W imię Boga Miłosiernego, Miłującego. 

6.1. Wszelka chwała należy się Bogu, Stworzycielowi nieba i ziemi, który rozdzielił ciemności i jasność, ale i tak niewierzący dodają Mu współtowarzyszy.

6.2. To On stworzył was z gliny i wyznaczył wam czas ( do śmierci). Wyznaczył także drugi termin (Dnia Zmartwychwstania), a wy wciąż wątpicie.

6.3. On jest Bogiem nieba i ziemi. On wie, co czynicie skrycie, a co jawnie (głosicie). On wie, co zgromadziliście.

6.4. Nie było znaków od ich Pana, od których by się nie odwrócili.

6.5. Prawdę, którą im objawiono, uznali za kłamstwo. Niedługo przyjdzie do nich zrozumienie tego, z czego się wyśmiewali.

6.6. Czy oni nie zauważyli, ile pokoleń unicestwiliśmy przed nimi po tym, jak dałem im panowanie na ziemi większe niż wam? Wysłaliśmy im chmury obfitujące deszczem. Sprawiliśmy, że popłynęły dla nich rzeki, a potem unicestwiliśmy ich z powodu ich grzechów. I powołaliśmy po nich nowe pokolenia.

6.7. Nawet, gdybyśmy zesłali ci Księgę już spisaną na pergaminie i oni mogliby ją dotykać rękami, to niewierzący i tak powiedzieliby, że „to są czary”.

6.8. Pytają: „Dlaczego nie przyjdzie do niego anioł?”. Gdybyśmy zesłali anioła, to ich los byłby już rozstrzygnięty i nie otrzymaliby czasu (na poprawę).

6.9. A gdybyśmy uczynili anioła posłańcem, to wysłalibyśmy go w ludzkiej postaci, co utrudniłoby im zrozumienie tego, w co i tak wątpią.

6.10. Drwiono już z proroków wysłanych przed tobą, ale ci, którzy się wyśmiewali, zostali doświadczeni tym, z czego kpili.

6.11. Powiedz: „Udajcie się w podróż po ziemi i zobaczcie, co stało się z tymi, którzy zaprzeczali prawdzie”.

6.12. Zapytaj: „Do kogo należy to, co jest w niebie i na ziemi?”. I odpowiedz: „Do Boga!”. On, według własnej woli, jest pełen miłosierdzia. Z pewnością zgromadzi was w Dniu Zmartwychwstania, który, beż żadnych wątpliwości, nastąpi. Ci, którzy się duchowo zagubili, nie uwierzą.

6.13. Do niego należy wszystko, co istnieje za dnia i w nocy. On jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

6.14. Zapytaj: „Czy powinienem wziąć sobie za opiekuna kogoś innego niż Bóg, Stworzyciel nieba i ziemi, który karmi, a sam nie musi spożywać?”. Odpowiedz: „Nakazano mi, abym był pierwszym, który poddał się całkowicie i nie był wśród tych, którzy czczą bożków”.

6.15. Powiedz: „Boję się kary w Dniu Sądu, gdybym był nieposłuszny (Bogu)”.

6.16. Komu zostanie ona darowana w tym Dniu, zaprawdę, temu Bóg okaże litość. To będzie wielkie szczęście (dla niego).

6.17. A jeżeli Bóg dotknie ciebie jakimś nieszczęściem, to nikt nie może go od ciebie odsunąć poza Nim. Jeżeli tylko zechce, może uczynić cię szczęśliwym, bo ma władzę nad wszystkim.

6.18. On ma absolutną władzę nad swoimi sługami. Bóg jest Mądry i Wszechwiedzący.

6.19. Zapytaj: „Co jest najważniejszym dowodem?”. Wytłumacz: „Bóg jest świadkiem pomiędzy mną a wami. Koran został mi objawiony, abym mógł ostrzec was i wszystkich innych, którzy go usłyszą, przed nadchodzącą karą. Czy wy naprawdę będziecie twierdzić, że poza Bogiem (Jedynym) są inne bóstwa?”. Powiedz: „Ja tego nie potwierdzę. Bóg jest Jeden, a ja nie ponoszę winy za to, że przypisujecie Mu współtowarzyszy”.

6.20. Ci, którym daliśmy księgę, znają ją tak dobrze, jak swoich synów. Jednak ci, którzy zatracili swe dusze, już nie uwierzą.

6.21. Kto jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, który rozpowiada kłamstwa przeciwko Bogu lub znaki Jego za kłamstwa uznaje. Niesprawiedliwi na pewno nie zaznają szczęścia.

6.22. W Dniu, kiedy ich wszystkich zgromadzimy, przemówimy do tych, którzy dodawali Bogu współtowarzyszy: „I gdzie są ci, których przypisaliście Mi, jako współtowarzyszy”.

6.23. Nie będą mieli żadnego wytłumaczenia, jedynie powiedzą: „Na Boga, naszego Pana, my nigdy nie byliśmy bałwochwalcami”.

6.24. Zobacz, jak oni będą kłamać przeciwko sobie samym, jak zniknęło to, co sobie wymyślili.

6.25. Są wśród nich tacy, którzy cię słuchają. My jednak zasłoniliśmy ich serca kotarą, ich uszy uczyniliśmy głuchymi, aby go ^[1]Koranu. nie zrozumieli. Oni nawet jak dostrzegą znak i tak w niego nie uwierzą. A nawet jak przyjdą do ciebie, aby z tobą dyskutować, to ci, którzy i tak nie wierzą, powiedzą: „To tylko mity dawnych ludów”.

6.26. Oni zabraniają innym (kroczyć drogą prostą) i sami trzymają się (od niej) z daleka. Jednak gubią tylko siebie i nawet o tym nie wiedzą.

6.27. Gdybyś mógł tylko zobaczyć, jak będą postawieni przed ogniem piekielnym. Powiedzą (wtedy): „O, gdybyśmy mogli się cofnąć, nie uznalibyśmy znaków naszego Pana za kłamstwo, bylibyśmy wśród wierzących”.

6.28. Niestety, dostrzegą prawdę, na którą wcześniej się zamknęli. Lecz nawet gdyby z powrotem ich odesłać (na ziemię), to i tak powróciliby do tego, co było im zabronione. Oni są naprawdę kłamcami.

6.29. Oni mówią: „Istnieje tylko nasze ziemskie życie, nikt nas nie wskrzesi po śmierci”.

6.30. Gdybyś mógł tylko zobaczyć, jak będą postawieni przed swoim Panem. On (wtedy) zapyta: „Czy to ^[2]Zmartwychwstanie. nie było prawdą?”. Oni odpowiedzą: „Na Boga, tak!”. On powie: „To teraz zakosztujcie kary za to, że nie uwierzyliście”.

6.31. Ci, którzy uznali spotkanie z Bogiem za kłamstwo, będą zgubieni. Kiedy przyjdzie ich Godzina ^[3]Dot. to ich dnia na Sądzie Ostatecznym., powiedzą: „Biada nam za to, co zaniedbaliśmy”. Całe zło, które czynili, poniosą na swoich barkach. Ogromny to ciężar.

6.32. Życie na tym świecie to tylko gra i zabawa. Życie przyszłe jest o wiele lepsze dla tych, którzy uwierzyli. Czy wy tego nie rozumiecie?

6.33. Wiemy, że to, co oni mówią, bardzo cię zasmuca. Ale to nie ciebie oni odrzucają, ale jako niesprawiedliwi odrzucają znaki Boga.

6.34. Odrzucano już proroków przed tobą, a oni nie zwracając uwagi na to, że ich odrzucono, że ich prześladowano, byli cierpliwi, aż nadeszła Nasza pomoc. Nikt nie może zmienić słów Boga, z pewnością znasz dzieje proroków.

6.35. A jeżeli to, że oni odwracają się od ciebie, sprawia ci ból, to jeżeli potrafisz znaleźć drogę w głąb ziemi lub schody do nieba, tak byś mógł dać im znak, możesz to zrobić. Jednak, gdyby Bóg zechciał, to na pewno zebrałby ich wszystkich na drodze prostej. Nie bądź więc z ignorantami.

6.36. Na wezwanie odpowiedzą jedynie ci, którzy słuchają. A jeśli chodzi o zmarłych, Bóg ich wskrzesi, aby mogli do Niego powrócić.

6.37. Oni pytają: „Dlaczego nie został mu zesłany znak od Boga?”. Odpowiedz: „Bóg jest Potężny i z pewnością mógłby wysłać znak”, ale większość z nich i tak go nie zrozumie.

6.38. Wszystkie zwierzęta chodzące po ziemi i te, które latają dzięki skrzydłom, tworzą społeczności podobne do waszych. Nie pominęliśmy niczego w Księdze. Na końcu wszyscy będą zgromadzeni przed Bogiem.

6.39. Ci, którzy uznali Nasze znaki za kłamstwo, są głusi, niemi i pozostają ślepi. Bóg zezwala, komu zechce, na zejście z drogi prostej i pozostawia na niej tych, których chce (pozostawić).

6.40. Zapytaj (ich): „Odpowiedzcie mi, jeżeli jesteście prawdomówni, do kogo się zwrócicie, jeśli nie do Boga, gdy spadnie na was kara od Niego lub wtedy, gdy nadejdzie Godzina?”.

6.41. Nie! To Jego będziecie wzywać. A On, gdyby zechciał, to zabrałby od was to, co spowodowało, że Go wzywaliście. Wtedy zapomnielibyście o tych, których dawaliście mu za współtowarzyszy.

6.42. Wysyłaliśmy już przed tobą proroków do wielu ludów świata. Potem zsyłaliśmy na nie nieszczęścia i ból, aby spokornieli.

6.43. Dlaczego wtedy, gdy dotknęła ich Nasza kara, nie okazali pokory? Szatan sprawił, że to, co zrobili, wydawało im się słuszne i ich serca stały się bardziej zatwardziałe.

6.44. A kiedy pozapominali to, przed czym ich przestrzegano, otworzyliśmy im bramy do wszystkich dóbr i kiedy uradowali się tym, co zostało im dane, nagle ich pochwyciliśmy i ogarnęła ich ogromna rozpacz.

6.45. W ten sposób odsunęliśmy ostatnich ludzi z tych, którzy czynili zło. Chwała niech będzie Bogu, Panu wszystkich światów.

6.46. Powiedz: „Zastanówcie się, jeżeli Bóg sprawi, że stracicie słuch i wzrok, a wasze serca zostaną zamknięte, to kto, jaki bóg, oprócz Jego Samego, sprawi, że zostanie to odwrócone?”. Zobacz, jak My przekazujemy Nasze znaki, a oni i tak się od nich odwracają.

6.47. Powiedz: „Zastanówcie się, jeżeliby kara Boga spadła na was z ukrycia lub jawnie, to kto, oprócz czyniących zło, zostałby stracony?”.

6.48. My wysyłamy proroków tylko jako zwiastunów dobrej nowiny i ostrzegających (przed czynieniem zła). Zatem ten, który uwierzy i się poprawi, nie musi się obawiać i nie zazna smutku.

6.49. A ci, którzy uznali Nasze znaki za kłamstwo, zostaną ukarani, ponieważ okazali się niegodziwi.

6.50. Powiedz: „Ja przecież nie mówię wam, że znam to, co skryte. Nie mówię wam, że jestem aniołem, ja jedynie podążam za tym, co zostało mi objawione”. Dodaj: „Czy podobni są do siebie ślepy i ten, który widzi? Dlaczego się nad tym nie zastanowicie?”.

6.51. W ten sposób ostrzeż tych, którzy boją się, że staną przed Bogiem, a nie mają nikogo, oprócz Niego, za opiekuna, który by się za nimi wstawił. Może (teraz) uwierzą.

6.52. Nie odcinaj się od tych ^[4]Ubogich i osób o niższym statusie społecznym., którzy wzywają swego Pana rano i wieczorem, chcąc tylko Mu się przypodobać. Ty nie jesteś za nich odpowiedzialny, tak jak oni nie są odpowiedzialni za ciebie. Jeżeli odsuniesz ich, znajdziesz się wśród niesprawiedliwych.

6.53. Tak wystawialiśmy na próbę jednych przeciw drugim, aby oni ^[5]Bogaci i możni. mówili (zdziwieni): „To są ci, spośród nas, których Bóg obdarzy łaską?”. Czyż to nie Bóg zna najlepiej tych, którzy są wdzięczni?

6.54. Kiedy przyjdą do ciebie ci, którzy uwierzyli w Nasze znaki, powiedz im: „Pokój z wami!”. Pan nasz postanowił, że będzie Miłosierny i jeżeli któryś z was uczyni nieświadomie zło, a później okaże skruchę i zacznie czynić dobro, wówczas Bóg pokaże, że jest Przebaczający i Miłujący.

6.55. Tak My tłumaczymy nasze znaki, aby jasną stała się droga dla grzeszników.

6.56. Powiedz: „Zostało mi zakazane wierzyć w tych, których wy czcicie, poza Bogiem”. Dodaj: „Nie pójdę za waszymi pragnieniami, bo wówczas znalazłbym się wśród tych, którzy nie są prowadzeni drogą prostą”.

6.57. Powiedz: „Ja opieram się na jasnych dowodach od mojego Boga, wy natomiast je odrzucacie. Nie mam władzy nad tym, aby przyspieszyć to, o czym mówicie ^[6]Chciano, aby Prorok (s) przyspieszył karę, przed którą przestrzegał. W ten sposób chciano wykazać, że nie mówi prawdy.. Sąd należy do Boga. On objawia prawdę i On jest Najlepszym z sędziów”.

6.58. Powiedz: „Gdybym miał władzę nad tym, co chcecie przyspieszyć, to sprawa (szybko) rozstrzygnęłaby się pomiędzy nami”. Ale to Bóg najlepiej zna ludzi niesprawiedliwych.

6.59. On jest w posiadaniu kluczy do tego, co ukryte ^[7]Chodzi tylko o sferę al-ghajb, czyli wszystko poza zasięgiem ludzkiego rozumu i percepcji.. On tylko to zna. On ma wiedzę o wszystkim, co jest na lądzie i w morzu. Nawet liść nie spadnie bez Jego wiedzy. Nie ma ziarnka ukrytego w czeluściach ziemi, czegokolwiek zielonego czy uschniętego, o czym nie byłoby napisane w Jasnej Księdze.

6.60. To On zabiera wasze dusze w nocy i przywraca do życia o poranku, abyście dobrze wypełnili dany wam czas. On wie, co robicie w ciągu dnia. Potem do Niego powrócicie, a On powie wam, co czyniliście.

6.61. On ma władzę całkowitą nad swoimi sługami. On posyła wam strażników, aby chronili was aż do dnia, kiedy przyjdzie po kogoś z was śmierć. Wówczas aniołowie zabierają jego duszę i nikogo nie pominą.

6.62. Wtedy oddają go Bogu, ich Prawdziwemu Władcy, do którego jedynie należy Sąd. On jest najlepszym Osądzającym.

6.63. Powiedz: „Kim jest Ten, który ma was uwolnić od ciemności na lądzie i morzu, mówiąc w skrytości: >>Jeżeli uchroni nas przed tym, na pewno będziemy Mu wdzięczni<<?”.

6.64. Powiedz: „Bóg (Jedyny) wyzwala was od tego i od wszelkich kłopotów, ale pomimo tego dodajecie Mu współtowarzyszy”.

6.65. Powiedz: „Bóg ma moc, aby zesłać na was karę sponad was albo spod waszych stóp, lub pomieszać wam szyki, sprawiając, że podzielicie się na zwalczające się wzajemnie frakcje. Jedni wystąpią przeciw drugim”. Zobacz, jak My wyjaśniamy Nasze znaki, aby byli w stanie je zrozumieć.

6.66. Twój lud uznał to za kłamstwo, choć jest to prawda. Powiedz: „Nie jestem kimś, kto ma nad wami czuwać.

6.67. Każde proroctwo ma swój ustalony czas i wkrótce je poznacie”.

6.68. A gdy zobaczysz takich, którzy drwiąco mówią o Naszych znakach, odwróć się od nich, dopóki nie zaczną rozmowy na inny temat. A jeśli szatan sprawi, że się zapomnisz, to jak zdasz sobie z tego sprawę, nie pozostawaj pomiędzy ludźmi nieprawymi.

6.69. Ci, którzy są sprawiedliwi, nie są za nich odpowiedzialni, ich obowiązkiem jest jedynie przestrzeganie przed gniewem Boga.

6.70. Zostaw w spokoju tych, którzy traktują swoją religię jak (dobrą) zabawę i grę. Oni poddali się pokusom tego świata. Napominaj ich (przez Koran), żeby ich dusze nie zostały stracone przez to, co uczynili. Nie będą bowiem miały one innego orędownika i opiekuna niż Bóg. Nawet, gdyby złożyli najwspanialszy okup, on nie zostanie przyjęty. Ci, którzy zostaną  skazani na potępienie (wieczne) z powodu tego co zrobili, dostaną do wypicia napój z wrzątku i otrzymają bolesną karę, bo byli niewierzący.

6.71. Powiedz: „Czy powinniśmy wzywać, oprócz Boga (Jedynego), kogoś, kto nie jest nam w stanie pomóc, a tylko zaszkodzić? Czy powinniśmy zawrócić z drogi (prostej) po tym, jak Bóg nas na nią skierował? Mamy być jak ten zagubiony na ziemi, którego zwiódł szatan, chociaż jego towarzysze wzywają go (do powrotu) na drogę prostą, słowami: >>Przyjdź do nas<<?”. Powiedz: „Jedyną drogą prostą jest droga wskazana nam przez Boga. Mamy nakaz poddać się Mu całkowicie, Panu światów.

6.72. Nakazano nam: >>Módlcie się i bójcie się Boga<<. On jest tym, przed którym wszyscy zostaną zgromadzeni”.

6.73. On jest tym, który w swej mądrości stworzył niebo i ziemię. Kiedy On powie: „Bądź”, to się staje. Jego Słowo jest prawdą. Jego jest zwierzchnictwo Dnia, w którym (aniołowie) zadmą w trąby. On ma wiedzę o tym, co ukryte i o tym, co jawne. On jest Mądry i Wszechwiedzący.

6.74. Kiedy Abraham powiedział do swego ojca Azara: „Czy cześć należną Bogu oddajesz bożkom? Widzę (wyraźnie), że ty i twój lud jesteście w błędzie”.

6.75. I oto ukazaliśmy Abrahamowi królestwo nieba i ziemi, aby był wśród tych, którzy są  pewni swej wiary.

6.76. Kiedy zastała go noc, ujrzał gwiazdę i zapytał: „Czy to może być mój Bóg?”, lecz kiedy zniknęła, powiedział: „Nie kocham takich, którzy znikają” ^[8]Dot. bożków (bałwochwalstwa)..

6.77. Kiedy zobaczył wschodzący księżyc, powiedział: „Oto mój Pan”. Lecz gdy zobaczył, jak księżyc zaszedł, powiedział: „Jeżeli mój Bóg mnie nie poprowadzi, będę jednym z tych, którzy zejdą z drogi (prostej)”.

6.78. A kiedy ujrzał wschodzące słońce, powiedział: „To jest mój Pan, On jest największy”. Ale gdy i ono zaszło, powiedział: „Ludu mój. Ja na pewno nie jestem winny temu, że dodajecie Mu współtowarzyszy.

6.79. Ja zwracam się do Tego, który stworzył niebo i ziemię. Jako wierzący, nie będę jednym z tych, którzy przypisują mu współtowarzyszy”.

6.80. A wtedy jego lud zaczął się z nim kłócić. (Abraham) powiedział: „Chcecie kłócić się ze mną o Boga, który prowadzi mnie drogą prostą? Ja nie boję się tych, których dodajecie Mu jako współtowarzyszy. Boję się tego, co nakazuje mi (się bać) Bóg. Mój Pan ma wiedzą o wszystkim. Dlaczego nad tym się nie zastanowicie?

6.81. Miałbym się bać tego, co wy Mu dodajecie jako współtowarzyszy? A wy nie boicie się tego robić, chociaż On nie dał wam takiej władzy (Lub: „A wy nie boicie się dodawać Jemu, jako współtowarzyszy tych, którym On nie dał żadnej władzy?”. Lub: „A wy nie boicie się dodawać Jemu, jako współtowarzyszy tych, którym On nie dał żadnej władzy?”.)) ? (Powiedzcie więc) jakie stronnictwo może czuć się bardziej bezpiecznie, jeżeli macie taką wiedzę?”.

6.82. Ci, którzy wierzą, a swojej wiary nie mieszają z niesprawiedliwością, mogą czuć się bezpieczni. Oni kroczą drogą prostą.

6.83. To są argumenty, jakie daliśmy Abrahamowi w sporze z jego ludem. My wywyższamy ponad innych tych, których chcemy. Twój Pan jest Mądry i Wszechwiedzący.

6.84. I daliśmy mu Izaaka i Jakuba. Każdego poprowadziliśmy drogą prostą, jak kiedyś poprowadziliśmy drogą prostą Noego.  I jego (Abrahama) potomstwo:  Dawida, Salomona, Hioba, Józefa, Mojżesza i Aarona. Tak wynagradzamy tych, którzy czynią dobro.

6.85. I (pokierowaliśmy także) Zachariasza i Jana, Jezusa i Eliasza, oni należeli do ludzi sprawiedliwych,

6.86. i Ismaila, i Elizeusza, Jonasza i Lota, wywyższyliśmy ich wszystkich ponad innych ludzi.

6.87. I wybraliśmy, niektórych spośród ich ojców i dzieci, a także z ich braci, i także poprowadziliśmy ich drogą prostą.

6.88. To jest droga Boga, którą On prowadzi tych spośród swoich sług, których tylko zechce. A jeśliby oni dodawali mu współtowarzyszy, to na nic zdałyby się ich uczynki.

6.89. To są Ci, którym objawiliśmy księgę, mądrość i proroctwo. Jeżeli jednak oni nie uwierzą, to powierzymy to wszystko innym ludziom, którzy tego nie odrzucą.

6.90. To są ci, których Bóg pokierował drogą prostą i ty krocz za nimi tą samą drogą. Powiedz (swojemu ludowi): „Nie żądam od was żadnej zapłaty, to nic innego jak tylko ostrzeżenie dla całej ludzkości”.

6.91. Oni nie potrafili właściwie ocenić Boga, kiedy mówili: „Bóg niczego ludziom nie objawił”. Zapytaj: „A kto objawił księgę, światło i przewodnictwo, którą przyniósł Mojżesz dla swojego ludu. Przecież przepisujecie ją na zwoje, część z nich pokazując, a wiele z niej skrywając. Nauczyliście się wiele z tego, czego nie wiedzieli wasi ojcowie, czego wcześniej nie znaliście”. I odpowiedz: „Bóg!”, i zostaw ich, aby mogli dalej bawić się czczą gadaniną.

6.92. Oto Błogosławiona Księga, którą objawiliśmy, jako spełnienie tego, co było wcześniej (objawione) i abyś mógł ostrzec Matkę Miast ^[9]Mekka. (jej mieszkańców) i miasta wokół niej. Uwierzą w nią ci, którzy wierzą w życie przyszłe i skrupulatnie odmawiają modlitwy.

6.93. Kto jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, który wymyśla kłamstwa przeciwko Bogu i mówi: „Ja otrzymałem objawienie”, a żadnego objawienia nie doznał. I ten, który mówi: „Mogę objawić to samo, co Bóg”. Gdybyś mógł zobaczyć tych niewierzących, którzy są w morzu śmierci, i aniołów z wyciągniętymi rękami, mówiącymi: „Oddajcie swoje dusze, dziś dostaniecie zapłatę i dosięgnie was straszna kara za to, co kłamliwie mówiliście przeciwko Bogu i za to, że z pogardą odrzuciliście Jego znaki”.

6.94. Przybywacie teraz do Mnie pojedynczo, obnażeni, tak jak was stworzyłem, zostawiając za swoimi plecami to, czym was obdarzyliśmy. Nie widzimy za wami współtowarzyszy, których stawialiście na równi z Bogiem. Wasza więź z nimi została zerwana, nie przyjdzie pomoc, której się spodziewaliście.

6.95. Bóg sprawia, że pęka ziarno i pestka, które później kiełkują. To On powołuje życie z martwego i martwe z żyjącego. To jest wasz Bóg. Jak możecie w Niego nie wierzyć?

6.96. To On sprawia, że wstaje dzień i On stworzył noc dla odpoczynku oraz słońce i księżyc, usprawniające liczenie czasu. Taki jest porządek ustanowiony przez Potężnego i Mądrego.

6.97. On stworzył gwiazdy, które wskazują wam w ciemnościach kierunek (w podróży) przez lądy i morza. Wyjaśniliśmy szczegółowo znaki ludziom, którzy zrozumieli.

6.98. On sprawił, że powstaliście z jednej istoty i wyznaczył wam (czas i) miejsce pobytu oraz (czas i) miejsce późniejszego schronienia. Wyjaśniliśmy szczegółowo znaki ludziom poszukującym wiedzy.

6.99. On jest tym, który sprowadza wodę z chmur, dzięki której wzrastają wszelkie rośliny. Z nich tworzymy zieleń, a z niej ziarna ułożone (jedne na drugich) w kłosach. On sprawia, że z palm daktylowych zwisają nisko grona pestkowców i (dzięki Niemu) mamy winne ogrody, drzewa oliwne i owoce granatu, podobne do siebie, ale niepowtarzalne. Spójrzcie na nie, jak owocują i kiedy dojrzewają. W tym są znaki Boga dla ludzi wierzących.

6.100. Oni jednak stawiają dżinny na równi z Bogiem, chociaż one przez Niego zostały stworzone. Kłamliwie przypisują mu synów i córki, bez żadnej wiedzy. Jemu jedynie należy się chwała, On ma władzę nad tym, co mu przypisują.

6.101. On jest Stwórcą nieba i ziemi. Jakże On może mieć syna, jeżeli nie ma żony, i skoro jest Stworzycielem wszystkiego, i ma wiedzę o wszystkim?

6.102. To jest Bóg, wasz Pan. Nie ma innego boga prócz Niego, Stwórcy wszystkiego. Czcijcie Go więc, On jest Opiekunem wszystkiego.

6.103. Nikt nie może Go dojrzeć, ale On może dojrzeć każdego. On jest Dobry i Wszechwiedzący.

6.104. Otrzymaliście od Niego wyraźnie znaki, kto je ujrzał, ten zrobił to dla swojego dobra. Kto pozostał na nie ślepy, ten zadziałał na własną szkodę. Ja nie będę waszym opiekunem.

6.105. Wyjaśniamy znaki na różne sposoby, aby każdy mógł zrozumieć i mógł powiedzieć: „Nauczyłeś nas tego”, i abyśmy mogli to przekazać ludziom, którzy mają wiedzę.

6.106. Podążaj za tym, co objawił Ci twój Pan, (że) nie ma innego boga poza Nim, więc odwróć się od bałwochwalców.

6.107. Gdyby Bóg tylko zechciał, to oni nie przypisywaliby Mu współtowarzyszy. Nie uczyniliśmy ciebie ich stróżem ani ich opiekunem.

6.108. Nie urągajcie tym, do których oni zwracają się poza Bogiem, aby oni, urażeni, nie urągali, w swej niewiedzy, Bogu. W ten sposób sprawiamy, że ludzie myślą, iż czynią słusznie. W końcu i tak staną przed swoim Panem, a On powie im, co robili.

6.109. Oni gorliwie przysięgali na Boga, że uwierzyliby w Niego, gdyby zobaczyli jakiś cud. Powiedz: „Jedynie Bóg może czynić cuda. Czy nie rozumiecie, że nawet gdyby ujrzeli cud, to i tak by nie uwierzyli?”.

6.110. Skoro widzieli je wcześniej i w nie uwierzyli, My teraz uczynimy ich serca obojętnymi i odwrócimy ich wzrok. Pozostawimy ich błądzącymi na oślep w swym uporze.

6.111. Nawet gdybyśmy zesłali im wszystkich aniołów, gdyby przemówili do nich zmarli i gdybyśmy zebrali przed nimi wszystkie rzeczy (tego świata), oni i tak by nie uwierzyli, chyba że Bóg zachciałby, aby było inaczej. Większość z nich nie zdaje sobie z tego sprawy.

6.112. W ten sposób wyznaczyliśmy każdemu prorokowi wrogów, demony spośród ludzi i dżinnów. Jedni do drugich przemawiają pięknymi słowami, aby zwodzić się wzajemnie. Gdyby tylko Bóg zechciał, oni by tego nie robili, więc zostaw ich (samych sobie) z tymi kłamstwami.

6.113. Niech zwracają się ku temu serca tych, którzy nie wierzą w życie przyszłe i niech się z tego cieszą, aby dalej budowali to, na co zasługują.

6.114. Czy trzeba szukać sobie innego sędziego poza Bogiem, jeżeli to On zesłał Księgę, która szczegółowo wszystko wyjaśnia? Ci, którym okazaliśmy Księgę, wiedzą, że jest ona prawdą zesłaną przez twego Boga. Nie bądź wśród tych, którzy nie wiedzą.

6.115. A słowo twego Pana to wypełnienie prawdy i sprawiedliwości. Nikt nie może zmienić tych słów. Bóg jest bowiem Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

6.116. Jeżeli będziesz słuchał większości ludzi na ziemi, to oni zwiodą cię z drogi prostej. Oni podążają tylko za swoimi wyobrażeniami, tylko fantazjują.

6.117. Twój Pan wie najlepiej, kto schodzi z Jego drogi. On też zna najlepiej tych, którzy nią podążają.

6.118. Możecie spożywać to, nad czym wypowiedziano imię Boga, jeżeli wierzycie w Jego znaki.

6.119. Dlaczego nie spożywacie tego, nad czym wypowiedziano imię Boga? On przecież wyjaśnił wam dokładnie, co jest wam zabronione, z wyjątkiem tego, do czego was przymuszono. Wielu grzeszy z powodu swoich pragnień i z braku wiedzy. Bóg jednak najlepiej zna grzeszników.

6.120. Wystrzegaj się grzechów jawnych i ukrytych. Ci, którzy grzeszą, dostaną za to odpowiednią zapłatę.

6.121. Nie spożywajcie tego, nad czym nie wypowiedziano imienia Boga. To jest grzech. Demony nakłaniają swoich stronników, aby toczyli z wami spory. Jeżeli ich posłuchacie, będziecie bałwochwalcami.

6.122. Czy ten, który był martwy, a My go wskrzesiliśmy i daliśmy światło, dzięki któremu będzie mógł chodzić miedzy ludźmi, jest podobny do tego, który pozostaje w ciemności i  błądzi w niej (nieświadomy)?  (To) tak, jak niewierzącym wydaje się, że ich czyny są słuszne ( a w rzeczywistości błądzą).

6.123. W każdym mieście powołaliśmy na przywódców ludzi najbardziej podłych, aby mogli szkodzić (posłańcom Boga), a w rzeczywistości szkodzili sobie, wcale o tym nie wiedząc.

6.124. Kiedy oni otrzymują znak, mówią: „Nie uwierzymy, póki nie otrzymamy tego samego, co prorocy Boga”. Jednak Bóg wie najlepiej, komu dać Swoje objawienie. Upokorzenie przed Bogiem i sroga kara spotka grzeszników za zło, które wyrządzili.

6.125. Jeżeli Bóg chce kogoś prowadzić drogą prostą, otwiera jego serce na islam, jeżeli jednak chce kogoś z drogi prostej sprowadzić, wówczas uciska i zamyka jego serca, jakby ten wspinał się bardzo wysoko, ku niebu. Tak Bóg karze tych, którzy nie uwierzyli.

6.126. Droga do twojego Boga jest drogą prostą. My pokazaliśmy znaki ludziom (myślącym), którzy będą o nich pamiętać.

6.127. Oni zamieszkają u Boga w miejscu pokoju. On będzie ich Opiekunem za to, co zrobili.

6.128. W dniu Sądu Bóg zgromadzi wszystkich razem i przemówi: „O zgromadzenie dżinnów, zbyt wiele wzięliście od ludzi!” ^[10]Lub (rzadziej) „Zbyt wielu ludzi wzięliście sobie” (za stronników). „Urzekliście ich”, „wprowadziliście w błąd”.. Wówczas ich przyjaciele spośród ludzi powiedzą: „ Braliśmy od siebie wzajemnie i dotarliśmy do granicy, którą nam wyznaczyłeś”. On powie: „Waszym miejscem schronienia będzie Piekło. Tam przebywać będziecie na wieczność, chyba, że Bóg zadecyduje inaczej”. Zaprawdę, On jest Mądry i Wszechwiedzący.

6.129. W ten sposób stawiamy niektórych niesprawiedliwych nad innymi, odpłacając im za to, co uczynili.

6.130. Powiemy: „O zgromadzenie dżinnów i ludzi! Czy (spośród) z was samych nie wysłałem do was proroków, żeby przekazać wam Moje znaki i ostrzegać was przed nadejściem waszego Dnia (Sądu)?”. Odpowiedzą: „Składamy dowody przeciwko samym sobie”. Uwiodło ich życie na tym świecie i będą świadczyć przeciwko sobie o tym, że byli niewierzącymi.

6.131. Czynimy tak, ponieważ twój Pan nie zniszczyłby miast, gdyby ich mieszkańcy nie byli uświadomieni ^[11]Przez posłańców uświadomionych na temat niegodziwości ich uczynków oraz ich konsekwencji..

6.132. Uczynki wszystkich będą sprawiedliwie ocenione. Pan twój ma świadomość tego, co czynią.

6.133. Twój Pan jest Bogaty i posiada miłosierdzie. Jeżeli zechce, to może zrezygnować z was i zastąpić kimś innym, kogo Sobie wybierze według własnego uznania, tak jak was wybrał z pokoleń innych ludzi.

6.134. To, co zostało wam obiecane, na pewno nadejdzie i nie jesteście w stanie tego zatrzymać.

6.135. Powiedz: „Ludu mój! Postępujcie zgodnie z własną wolą i ja tak będę postępował. Wkrótce dowiemy się, komu zostanie rozświetlone ostatnie miejsce pobytu. Zaprawdę, niesprawiedliwi niczego nie osiągną”.

6.136. Poświęcili Bogu część ze swoich zbiorów i trzody, które dzięki Niemu urosły, i mówią: „Ta część jest dla Boga”. Mówią też: „Reszta jest dla współtowarzyszy, których czcimy” ^[12]Dosł. „Naszych współtowarzyszy” – „naszych” w takim znaczeniu, że są to ci współtowarzysze, których oni dodali Bogu lub „bożki, które nam współtowarzyszą”.. To, co jest przeznaczone dla tych współtowarzyszy, nie dociera jednak do Boga, a to, co jest przeznaczone dla Niego, dociera do współtowarzyszy. To, co robią, jest złe.

6.137. Przez tych współtowarzyszy (bożki) bałwochwalcy uznają, że jest czymś dobrym zabijanie (narodzonych) dzieci. Tak wprowadzają zamęt do ich wiary, aby ją zniszczyć. Gdyby Bóg tylko zechciał, nie robiliby tego. Zostaw ich więc samych z tym, co sobie błędnie wymyślili.

6.138. Mówią: „Bydło i zasiewy są przeznaczone tylko dla tych, których my wskażemy”. Tak mylnie twierdzą! Mają zwierzęta, na których zakazano jeździć i przeznaczać na zwierzęta juczne oraz zwierzęta, nad którymi nie wypowiedziano imienia Boga ^[13]Dotyczy to pewnych rytuałów ofiarnych, które nie zostały ustanowione przez Boga, jednak ludzie postępowali zgodnie z nimi, mając fałszywe wrażenie, że zostały przez Niego im nakazane.. To działanie wymyślone przeciwko Niemu. Bóg wkrótce im odpłaci za to, co wymyślili.

6.139. Oni mówią: „To, co jest w łonach tych zwierząt przeznaczone jest dla naszych mężczyzn i zakazane naszym żonom”. Jeżeli jednak urodzi się martwe, to będzie przeznaczone dla wszystkich. Wkrótce Bóg odpłaci im i za te zasady (które Mu przypisują). On jest Mądry i Wszechwiedzący.

6.140. Stratę poniosą ci, którzy przez swoją głupotę lub nieświadomość zabijają swe dzieci. Oni zakazują tego, co daje im Bóg, tworząc w ten sposób kłamstwa przeciw Niemu. Oni błądzą, nie podążają drogą prostą.

6.141. On jest tym, który daje wyrosnąć ogrodom i winoroślom podpartym i niepodpartym łukami, i palmom daktylowym, i zbożom dającym różne pożywienie, i drzewom oliwnym, i drzewom z różnymi owocami granatu. Spożywajcie te owoce, kiedy dojrzeją i oddawajcie je na ofiarę w dniu żniw. Nie marnujcie ich, Bóg nie kocha ludzi rozrzutnych.

6.142. Wśród trzód są takie, które są przeznaczone do przenoszenia ciężarów i te, które są (hodowane) dla skór ^[14]Lub: „przeznaczone do spożycia”.. Korzystajcie ^[15]Lub: „Spożywajcie”. z tego, co dał wam Bóg, nie idźcie śladami szatana. On jest waszym największym wrogiem.

6.143. I jest dla was przeznaczonych osiem sztuk bydła w parach: dwie pary spośród owiec i dwie pary spośród kóz. Powiedz: „Czy Bóg zakazał dwóch samców, czy dwie samice? A może tego, co noszą w sobie? Odpowiedzcie mi, zgodnie z waszą wiedzą, jeżeli jesteście prawdomówni”.

6.144. I spośród wielbłądów dwie, i spośród krów dwie. Powiedz: „Czy chodzi o dwa samce, których Bóg zakazał, czy o dwie samice? Czy o to, co samice noszą w sobie? Czy byliście obecni, kiedy Bóg to nakazał?”. Kto jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, który wymyśla kłamstwo przeciwko Bogu, aby zwodzić ludzi bez wiedzy? Bóg nie prowadzi drogą prostą ludzi nieuczciwych.

6.145. Powiedz: „W objawieniu, które zostało mi dane, nie odnajduję niczego, co byłoby zakazane ludziom do spożycia, oprócz tego, co samo padło, rozlanej krwi i mięsa świni, bo są to rzeczy nieczyste, a także tego, co zostało złożone w ofierze komuś innemu niż Bóg. Ale jeżeli ktoś (spożył te rzeczy, bo) był zmuszony, a nie był buntownikiem lub przestępcą, to Pan mu wybaczy, bo jest Przebaczający i Miłując”.

6.146. Wyznawcom wiary żydowskiej zakazaliśmy tych zwierząt, które mają pazury. Zakazaliśmy im tłuszczu z krów i owiec, za wyjątkiem tłuszczu z ich grzbietów, wnętrzności oraz tego, co przylega do kości (żeber).  W ten sposób ukaraliśmy ich za ich nieposłuszeństwo. Zaprawdę, My jesteśmy Prawdomówni.

6.147. A gdyby oskarżali cię o kłamstwo, powiedz: „Wasz Bóg jest Panem Miłosierdzia, ale Jego surowego gniewu nie da się odsunąć od grzeszników”.

6.148. Ci, którzy dodają Bogu współtowarzyszy, powiedzą: „Gdyby tylko Bóg zechciał, to my nie dodawalibyśmy mu współtowarzyszy, jak czynili to nasi ojcowie, ani byśmy nie zakazywali niczego (na co Bóg zezwolił)”. Podobnie czynili ci, którzy byli przed nimi, (oskarżali proroków o kłamstwa), dopóki nie zakosztowali Naszego gniewu. Powiedz: „Jeżeli macie choć trochę wiedzy, to ją nam pokażcie. Postępujecie tylko za swoimi wyobrażeniami, posługujecie się kłamstwem”.

6.149. Powiedz: „Bóg posiada przekonujące dowody i gdyby tylko zechciał, to poprowadziłby was wszystkich drogą prostą” ^[16]Imam Kazim (a.s.) powiedział: „Bóg posiada dwa rodzaje przekonujących dowodów: zewnętrzne i wewnętrzny. Zewnętrzne dowody to prorocy, wysłannicy i bezgrzeszni imamowie, wewnętrzny dowód zaś to ludzki intelekt” (Nur al-Thakalajn)..

6.150. Powiedz: „Przyprowadźcie swoich świadków, którzy zeznają, czego to Bóg zakazał”. A jeżeli oni złożą takie (fałszywe) świadectwo, to ty nie zeznawaj razem z nimi. Nie podążaj za pragnieniami tych, którzy uznali Nasze znaki za kłamstwo i za tymi, którzy nie wierzą w życie przyszłe i dodają Bogu równych Jemu.

6.151. Powiedz: „Przyjdźcie do mnie, ja wam zacytuję, czego naprawdę zakazał wasz Pan. Nie dodawajcie Jemu współtowarzyszy, bądźcie dobrzy dla swoich rodziców, nie zabijajcie swoich dzieci w obawie przed ubóstwem – bo to My damy strawę wam i im – i nie zbliżajcie się do niczego nieprzyzwoitego, czy to jawnie czy potajemnie i nie zabijajcie nikogo, bo to jest zakazane przez Boga, chyba że będzie to zgodnie z prawem. To są nakazy Boga, może wreszcie to zrozumiecie.

6.152. Nie korzystajcie z majątku sieroty, chyba że dla jego dobra, póki nie osiągnie wieku dojrzałego. Dobrze wymierzajcie i sprawiedliwie ważcie. Nie wymagamy od żadnej duszy niczego ponad jej możliwości. A kiedy mówicie, bądźcie sprawiedliwi, nawet gdyby było to przeciw waszemu krewnemu i zachowujcie przymierze z Bogiem. Oto jest to, co On wam nakazał, może teraz się zastanowicie.

6.153. Oto jest Jego droga prosta. Podążajcie nią i nie chodźcie innymi drogami, abyście nie zgubili tej właściwej. Oto, do czego On was namawia, abyście byli bogobojni”.

6.154. My daliśmy księgę Mojżeszowi, jako dopełnienie dla czyniących dobro i wyjaśnienie wszystkich rzeczy, jako Naszą łaskę i przewodnictwo po drodze prostej. Być może uwierzą w to, że czeka ich spotkanie ze swoim Panem.

6.155. Podobnie ta Księga, którą zesłaliśmy jest błogosławiona. Kierujcie się nią, bądźcie bogobojni, aby okazano wam łaskę.

6.156. Abyście nie mówili, że „Księga ta została zesłana tylko dwóm społecznościom i myśmy nie dbali o to, co oni w niej wyczytali”.

6.157. I abyście nie mówili: „Gdyby ta Księga została zesłana nam, to my byśmy kroczyli drogą prostą lepiej niż oni”. Przecież to jest wyraźny znak (dla was) od waszego Pana, droga prosta i łaska. Kto jest bardziej niesprawiedliwy niż ten, który za kłamstwo uznaje znaki od Boga i odrzuca je? Wynagrodzimy karą tych, którzy nie przyjęli Naszych znaków, ukarzemy ich za to, że się odwrócili.

6.158. Oni wciąż oczekują, że przyjdą do nich aniołowie lub ukaże się im twój Pan, że za sprawą Pana stanie się cud? W Dniu, kiedy ujrzą takie znaki od twojego Pana, nie uratuje duszy to, że wówczas (prawdziwie) uwierzy, bo przedtem nie wierzyła i nie zyskała niczego dobrego dzięki temu, w co wierzyła. Powiedz: „Oczekujcie dalej, my także czekamy”.

6.159. Nie masz nic wspólnego z tymi, którzy podzielili swoją religię na sekty. Ich sprawie przygląda się Bóg i powie im, co uczynili.

6.160. Ktokolwiek przyjdzie z dobrym uczynkiem, otrzyma w nagrodę dziesięć podobnych uczynków. Kto przyjdzie z uczynkiem złym, otrzyma, jako zapłatę, jego równowartość. Nikt nie będzie potraktowany niesprawiedliwie.

6.161. Powiedz: „Bóg prowadził mnie drogą prostą, prawdziwą religią, wiarą bogobojnego Abrahama. On nie był tym, który stawiał Boga na równi z innymi (bożkami)”.

6.162. Powiedz: „Moja modlitwa, moja ofiara, moje życie i moja śmierć, wszystko to jest dla Boga, Pana światów.

6.163. On nie ma żadnych współtowarzyszy.  Nakazał w to wierzyć i ja jestem pierwszym, który się całkowicie temu poddał” ^[17]Islam- poddanie się Bogu, muzułmanin (muslim) – ten, który poddaje się Bogu..

6.164. Powiedz; „Czy mam szukać innego Pana niż Bóg (Jedyny), skoro On jest Panem wszystkiego?”. Każda dusza pracuje tylko na siebie i nie ponosi odpowiedzialności za czyny drugiej. Wszystkie one staną przed Bogiem, a On powie im, w czym się nie zgadzały.

6.165. On jest tym, który uczynił was spadkobiercami waszych poprzedników i wywyższył jednych z was ponad innych, aby poddać próbie poprzez to, co otrzymaliście. Zaprawdę, twój Pan jest szybki w karaniu, ale jest też najbardziej Przebaczający i Miłujący.