza zmarłych i ma władzę nad każdą rzeczą.

42.10. Jeżeli toczycie spór, co do Jego objawienia, to tylko Bóg go rozsądzi. Powiedz: „Taki jest Bóg, mój Pan. Tylko Jemu ufam i tylko ku Niemu się zwracam”.

42.11. On jest Stwórcą nieba i ziemi. On stworzył was w parach, podobnie trzody wasze są w parach. W ten sposób zapewnił wam rozmnażanie się. Nic nie może równać się z Bogiem. On jest Wszechsłyszący i Wszechwidzący.

42.12. On dysponuje kluczami nieba i ziemi^[4]Tzn.: sprawuje władzę nad niebem i ziemią, kontroluje je.. On powiększa dobra tym, którym zechce i odbiera je tym, którym zechce. Bóg wie o wszystkim.

42.13. Bóg ustanowił dla was tę samą religię, jaką ustanowił Noemu i jaką tobie objawił. Wyznawcami jej byli także: Abraham, Mojżesz i Jezus. Nakazaliśmy im: „Dbajcie o jedność religii, nie rozdzielajcie jej (na odłamy)”. Przerasta bałwochwalców to, do czego ich wzywasz. Bóg na Swoje sługi wybiera, kogo zechce i prowadzi drogą prostą tych, którzy się nawrócą.

42.14. Kiedy przyszła do nich wiedza, zaczęli się dzielić między sobą i wzajemnie nienawidzić^[5]Wcześniejsze społeczności religijne, takie jak żydzi i chrześcijanie.. Gdyby nie to, że Bóg już wcześniej odroczył im termin (kary), to zostaliby natychmiast osądzeni. Późniejsze pokolenia, które otrzymały Księgę, są pełne wątpliwości.

42.15. Dlatego ty nauczaj, idź drogą prostą i nie daj się zwieść ich namiętnościom. Powiedz: „Wierzę we wszystkie księgi zesłane przez Boga. Nakazano mi szerzyć między wami sprawiedliwość^[6]Też: „sądzić was sprawiedliwie”.. Bóg jest naszym Panem i waszym Panem. My mamy nasze czyny, a wy macie wasze czyny. Nie ma sporu między wami a nami^[7]Tzn.: wierzymy w tego samego Boga.. Bóg zbierze nas wszystkich razem i wszyscy do Niego powrócimy”.

42.16. Bezwartościowe są w oczach Boga argumenty tych, którzy zaprzeczają Jego religii, po tym jak uwierzyli. Ściągają na siebie gniew Boży i czeka ich bolesna kara.

42.17. Bóg jest tym, który zesłał Księgę zawierającą prawdę i prawo^[8]Dosł. „Wagę (miarę)”, rozróżnienia dobra i zła, odmierzania ludzkich czynów.. Czego to powinno cię nauczyć? Być może tego, że Godzina (Sądu) jest już blisko.

42.18. Niewierzący starają się ją przyspieszyć^[9]Aby udowodnić, że nie jest to prawdą., lecz wierzący boją się jej i wiedzą, że to jest prawda. Ci, co w nią nie wierzą, bardzo zbłądzili.

42.19. Bóg jest łaskawy dla swoich sług i rozdaje dobra, komu zechce. On jest Wszechmogący i Wszechmocny.

42.20. Podwoimy plon tym, którzy chcą (dobrych) żniw w postaci przyszłego życia. Tym, którzy pragną dóbr życia doczesnego, damy ich część, ale nie będą mieli żadnego udziału w dobrach życia przyszłego.

42.21. Czyż ich idole nie ustanowili dla nich religii, która jest sprzeczna z nauką Boga?^[10]Przesłanie tego wersetu jest wyraźne: religia i prawa Boga były zmieniane, także przez różnych religijnych przywódców (dlatego użyłem słowa „idole”, które w swoim pierwotnym znaczeniu wskazywało właśnie na bożki, a w znaczeniu dzisiejszym oznacza także kogoś, kto ma wpływ na innych, kogo czyni się obiektem kultu, uważa się go za jakiś autorytet) i dlatego właśnie, przez te zmiany, Bóg ponownie objawił swoją religię poprzez Koran zesłany Muhammadowi (s). Gdyby nie to, że Bóg już wcześniej odroczył im termin (kary), to zostaliby natychmiast osądzeni. A niesprawiedliwi będą ukarani boleśnie.

42.22. Zobaczysz niesprawiedliwych, przerażonych tym, co zrobili, a tym samym zostanie im odpłacone. Ci, którzy uwierzyli i czynili dobro, będą przebywać w Rajskich Ogrodach. Oni otrzymają od swego Pana wszystko, czego tylko zapragną. To jest wielkie błogosławieństwo.

42.23. To jest dobra nowina dla sług Boga, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki. Powiedz: „Nie żądam od was żadnej zapłaty^[11]Za przekazywanie objawienia Bożego. , a jedynie tego, abyście miłowali moich bliskich”^[12]Imam Sadżdżad (a.s.) powiedział: „Chodzi tu o miłość do nas, Ahlul Bejt” (Tafsir al-Furat al-Kufi). Imam Bakir (a.s.) powiedział: „Chodzi tu o bezgrzesznych Imamów” (Al-Kafi).. Kto spełnia dobry uczynek, ten zostanie wynagrodzony ponad to. Bóg jest Przebaczający i Doceniający.

42.24. Oni mówią: „To są jego kłamstwa przeciwko Bogu”. Przecież, gdyby Bóg zechciał, to zamknąłby twoje serce (na objawienie). Bóg wymazuje fałsz i potwierdza prawdę Swoimi słowami. Jest w pełni świadomy, co skrywają ludzkie serca.

42.25. On jest tym, który przyjmuje skruchę od swoich sług i odpuszcza grzechy. Jest w pełni świadomy wszystkiego, co robicie.

42.26. Bóg odpowiada na modlitwy wierzących, którzy czynią dobro i obdarza ich Swoimi łaskami. Natomiast niewierni będą srogo ukarani.

42.27. Gdyby Bóg bez ograniczeń rozdawał dobra Swoim sługom, to oni zapewne podnieśliby bunt na ziemi. On rozsądnie rozdziela Swoje dobra i daje tylko temu, komu zechce. Bóg widzi i wie o wszystkim, co czynią Jego sługi.

42.28. On jest tym, który zsyła deszcz, kiedy ludzie są już w rozpaczy i szerzy swoje miłosierdzie. On jest jedynym Opiekunem i Najbardziej Godnym Chwały.

42.29. Jednym z Jego znaków jest stworzenie nieba i ziemi oraz zwierząt, które tam umieścił. Bóg ma władzę zebrać je razem, kiedy tylko zechce.

42.30. A jeżeli spotka was jakieś nieszczęście za to, co uczyniliście, Bóg może wam przebaczyć.

42.31. Nie macie żadnej władzy na ziemi^[13]Ażeby sprzeciwiać się lub uciec Bogu. Jednocześnie, jeżeli człowiek ma nad czymś przewagę, np. nad zwierzętami, to tylko z łaski Boga..  Poza Bogiem nie macie żadnego sprzymierzeńca ani pomocnika.

42.32. Wśród Jego znaków są także statki płynące przez morza, unoszące się nad nimi niczym wzgórza.

42.33. Jeżeli Bóg tylko tego zechce, wiatr ustaje i statki te zatrzymują się na powierzchni mórz. W tym są znaki dla każdego wytrwałego i wdzięcznego człowieka.

42.34. Może też zniszczyć je za to, co ludzie uczynili, ale On wiele wybacza^[14]Znaczenie (wers. 33-34): Bóg jeśli nie chce, nie musi (chociaż może) od razu karać za grzech,  może go wybaczyć. Człowiek mądry zrozumie to i będzie wdzięczny Bogu..

42.35. Ci, którzy zaprzeczają znakom Boga, niech wiedzą, że nie będzie dla nich schronienia.

42.36. Wszystko, co zostało wam dane, jest przemijającym dobrem doczesnego życia. A to, co ma Bóg, będzie lepsze i trwalsze, a przeznaczone jest dla tych, którzy wierzą i ufają swemu Panu,

42.37. i dla tych, którzy wystrzegają się ciężkich grzechów, obrzydliwości, i którzy potrafią wybaczyć, kiedy są zagniewani,

42.38. i dla tych, którzy słuchają swojego Pana, modlą się, którzy zasięgają rad innych, gdy mają podjąć decyzję i rozdają z tego, co im ofiarowaliśmy,

42.39. i dla tych, którzy bronią się, gdy są atakowani.

42.40. Uczciwą zapłatą za zło jest takie samo zło, ale ci, którzy wybaczają i wprowadzają zgodę, są wynagradzani przez Boga. On nie miłuje niesprawiedliwych.

42.41. Jednak w przypadku tych, którzy biorą odwet za krzywdę, nie można ich za to winić.

42.42. Winić można tych, którzy wyrządzają krzywdę i ci, którzy bez powodu są agresorami^[15]Lub:  nie będąc sprowokowani do agresji, bez doznania wcześniejszej krzywdy.. Ich czeka bolesna kara.

42.43. Jeśli jednak ktoś okazuje cierpliwość i wybacza, podejmuje dobrą decyzję.

42.44. Nie będzie żadnego obrońcy dla tego, kogo Bóg sprowadzi z drogi (prostej). Ci, którzy ujrzą nadchodzącą karę, powiedzą: „Czy jest jakaś droga powrotu?”.

42.45. Zobaczysz, jak staną przed Piekłem upokorzeni, spuszczając wzrok i ukradkiem będą spoglądać w jego kierunku. Wierzący powiedzą: „Zgubieni w Dniu Zmartwychwstania są ci, którzy zgubili samych siebie i swoich najbliższych”. Karą dla niesprawiedliwych będzie wieczne cierpienie.

42.46. Nie będą mieli obrońców, którzy by ich wspierali przed Bogiem. A kogo Bóg sprowadzi z drogi, ten nie ma już powrotu.

42.47. Odpowiedzcie swojemu Panu, zanim nadejdzie dzień od Boga, którego nie można cofnąć. Tego Dnia nie będziecie mieli schronienia ani możliwości obrony.

42.48. Jeśli się odwrócą, to wiedz, że nie wysłaliśmy cię jako ich stróża. Twoim jedynym zadaniem jest przekazanie im przesłania. Kiedy obdarzamy ludzi miłosierdziem, stają się oni wyniośli, a kiedy spadają na nich nieszczęścia, w wyniku ich własnych czynów, stają się niewdzięczni.

42.49. Do Boga należy wszystko, co jest w niebie i wszystko, co jest na ziemi. On stwarza to, co zechce. On daje córki, komu zechce i synów, komu zechce

42.50. lub obdarza synami i córkami jednocześnie. On także czyni bezpłodnym, kogo zechce. On jest Wszechwiedzący i Wszechmocny.

42.51. Żaden człowiek nie może usłyszeć bezpośrednio Boga, jedynie przez objawienie, przez zasłonę lub przez wysłannika ^[16]Tu: anioła., który przychodzi za pozwoleniem Boga, przekazuje z objawienia to, na co On pozwoli. On zaprawdę jest Wielki i Mądry.

42.52. W ten sposób ty otrzymałeś Ducha z Naszego rozkazu. Przedtem nie wiedziałeś, czym jest Księga i prawdziwa wiara. Objawienie to uczyniliśmy światłem, które prowadzi każdego, kogo wybierzemy spośród naszych sług. Z pewnością ty prowadzisz ludzi ku drodze prostej,

42.53. drodze Boga, do którego należy wszystko, co jest w niebie i wszystko, co jest na ziemi. Czyż wszystko nie powróci ostatecznie do Boga?