W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

41.1.Ha. Mim.

41.2. Objawienie od Miłosiernego i Miłującego.

41.3. Ta Księga to szczegółowe wyjaśnienie wersetów, Koran recytowany w języku arabskim, dla ludzi posiadających wiedzę.

41.4. To zwiastun dobrej nowiny i ostrzeżenie, ale większość ludzi nie wierzy w to i nie chce tego słuchać.

41.5. Mówią: „Nasze serca są zamknięte na to, do czego nas namawiasz, jesteśmy na to głusi, a między nami a tobą jest bariera. Więc rób sobie co chcesz, a my i tak będziemy postępować po swojemu”.

41.6. Powiedz: „Jestem takim samym człowiekiem jak wy, ale zostało mi objawione, że wasz Bóg jest Bogiem Jedynym. Zwracajcie się więc tylko do Niego i proście o przebaczenie. Biada tym, którzy modlą się do wielu bogów,

41.7. którzy nie płacą podatku i nie wierzą w życie przyszłe.

41.8. Ci, którzy wierzą i czynią dobro, otrzymają niekończącą się nagrodę”.

41.9. Powiedz: „Czy naprawdę nie wierzycie w Tego, który stworzył ziemię w ciągu dwóch dni i równacie Go ze swoimi bożkami? On jest Panem światów.

41.10. On umieścił na niej góry, wznoszące się ponad nią i obsypał ją obfitością. W ciągu czterech dni przydzielił jej dobra dla wszystkich proszących (mieszkańców ziemi).

41.11. Kiedy spojrzał ku niebu, gdy było jeszcze jak dym, powiedział do niego i do ziemi >>Bądźcie poddane dobrowolnie lub wbrew swej woli!<<.  One odpowiedziały: >>Poddajemy się chętnie<<.

41.12. I stworzył z nich w ciągu dwóch dni siedem niebios, przypisując każdemu określoną funkcję”. Na najniższym niebie umieściliśmy lampy dla ozdoby i bezpieczeństwa (podróżujących). Taki jest porządek (wszechświata) ustanowiony przez Wszechmocnego i Wszechwiedzącego.

41.13. Jeżeli oni odwrócą się (od znaków Boga), to powiedz im: „Ostrzegam was przed karą pioruna, podobną do tej kary, jaka spotkała ludy Ad i Thamud”.

41.14. Kiedy ze wszystkich stron przychodzili do nich posłańcy z ostrzeżeniem: „Czcijcie Boga, nie ma innego boga poza Nim”, oni odpowiadali: „Gdyby Bóg zechciał, to zesłałby anioły, dlatego nie wierzymy w to, z czym do nas przyszliście”.

41.15. Lud Ad był na ziemi bardzo arogancki i sprzeciwiał się prawdzie, nie mając żadnych ku temu podstaw. Mówili: „Któż jest potężniejszy od nas?”. Czy nie wiedzieli, że Bóg, który ich stworzył, jest potężniejszy od nich? Oni odrzucili wszystkie Nasze znaki.

41.16. Wysłaliśmy przeciw nim gwałtowny wiatr, na kilka przerażających dni, aby zakosztowali dotkliwej kary już w tym życiu. Kara w życiu przyszłym będzie jeszcze straszniejsza i nikt nie przyjdzie im z pomocą.

41.17. Lud Thamud natomiast był prowadzony drogą prostą, ale oni woleli być jak błądzący ślepcy niż iść za przewodnictwem. Wtedy dotknęła ich kara niebiańskiego gromu za to, co sobie sami przygotowali.

41.18. Uratowaliśmy jednak tych, którzy uwierzyli i stali się bogobojni.

41.19. W Dniu (Zmartwychwstania), kiedy wrogowie Boga zostaną wezwani do ognia (piekielnego), będą ustawieni w szeregach.

41.20. Kiedy dotrą do niego ich uszy, oczy i skóra, będą świadczyć przeciwko nim, co do ich uczynków.

41.21. Będą pytali się swoich skór: „Dlaczego świadczyliście przeciwko nam?”.  One odpowiedzą: „Bóg kazał nam mówić. On jest tym, który sprawia, że ​​wszystko przemawia. On jest tym, który stworzył was po raz pierwszy, a teraz do Niego powróciliście”.

41.22. Nie możecie ukryć się przed własnym słuchem, oczami lub skórą tak, aby one nie były świadkami tego, co robicie. Wydawało się wam, że Bóg nie jest świadomy tego, co robicie?

41.23. To właśnie takie wyobrażenie, jakie mieliście o waszym Panu, doprowadziło do tego, że znaleźliście się wśród przegranych.

41.24. Jeśli oni^[1]Ci, którzy są przegrani w oczach Boga. uparcie trwać będą przy tym, to ich miejscem pobytu będzie Piekło. A jeśli zaczną prosić o łaskę, to łaska nie zostanie im okazana.

41.25. Przydzieliliśmy im towarzyszy^[2]Dżinnów lub ludzi, którzy zwodzą innych z drogi prostej., którzy upiększyli w ich oczach to, co robili w przeszłości i to, co zrobią w przyszłości. W ten sposób spełni się wobec nich ta obietnica, która już została wypełniona wobec poprzednich społeczności dżinów i ludzi. Oni będą wśród przegranych.

41.26. Ci, którzy nie uwierzyli, powiedzieli: „Nie słuchajcie tego, co jest w Koranie i przeszkadzajcie recytującemu, a być może odniesiecie zwycięstwo”.

41.27. Zaprawdę, My wymierzymy surową karę tym, którzy nie uwierzyli . Odpłacimy im według najgorszego z ich uczynków.

41.28. Ogień jest zapłatą dla wrogów Boga. Będą tam przebywać na wieki. To zapłata za to, że odrzucili Nasze znaki.

41.29. Ci, którzy nie uwierzyli (w znaki Boga), powiedzą: „Panie nasz. Wskaż nam tych, spośród dżinnów i ludzi, którzy sprowadzili nas z drogi prostej. Zdepczemy ich naszymi stopami, poniżymy ich”.

41.30. Do tych, którzy głosili: „Bóg jest naszym Panem” i podążyli drogą prostą, przyjdą aniołowie i powiedzą: „Nie będziecie się już bać ani smucić. Radujcie się dobrą nowiną, że obiecany Raj został już dla was przygotowany.

41.31. Jesteśmy waszymi opiekunami w tym życiu i w życiu przyszłym. Będziecie mieć wszystko, czego tylko zapragną wasze dusze. Otrzymacie wszystko, o co poprosiliście w modlitwie.

41.32. Taka jest gościnność Boga Przebaczającego i Miłosiernego”.

41.33. Nikt nie wypowiada piękniejszych słów niż ten, który się modli i spełnia dobre uczynki, mówiąc: „Zaprawdę, jestem wśród tych, którzy poddali się całkowicie (Bogu)”^[3]Znaczenie: jestem wśród tych, którzy są muzułmanami..

41.34. Nie ma równości pomiędzy tym, co złe, a tym, co dobre. Zło odrzucaj dobrem. Dzięki temu twój wróg może stać się twoim najlepszym przyjacielem.

41.35. Nikt nie może tego osiągnąć ^[4]Tzn. takiego stanu duchowości, kiedy na zło potrafi się odpowiedzieć dobrem. poza tymi, którzy są wytrwali. Nikt nie może tego osiągnąć, z wyjątkiem tych, którzy są obdarzeni szlachetnością^[5]Dosł.: „którzy mają wielkie szczęście”..

41.36. A jeśli jesteś kuszony przez szatana, szukaj schronienia u Boga, ponieważ On jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

41.37. Znakami Boga są: dzień i noc, słońce i księżyc. Nie módlcie się ani do słońca, ani do księżyca. Jeżeli wierzycie, to módlcie się (tylko) do Boga, który je stworzył.

41.38. Oni są zbyt hardzi, aby to czynić, natomiast ci, którzy są blisko twego Pana, sławią Go niestrudzenie nocą i dniem^[6]Według komentatorów chodzi albo o aniołów, albo o ludzi bliskich Bogu..

41.39. Wśród Jego znaków jest i to, że widzisz surową ziemię, a kiedy Bóg zsyła na nią deszcz, to ona ożywa i pulchnieje. Ten, który ją ożywił, może ożywić i zmarłych. On jest Wszechmocny.

41.40. Nie ukryje się przed Nami ten, który odrzuca Nasze znaki. Kim być lepiej, tym, który będzie wrzucony do Piekła, czy tym, któremu bezpiecznie minie Dzień Zmartwychwstania? Zrobicie co zechcecie, ale On widzi wszystko, co czynicie.

41.41.  Ci, którzy odrzucili napomnienia Koranu, kiedy został objawiony, będą ukarani. To jest cudowna Księga^[7]Dosł.: „potężna” tzn. niezrównana, wspaniała,  Księga nad księgami, itp..

41.42. Z żadnej strony nie dotknie go^[8]Koranu. kłamstwo. To jest objawienie od (Boga) Mądrego i Godnego Chwały.

41.43. Objawiono ci tylko to, co zostało zesłane już innym posłańcom przed tobą. Bóg jest Panem przebaczenia i surowej kary.

41.44. Gdybyśmy objawili go w innym języku (niż arabski), oni powiedzieliby: „Gdyby tylko jego wersety były szczegółowo wyjaśnione^[9]To wtedy by uwierzyli.. Dlaczego (Wysłannik) Arab ma Koran niearabski?”. Powiedz: „On jest przewodnictwem (po drodze prostej) i uzdrowieniem (duchowym) dla tych, którzy wierzą. Ci, którzy nie wierzą, pozostaną głusi i ślepi, jak gdyby zwracano się do nich z daleka”.

41.45. Daliśmy wcześniej księgę Mojżeszowi, ale i co do niej toczono spory. Gdyby nie wcześniejsza decyzja twojego Pana, zostaliby natychmiast rozsądzeni. Rzeczywiście, mają zbyt wiele wątpliwości (co do Koranu).

41.46. Kto czyni sprawiedliwość, czyni to dla własnego dobra, a kto czyni zło, czyni to na własną zgubę. Twój Pan nigdy nie jest niesprawiedliwy wobec swoich sług.

41.47. Tylko On wie, kiedy nadejdzie Godzina (Sądu). Bez jego wiedzy żaden owoc nie wyjdzie ze swej osłony i żadna kobieta nie urodzi. Nadejdzie dzień, kiedy Bóg zapyta ich: „Gdzie są te bożki, które postawiliście obok Mnie?”. Powiedzą: „Oznajmiamy Ci, że nikt z nas tego nie wie”.

41.48. Bożki, którym oddawali cześć, wyrzekną się ich i oni zrozumieją, że nic ich nie uchroni.

41.49. Człowiek niestrudzenie modli się o rzeczy dobre (dla niego), ale kiedy dosięgają go przeciwności, rozpacza i traci nadzieję.

41.50. A kiedy pozwolimy mu zakosztować Naszego miłosierdzia po nieszczęściu, które go dotknęło, on powie: „To mi się należało i nie sądzę, że nadchodzi Godzina. Nawet jeśli powrócę do mojego Pana, to otrzymam od Niego to, co najlepsze”. Zaprawdę, tym, którzy nie uwierzyli, ukażemy wszystko, co uczynili i poddamy ich surowej karze.

41.51. Kiedy okazujemy człowiekowi Nasze miłosierdzie, on odwraca się i oddala (od wiary). Kiedy dotknie go nieszczęście, wtedy modli się do nas żarliwie.

41.52. Powiedz: „Jak uważacie? Jeśli Koran pochodzi od Boga, a wy przestajecie wierzyć, to czy może być ktoś w większym błędzie niż ci, którzy tak zbłądzili?”.

41.53. Wkrótce objawimy nasze znaki na horyzontach (świata) i w nich samych, aż zrozumieją, że to^[10]Koran, istnienie Boga lub islam. jest prawdą. Czy (aby uwierzyć) nie wystarczy, że Bóg jest świadkiem wszystkiego?

41.54. Czy oni nadal nie wierzą, że staną przed swoim Panem. On ogarnia każdą rzecz (tego świata).