W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

16.1. Rozkaz od Boga na pewno nadejdzie, więc nie starajcie się go przyspieszyć. Chwała Mu, On jest ponad tym, co oni Mu przypisują.

16.2. On posyła aniołów z duchem pochodzącym z Jego rozkazu  do tych z Jego sług, których sobie wybierze. Przekazuje: „Ostrzegajcie, że nie ma innego boga niż Ja (Jedyny). Bójcie się Mnie”.

16.3. On stworzył niebo i ziemię. On jest ponad tym, co oni Mu przypisują.

16.4. Bóg stworzył człowieka z kropli nasienia, a teraz on Mu się sprzeciwia.

16.5. To On stworzył zwierzęta, z których macie odzienie, pożywienie i wiele innych korzyści.

16.6. W nich dostrzegacie piękno (stworzenia), kiedy wieczorem spędzacie je do zagród i rano wyprowadzacie na pastwiska.

16.7. To zwierzęta przenoszą wasze towary do krain, gdzie sami nie bylibyście w stanie dotrzeć. Wasz Bóg jest Wspaniałomyślny i Miłosierny.

16.8. Stworzył dla was konie, muły i osły, abyście mogli na nich podróżować, a także dla splendoru. On stworzył także rzeczy, których jeszcze nie poznaliście.

16.9. On wskazuje wam właściwą drogę, ale niektórzy z niej schodzą. Gdyby Bóg tylko zechciał, poprowadziłby was wszystkich drogą prostą.

16.10. On zsyła z nieba wodę, dzięki temu macie co pić i wzrasta roślinność, pośród której pasą się wasze trzody.

16.11. Dzięki Niemu wzrastają wasze uprawy, drzewa oliwne, palmy, winorośl i wszelkie owoce. To są znaki dla ludzi myślących.

16.12. On uregulował dla was dzień i noc, słońce i księżyc; i gwiazdy podporządkował dla was swoim rozkazem. To są znaki dla ludzi rozumnych.

16.13. Wszystkie wielobarwne rzeczy, które stworzył na ziemi, są dla was. To są znaki dla ludzi świadomych.

16.14. On dał wam morze, abyście mogli spożywać z niego delikatne mięso i wyciągać z niego ozdoby, które nosicie. I widzisz, jak okręty je przecinają byście mogli poszukiwać ofiarowanych przez Niego dóbr i być za nie wdzięczni.

16.15. On umieścił na ziemi góry, aby nie odchylała się wraz z wami. Utworzył rzeki i drogi, abyście byli dobrze prowadzeni.

16.16. I umieścił na niebie gwiazdy, jako znaki dla was, abyście nimi się kierowali.

16.17. Czy taki Stworzyciel może być równy temu, który nic nie stworzył? Opamiętajcie się.

16.18. A jeśli spróbujesz wyliczyć łaski Boga, nie będziesz w stanie tego uczynić. Bóg jest najbardziej Przebaczający i Miłujący.

16.19. Bóg dobrze wie o tym, co ukrywacie, a co czynicie jawnie.

16.20. Ci, do których oni się modlą poza Bogiem, niczego nie stworzyli, bo sami zostali stworzeni.

16.21. Oni są martwi, niczego nie czują i nie wiedzą, kiedy będą wskrzeszeni.

16.22. Wasz Bóg jest Bogiem Jedynym. Ci, którzy nie wierzą w życie przyszłe, odrzucają to całym sercem i są wyniośli.

16.23. Bóg wie, co oni robią jawnie, a co ukrywają w tajemnicy. On nie miłuje ludzi wyniosłych.

16.24. A kiedy się ich zapytać: „Co myślicie o objawieniu bożym?”, to odpowiadają: „To są mity dawnych ludów”.

16.25. W Dniu Zmartwychwstania będą nieść swoje brzemię i część brzemienia tych, którzy zeszli przez nich, nieświadomie, z drogi prostej. Jakże złe jest to brzemię, które będą dźwigać.

16.26. Plany przeciwko Bogu tworzyli już ci, którzy byli przed nimi, ale Bóg zniszczył fundament tej budowli. Runął jej dach, a kara na nich przyszła z miejsc, z których się nie spodziewali.

16.27. W Dniu Zmartwychwstania powstaną poniżeni przez Boga, który zapyta ich: „I gdzie są ci, których przypisaliście mi jako współtowarzyszy i o których toczyliście spór?”. A ci, którzy posiedli wiedzę powiedzą: „Niech w ten Dzień okryją się hańbą ci, którzy nie uwierzyli”.

16.28. Gdy aniołowie przynoszą śmierć tym, którzy sami sobie wyrządzali krzywdę, oni zaczynają (pokornie) przekonywać: „My nie robiliśmy nic złego”. Jednak Bóg doskonale wie, co oni robili.

16.29. (Usłyszą): „Przekroczcie bramy Piekła, gdzie zamieszkacie na wieki”. To jest straszne miejsce, gdzie znajdą się ludzie wyniośli.

16.30. A ci, którzy byli sprawiedliwi usłyszą pytanie: „Co zesłał wasz Pan?” i odpowiedzą: „Tylko dobro”. Sprawiedliwych w życiu doczesnym spotykają dobre rzeczy, ale zamieszkanie dla nich w życiu przyszłym będzie lepsze. Jakże wspaniałą siedzibą jest miejsce dla bogobojnych.

16.31. To Rajskie Ogrody, w których się znajdą, pod którymi płyną strumienie. Będą tam mieli to, czego tylko zapragną. Tak Bóg wynagradza ludzi sprawiedliwych,

16.32. do których przyszli aniołowie ze śmiercią w chwili, gdy oni byli czyści, i których powitali słowami: „Pokój z wami, za to, co robiliście, możecie wejść do Raju”.

16.33. A czy (niewierni) czekają tylko na to, aż przyjdą po nich anioły, czy czekają na jasny rozkaz twojego Pana? Tak postępowali ci, którzy byli przed nimi. Bóg ich nie skrzywdził, to oni sami siebie skrzywdzili.

16.34. Spotkała ich straszna kara za to, co robili. Dopadło ich to, z czego się wyśmiewali.

16.35. Bałwochwalcy mówią: „Gdyby Bóg tylko zechciał, ojcowie nasi i my nie czcilibyśmy nikogo innego poza Nim. Nie zabranialibyśmy niczego innego poza tym, co On zakazał”. To samo robili ci, którzy byli przed nimi. Czy Moi prorocy mają głosić coś więcej niż tylko prawdę?

16.36. Dla każdego ludu wybraliśmy posłańca, który nauczał: „Służcie Bogu i unikajcie bożków”. Byli wśród nich tacy, którzy uwierzyli, ale byli i tacy, którzy zasłużyli na zbłądzenie. Podróżujcie po ziemi i zobaczcie, jaki los spotkał tych, którzy zaprzeczali (prawdzie).

16.37. Gdybyś nawet chciał być ich przewodnikiem na drodze prostej, to wiedz, że Bóg nie poprowadzi tą drogą tych, którzy sprowadzają z niej (innych). Oni nie znajdą żadnych pomocników.

16.38. Oni przysięgali, powołując się na Boga: „Bóg nigdy nie przywróci do życia kogoś, kto umarł”. Jednak to jest obietnica, którą złożył Bóg, ale większość ludzi nie chce tego wiedzieć.

16.39. On wskrzesi zmarłych, aby wyjaśnić im to, w czym się różnili i aby ci, którzy nie uwierzyli, dowiedzieli się, że byli kłamcami.

16.40. Jeżeli chcemy, aby była jakaś rzecz, wypowiadamy tylko jedno słowo: „Bądź” i ona się staje.

16.41. A jeśli chodzi o tych, którzy opuścili swe domostwa dla sprawy Boga po tym, jak dotknęła ich niesprawiedliwość, to oni otrzymają dobra na tym świecie. Jednak nagroda w życiu przyszłym jest większa, chociaż oni jeszcze tego nie wiedzą.

16.42. Jest ona dla tych, którzy byli wytrwali i zaufali swojemu Panu.

16.43. Prorocy, którzy byli przed tobą, byli ludźmi, którzy otrzymali ode Mnie objawienie. Jeżeli tego nie wiecie, zapytajcie o to Ludzi Napomnienia ^[1]Zarówno Imam Bakir (a.s.) jak i Imam Sadik (a.s.) powiedzieli o tym wersie: „My, Ahlul Bejt, jesteśmy ludźmi Napomnienia” (Tafsir al-Burhan)..

16.44. Wysłaliśmy ich z jasnymi dowodami i księgami. Tobie zesłaliśmy przypomnienie ^[2]Koran., abyś wyjaśnił ludziom to, co zostało im objawione i aby mogli to przemyśleć.

16.45. Czy ci, którzy planują zło, wierzą w to, że Bóg nie sprawi, iż ziemia zapadnie się wraz z nimi, że nie dotknie ich kara, która spadnie na nich z niespodziewanych dla nich miejsc?

16.46. Lub że Bóg nie pochwyci ich podczas ich działań i nie są w stanie temu zapobiec?

16.47. Czy nie boją się tego, że Bóg dotknie ich stopniowym upadkiem? Zaprawdę, wasz Bóg jest Współczujący i Miłujący.

16.48. Czy nie zauważyli, że wszystkie rzeczy stworzone przez Boga pokornie kładą swoje cienie przed Nim, od lewa do prawa?

16.49. Kłania się Bogu każde stworzenie, co jest w niebie i na ziemi, czy to zwierzęta czy aniołowie, którzy nie unoszą się pychą.

16.50. Boją się swego Pana, który jest ponad nimi i czynią to, co im nakazano.

16.51. Bóg powiedział: „Nie oddawajcie czci dwóm Bogom. Bóg jest tylko jeden, więc bójcie się Mnie”.

16.52. Do Niego należy wszystko, co jest w niebie i na ziemi. Tylko Jemu należy się wszelkie posłuszeństwo. Czy boicie się kogokolwiek innego niż Boga (Jedynego)?

16.53. Wszelkie błogosławieństwa, jakich doznaliście pochodzą od Boga, a kiedy spada na was jakieś nieszczęście, to do Niego zwracacie się błagalnie o pomoc.

16.54. Kiedy On oddali od was nieszczęście, to wielu z was znów dodaje Mu współtowarzyszy,

16.55. aby tylko nie okazywać Mu wdzięczności za to, co zostało wam dane. Możecie cieszyć się jeszcze przez jakiś czas, ale wkrótce będziecie doświadczeni (karą).

16.56. Część z tego, czym ich obdarowaliśmy, przeznaczają na to ^[3]Na fałszywych bogów, bóstwa, na to, co Bogu przypisują., czego w ogóle nie znają. Na Boga! Z pewnością zostaniecie zapytani o to, co sobie wymyśliliście.

16.57. Przypisują Bogu, chwała Mu, córki, a sami dla siebie pragną inaczej ^[4]Pragną mieć synów..

16.58. A kiedy ktoś z nich dostaje dobrą nowinę o narodzinach córki, to jego twarz staje się chmurna od żalu.

16.59. Unika ludzi z powodu tej smutnej nowiny, jaką mu przekazano, (myśląc) czy zachować córkę pomimo poniżenia, czy pogrzebać ją (żywcem) w ziemi? Złem jest to, co oni robią.

16.60. Złym przykładem są ci, którzy nie wierzą w życie przyszłe. Natomiast najwspanialszym przykładem dobra jest Bóg.

16.61. Gdyby Bóg zechciał ukarać ludzi za każdą ich niesprawiedliwość, to ziemia by się wyludniła. On jednak odwleka to do wyznaczonego czasu. Kiedy nadejdzie ich termin, nie będą mogli tego opóźnić ani przyspieszyć nawet o jedną chwilę.

16.62. Przypisują Bogu to, czego sami się brzydzą. Kłamią, że przeznaczony jest im piękny Raj. Przeznaczone jest im na pewno Piekło, gdzie będą zapomniani.

16.63. Na Boga! Wysyłaliśmy proroków do ludów, które były przed tobą. Szatan jednak sprawił, że wydawało im się piękne to, co robili. On jest dzisiaj ich panem i poniosą za to surową karę.

16.64. Zesłaliśmy ci Księgę, abyś mógł wyjaśnić im to, o co toczą spory, a także jako przewodnictwo (po drodze prostej) i miłosierdzie dla tych, którzy wierzą.

16.65. Bóg zsyła z nieba wodę i ożywia nią ziemię, która przestała rodzić. Jest w tym znak dla ludzi, którzy słuchają.

16.66. Wasze trzody są także dla was pouczeniem. Zaspokajacie pragnienie mlekiem z ich ciał, stworzonym pomiędzy tym, co strawione a krwią, które jest czyste i przyjemne dla tych, którzy je piją.

16.67. A z owoców palmy daktylowej i winorośli otrzymujecie upajające napoje i zdrowe pożywienie. W tym także są znaki dla ludzi rozumnych.

16.68. I twój Pan zainspirował pszczoły: „Zamieszkajcie na wzgórzach, w drzewach i w tym, co budują ludzie.

16.69. Spożywajcie wszystkie owoce i poruszajcie się łatwymi drogami, które wyznaczył wam Pan”. Z ich wnętrza pochodzi napój o różnych kolorach, który jest lekarstwem dla ludzi. W tym jest znak dla tych, którzy się zastanawiają.

16.70. Bóg powołał was do życia i Bóg was zabiera do siebie. Niektórzy z was dożyją starości i słabości, kiedy zapomną o tym, co wiedzieli wcześniej. Bóg jest Wielki i Mądry.

16.71. Bóg wywyższył bogactwem niektórych z was. Jednak ci szczodrze obdarowani nie chcą dzielić się tymi darami z niewolnikami, aby uczynić ich równymi sobie. Czy w ten sposób nie zaprzeczają miłosierdziu bożemu?

16.72. Spośród was dał wam Bóg małżonki. Macie z nimi dzieci, z nich narodziły się wasze wnuki. Bóg obdarował was rzeczami dobrymi. Dlaczego zatem wierzą w to, co jest śmiertelne i odrzucają łaski Boga?

16.73. Oni poza Bogiem oddają cześć tym, którzy nie mają i mieć nie będą żadnej władzy, aby dać im dary nieba i ziemi.

16.74. Nie porównujcie i nie upodabniajcie Boga z niczym. Bóg wie wszystko, a wy nic nie wiecie.

16.75. Bóg w przypowieści porównuje niewolnika (sługę) , który nie ma władzy nad niczym, z człowiekiem wolnym, obdarzonym bogactwem, który rozdaje je skrycie i jawnie. Czy oni są względem siebie równi? Chwała należy się jedynie Bogu, ale większość nie chce o tym wiedzieć.

16.76. W innej przypowieści Bóg porównuje dwóch ludzi. Jeden to sługa, niemy, niemający żadnej władzy, gdziekolwiek jego pan wyśle go, nie przynosi to żadnego pożytku. Drugi to człowiek sprawiedliwy kroczący drogą prostą. Czy są sobie równi?

16.77. Bóg wie o wszystkim, co ukryte w niebie i na ziemi. Decyzja o nadejściu (sądnej) Godziny zapadnie w mgnieniu oka, a nawet szybciej. Bóg ma władzę nad wszystkim.

16.78. Bóg wyprowadził was z łon waszych matek, kiedy byliście tego nieświadomi. Dał wam słuch, wzrok i serca, abyście mogli okazać wdzięczność.

16.79. Czy oni nie widzieli ptaków posłusznych przestworzom tuż pod sklepieniem nieba? Nikt, poza Bogiem, ich nie podtrzymuje. W tym są znaki dla ludzi wierzących.

16.80. Bóg uczynił wasze siedziby bezpiecznymi do zamieszkania. Dał wam skóry zwierząt do budowy namiotu, które nie są dla was ciężarem podczas wędrówki i podczas postoju. Z ich wełny, futer i włosia tworzycie wyposażenie, z którego macie pożytek przez określony czas.

16.81. To, co stworzył Bóg, daje wam cień. W górach odnajdujecie schronienie. Bóg dał wam odzież chroniącą was przed upałem (i chłodem) oraz zbroje chroniące przed przemocą. Tak Bóg okazuje wam łaskę, abyście byli Jemu poddani.

16.82. Jeżeli oni jednak odwrócą się (od łask Boga), to poprzestań na przekazaniu przesłania w sposób jasny.

16.83. Oni dostrzegają łaski, jakimi obdarza ludzi Bóg, ale odwracają się od nich, bo są ludźmi niewierzącymi.

16.84. W Dniu Sądu, kiedy powołamy świadków z każdego ludu, nie będzie już odwrotu dla tych, którzy nie uwierzyli i nie będzie aktu łaski.

16.85. A gdy niesprawiedliwi poznają karę, która ich czeka, nie będzie ona zmniejszona, ani odroczona.

16.86. A kiedy bałwochwalcy ujrzą swe bożki, powiedzą: „Panie nasz, to są ci, których wymyśliliśmy, aby stawiać ich na równi z Tobą, to im oddawaliśmy cześć”. A one powiedzą: „Tak, ale byliście kłamcami”.

16.87. Tego Dnia będą chcieli poddać się całkowicie Bogu, a to, co sobie wymyślili, zawiedzie ich.

16.88. Niewierzący, którzy jeszcze zwodzili z drogi prostej innych, będą mieli karę dodaną do kary, za swą niegodziwość.

16.89. W Dniu Sądu, kiedy powołamy świadków z każdego ludu, którzy będą zeznawać przeciwko nim, przyprowadzimy też ciebie, jako świadka przeciwko twojemu ludowi. Zesłaliśmy ci Księgę, jako wyjaśnienie wszystkiego, przewodnictwo po drodze prostej, miłosierdzie boże i dobrą nowinę dla tych, którzy poddali się Bogu.

16.90. Bóg nakazuje sprawiedliwość, dobroć i hojność wobec krewnych. Zakazuje  niesprawiedliwości, niemoralności i agresji. To jest napomnienie od Boga, pamiętajcie o tym.

16.91. Dochowujcie wiernie przymierza z Bogiem, skoro je zawarliście. Dotrzymujcie obietnic, skoro je złożyliście, powołując się na Boga. Bóg wie o wszystkim, co czynicie.

16.92. Nie bądźcie jak kobieta, która rozplata na nici to, co wcześniej utkała i zaplotła. Nie przysięgajcie sobie wzajemnie, aby się oszukać, sądząc, że jeden lud ma przewagę nad drugim. Bóg w ten sposób wystawia was na próbę, a w Dniu Zmartwychwstania wyjaśni wam to, o co się spieraliście.

16.93. Gdyby tylko Bóg zechciał, uczyniłby was jednym narodem. Jednak pozwala na to, że część z was schodzi z drogi prostej, a część postępuje nią dalej. Z pewnością zostaniecie zapytani o to, co robiliście.

16.94. Nie przysięgajcie sobie wzajemnie, aby się oszukać, aby nie poślizgnęła wam się noga po tym jak twardo stąpaliście (na drodze Boga). Poniesiecie koszt za to, że sprowadzaliście z drogi prostej innych ludzi. Będziecie surowo ukarani.

16.95. Nie sprzedawajcie przymierza z Bogiem za marną cenę. To, co pochodzi od Boga, jest dla was najlepsze. Powinniście to wiedzieć.

16.96. To co posiadacie jest przemijające, to co jest u Boga, jest wieczne. Z pewnością My wynagrodzimy tych, którzy byli wytrwali stosownie do ich najlepszych uczynków.

16.97. Wierzącym mężczyznom i wierzącym kobietom, którzy postępowali sprawiedliwie, ofiarujemy wspaniałe życie przyszłe i wynagrodzimy ich stosownie do ich najlepszych uczynków.

16.98. Kiedy recytujesz Koran, szukaj schronienia u Boga przed szatanem potępionym.

16.99. Szatan nie ma żadnej władzy nad tymi, którzy wierzą i ufają swemu Bogu.

16.100. Szatan ma władzę tylko nad tymi, którzy uważają go za swojego opiekuna i są bałwochwalcami.

16.101. Jeżeli wymieniamy jakiś werset (w Koranie), oni mówią: „Ty jesteś kłamcą”. Bóg najlepiej wie, co objawia, a oni tego nie wiedzą.

16.102. Powiedz im: „To święty Duch (Gabriel) przekazuje prawdę od waszego Pana, aby umocnić tych, którzy uwierzyli, dać przewodnictwo po drodze prostej i dobrą nowinę dla tych, którzy całkowicie poddali się Bogu”.

16.103. Wiemy o tym, że oni mówią: „Jego naucza zwykły człowiek”. Wskazują na kogoś, kto mówi w obcym języku, a Koran jest przecież w jasnym i zrozumiałym języku arabskim.

16.104. Ci, którzy nie wierzą w znaki od Boga, nie będą przez niego prowadzeni drogą prostą i spotka ich surowa kara.

16.105. Oszukują ci, którzy nie wierzą w znaki Boga. To oni są kłamcami.

16.106. Nad tymi, którzy nie wierzą w Boga, a wcześniej wierzyli i otworzyli swe serce dla niewiary, zbierze się gniew Boga i będą surowo ukarani. Wyjątkiem będą ci, których do tego przymuszono, ale dalej w sercach są pełni wiary.

16.107. Tak się stanie, dlatego że oni bardziej ukochali życie doczesne niż życie przyszłe i dlatego że Bóg nie prowadzi drogą prostą ludzi niewiernych.

16.108. To są ci, na których oczy, uszy i serca Bóg nałożył pieczęć. To ci, którzy nie zważali (na znaki Boga).

16.109. Oni na pewno będą należeć do przegranych w życiu przyszłym.

16.110. Pan twój okaże łaskę i przebaczenie tym, których prześladowano i zmuszono do opuszczenia swoich domów, którzy walczyli dla sprawy Boga i byli wytrwali.

16.111. W Dniu, w którym każda dusza będzie zeznawać na swoją korzyść, każda z nich otrzyma sprawiedliwą zapłatę za to, co zrobiła. Żadna nie będzie pokrzywdzona.

16.112. Jako przykład Bóg przytacza opowieść o bezpiecznym i spokojnym mieście, gdzie bogactwo napływało ze wszystkich stron. Ono jednak nie okazywało wdzięczność Bogu za łaski, które na nie spadło. Okrył je więc Bóg szatą z głodu i strachu za to, co zrobili (mieszkańcy).

16.113. Przybył do nich prorok, powołany z nich samych, ale oni uznali go za kłamcę. Spadła więc na nich kara za to, że byli niesprawiedliwi.

16.114. Spożywajcie z tego, co dał Bóg, co jest dobre i wam dozwolone. Bądźcie Mu za to wdzięczni, jeżeli jesteście wierzący.

16.115. Zabroniona jest wam padlina, krew, wieprzowina oraz to, co zostało złożone w ofierze komuś innemu niż Bóg. Jeżeli ktoś to spożyje w ilości niezbędnej, będąc do tego przymuszonym przez trudną sytuację, a tego nie pragnął, temu Bóg okaże, że jest Przebaczający i Miłujący.

16.116. Nie wypowiadajcie kłamstw, decydując sami o tym, co jest dozwolone, a co jest zakazane, bo w ten sposób wypowiadacie się kłamliwie o Bogu. Ci, którzy kłamią w kwestiach dotyczących Boga, nie osiągną szczęścia.

16.117. Będą mieli swoją chwilę radości (w tym życiu), a później surową karę (przez wieki).

16.118. To, o czym ci mówiliśmy, było już wcześnie zakazane żydom. Byliśmy dla nich sprawiedliwi, ale oni okazali niesprawiedliwość sami wobec siebie.

16.119. Wszak twój Pan jest Przebaczający i Miłujący wobec tych, którzy w nieświadomości popełniali czyny niesprawiedliwe, a potem okazali skruchę i byli już ludźmi sprawiedliwymi.

16.120. Abraham był wiernym hanifem ^[5]Por. przyp. do wer. 2:135. i wzorem do naśladowania dla ludzi. On nie był bałwochwalcą.

16.121. Był wdzięczny Bogu za łaski, jakimi go obdarzył. Bóg wybrał go i prowadził drogą prostą.

16.122. Obdarzyliśmy go dobrami w życiu doczesnym, a w życiu przyszłym znajdzie się wśród sprawiedliwych.

16.123. Teraz tobie zesłaliśmy objawienie, nakazując: „Podążaj za wiarą Abrahama, który był hanifem i czcił Boga Jedynego”.

16.124. Szabat został ustanowiony tylko dla tych, którzy się co do niego różnili. Bóg rozsądzi w Dniu Zmartwychwstania to, o co się spierali.

16.125. Mądrze wzywaj ludzi na drogę Boga i łagodnie napominaj. Dyskutuj z nimi grzecznie. Twój Pan wie najlepiej, kto zszedł z Jego drogi, a kto nią kroczy.

16.126. Jeżeli chcecie brać odwet, to niech nie będzie większy od krzywdy, która was spotkała. Najlepiej jednak będzie, jeśli okażecie cierpliwość.

16.127. (Muhammadzie) bądź cierpliwy. Twoją cierpliwość wspomoże tylko Bóg. Nie smuć się z ich powodu. Nie martw się z powodu ich niecnych planów, które mają wobec ciebie.

16.128. Bóg jest z tymi, którzy są Jego świadomi i dobrzy.