Nawiązanie do wygnania plemion żydowskich z Medyny, które spiskowały przeciwko Prorokowi (s) i muzułmanom. Ten rozdział opisuje spotkanie wiernych z plemieniem Banu Nadir. Przed wygnaniem odbyło się zgromadzenie mieszkańców Medyny. Tytuł rozdziału  Al- Haszr najczęściej tłumaczy się jako „Zgromadzenie”, rzadziej rozdział nosi tytuł Exodus (w polskim tłumaczeniu z XIX wieku użyto słowa „Wychodztwo”), nawiązując właśnie do pierwszego przesiedlenia plemienia żydowskiego Banu Nadir i poprzedzającego go zgromadzenia. W tłumaczeniach stosuje się zapis – w wersecie 2- „podczas pierwszego zgromadzenia” (lub ,rzadziej, „podczas pierwszego wygnania”).  Drugie zgromadzenie ludzi, może być tym, które nastąpi w Dniu Zmartwychwstania, gdzie i tam rozdzieli się sprawiedliwych od grzeszników.

W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

59.1. Wszystko, co jest w niebiosach i na ziemi, głosi chwałę Boga. On jest Wszechmogący i Mądry.

59.2. On jest tym, który wygnał ze swoich domów tych spośród ludzi księgi, którzy nie uwierzyli. Było to podczas pierwszego zgromadzenia. Nie wierzyliście, że oni odejdą, a oni wierzyli, że ich warownie ich ochronią przed Bogiem. Ale Bóg przyszedł do nich od tej strony, z której się Go nie spodziewali i natchnął ich strachem. Oni zdemolowali swe domy własnymi rękami i rękami wiernych. Niech będzie to lekcją dla ludzi, którzy widzą jasno.

59.3. Gdyby Bóg nie zadecydował o ich wygnaniu, to (Jego) kara spadłaby na nich już w tym życiu. W życiu przyszłym czeka ich kara ognia.

59.4. Będzie tak, dlatego że oni sprzeciwili się Bogu i Jego Wysłannikowi. Kto się sprzeciwia Bogu i Jego Wysłannikowi, tego Bóg surowo ukarze.

59.5. Bez względu na to, czy ścięliście jakieś palmowe drzewa, czy pozostawiliście je osadzone na swych korzeniach, uczyniliście to za przyzwoleniem Boga, aby móc upokorzyć grzeszników ^[1]Podczas potyczki z plemieniem Banu Nadir, muzułmanie w celach strategicznych wycięli część drzew..

59.6. To, czym Bóg obdarował Wysłannika, jako zdobyczą wojenną od nich, nie wymagało od was posłania konnicy albo wielbłądów. Bóg daje swoim posłańcom władzę nad tym, co zechce, bo On ma władzę nad wszystkim.

59.7. Wszystko, co Bóg daje Swojemu Wysłannikowi, jako wojenną zdobycz na mieszkańcach miast, należy do Boga i Wysłannika, a także do jego bliskich krewnych, do sierot, do biedaków, do podróżujących, aby nie było tylko rozdzielone pośród najbogatszych wśród was. To, co daje wam Wysłannik, możecie zabrać, ale nie bierzcie tego, co wam zakazał. Bądźcie bogobojni. Bóg jest straszny, kiedy wymierza karę.

59.8. Jest to także dla ubogich muhadżirów^[2]Por. przyp. do wer. 9:100., których wypędzono z ich posiadłości i pozbawiono dobytku, gdy szukali łaski i aprobaty Boga, i chcieli pomóc Bogu i Jego Wysłannikowi. To są ludzie szczerej wiary.

59.9. Ci, którzy osiedlili się w Medynie i przyjęli islam jeszcze przed nimi, miłują tych, którzy do nich przybyli i nie zazdroszczą niczego, co jest im^[3]Tzn. muhadżirom. dawane. Ich dobro przedkładają nad dobro własne, nawet, gdyby sami byli biedni. Ci, którzy stronią od chciwości, będą zwycięzcami.

59.10. Ci, którzy uwierzyli po nich, mówią: „Panie, wybacz nam i braciom naszym, którzy wyprzedzili nas w wierze. Nie napełniaj naszych serc niechęcią do tych, którzy uwierzyli. Panie, Ty jesteś Współczujący i Miłujący”.

59.11. Czy zastanawiałeś się nad postawą hipokrytów? Mówili do swoich braci spośród ludzi księgi, którzy nie uwierzyli: „Jeżeli zostaniecie wypędzeni (z Medyny), to my na pewno pójdziemy z wami i nigdy nie wystąpimy przeciwko wam. Jeżeli będą z wami walczyć, to na pewno wam pomożemy”. Bóg jest świadkiem, że to są kłamcy.

59.12. Jeżeli tamci zostaną wypędzeni, to oni z nimi nie pójdą. Jeżeli będzie walka, to oni im nie pomogą, a nawet jeśli zaczną im pomagać, to szybko uciekną i tamci nie otrzymają żadnej pomocy.

59.13. Oni boją się was bardziej niż Boga. To są ludzie, którzy nic nie rozumieją.

59.14. Oni nigdy nie zjednoczą się, aby walczyć z wami, chyba że będą w ufortyfikowanych miastach lub za obronnymi murami. Oni walczą odważnie, ale między sobą. Tobie się wydaje, że są zjednoczeni, a tymczasem ich serca są podzielone. Jest tak, dlatego że są to ludzie, którzy nic nie rozumieją.

59.15. Jakże podobni są do tych^[4]Żydów Banu Kajnuka., którzy byli krótko przed nimi^[5]Żydami Banu Nadir.. Oni zakosztowali skutków swego złego postępowania. Jest dla nich przygotowana bolesna kara.

59.16. (Hipokryci) są podobni do szatana, który namawia człowieka: „Nie wierz”. Kiedy człowiek go posłucha i jest niewierzący, szatan mówi: „Wyrzekam się ciebie. Boję się Boga, Pana światów”.

59.17. Przeznaczeniem ich obu^[6]Szatana i hipokryty. jest Piekło. Zamieszkają w nim. Oto nagroda dla grzeszników.

59.18. Wierzący! Przestrzegajcie swoich obowiązków wobec Boga. Zwracajcie uwagę na to, jaką przyszłość sobie przygotowujecie. Strzeżcie się Boga, On wie o wszystkim, co robicie.

59.19. Nie upodabniajcie się do tych, którzy zapomnieli o Bogu, bo On spowodował, że zapomnieli o swoich duszach. Oni są grzesznikami.

59.20. Nie są sobie równi mieszkańcy Piekła i mieszkańcy Raju. Mieszkańcy Raju są zwycięzcami.

59.21. Gdybyśmy objawili Koran jakiejś górze, zobaczylibyście, jak ona drży i rozpada się z obawy przed Bogiem. Przytaczamy te przypowieści ludziom, aby się zastanowili.

59.22. On jest Bogiem (Jedynym). Nie ma innego boga poza Nim. On ma wiedzę o tym, co jawne i co ukryte. On jest Miłosierny i Miłujący.

59.23. On jest Bogiem (Jedynym). Nie ma innego boga poza Nim. To jest Władca, Święty, Niosący Pokój, Zbawca, Obrońca, Wszechmocny, Potężny, Godny Chwały. Chwała Bogu Wywyższonemu ponad to, co Mu przypisują.

59.24. On jest Bogiem (Jedynym). Stworzycielem, Twórcą, Kreatorem. Do Niego należą najpiękniejsze imiona. Wszystko, co jest w niebiosach i na ziemi ,głosi Jego chwałę. On jest Wszechmocny i Mądry.