W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

65.1. Wysłanniku! Kiedy dajecie swoim żonom rozwód, to rozejdźcie się w wyznaczonym terminie. Przestrzegajcie tego czasu^[1]Chodzi o trzy miesiące z rzędu, w których kobieta ma krwawienie miesięczne. Pozwoli to mieć pewność, że nie jest w ciąży. i Bójcie się Boga, waszego Pana. Nie wyganiajcie ich z domów i nie opuszczajcie ich, chyba że dopuszczą się udowodnionej obrzydliwości. To są zasady ustanowione przez Boga. Kto łamie zasady ustalone przez Boga, postępuje niesprawiedliwe wobec siebie. Nie wiecie, być może Bóg zarządzi coś innego (co umożliwi pojednanie).

65.2. A kiedy minie wyznaczony termin^[2]Takiej separacji., zatrzymajcie je godnie albo rozstańcie się z nimi godnie (z poszanowaniem ich praw). Wezwijcie dwóch sprawiedliwych świadków, którzy będą świadczyć w sprawie waszego rozwodu przed Bogiem. Ma to być wzorem dla tych, którzy wierzą w Boga i Dzień Sądu. Każdemu kto boi się Boga, On pomoże znaleźć rozwiązanie (jego życiowych problemów)

65.3. i obdarzy go dobrem z takich miejsc, z których on się tego nie spodziewa. Kto polega na Bogu, On mu wystarczy. Bóg zawsze osiąga Swój cel. On ustanawia miarę wszystkich rzeczy.

65.4. Jeżeli macie wątpliwości, co do żon, które nie mają już krwawienia miesięcznego, to dla nich też jest okres trzymiesięcznego oczekiwania. Jeżeli chodzi o kobiety brzemienne, to ich okres oczekiwania kończy się po porodzie. Bóg ułatwia życie tym, którzy się Go boją.

65.5. Takie zasady zesłał wam Bóg. On odpuści (małe) grzechy i zwiększy nagrodę tym, którzy się Go boją.

65.6. Pozwólcie im mieszkać w waszych domach, stosownie do swego stanu posiadania. Nie krzywdźcie ich, aby je zdominować. Jeżeli są w ciąży, utrzymujcie je, dopóki nie urodzą. Jeżeli karmią wasze dzieci, płaćcie im i ustalcie to w sposób godny, zgodnie z przyjętym obyczajem. Jeżeli napotkacie trudności, niech dziecko wykarmi inna kobieta.

65.7. Jeżeli ktoś jest majętny, niech hojnie wydaje ze swego majątku. Jeżeli ktoś ma ograniczone środki, niech wydaje z tego, co Bóg mu ofiarował. Bóg nigdy nie obciąża duszy ponad to, co jej ofiarował. Po trudnościach Bóg przyniesie ulgę.

65.8. Ileż to miast zbuntowało się przeciwko Bogu i Jego Wysłannikowi. Rozliczyliśmy je z tego i ukaraliśmy surowo.

65.9. One poniosły konsekwencje swego postępowania, co skończyło się ich upadkiem.

65.10. Bóg przygotował dla nich surową karę. Bójcie się więc Boga wy, którzy macie rozum i uwierzyliście. Bóg przysłał wam przecież napomnienie

65.11. przez Wysłannika, który recytował wam wyraźnie znaki od Niego po to, aby wyprowadzić wierzących, czyniących dobro, z ciemności do światła. Właśnie tych, którzy wierzą i spełniają dobre uczynki, Bóg wprowadzi do Ogrodów, pod którymi płyną strumienie. Oni zamieszkają tam na wieczność. Zaprawdę, Bóg hojnie ich wynagrodzi.

65.12. Bóg stworzył siedem niebios i tyleż ziem. Rozkaz Boga przenika je wszystkie, abyście widzieli, że Bóg ma władzę nad wszystkim i wie o wszystkim.