W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

49.1. Wierzący! Nie wyprzedzajcie (w słowach) Boga i Jego Wysłannika. Bądźcie bogobojni. Bóg jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

49.2. Wierzący! Nie podnoście głosu ponad głos Wysłannika. Nie mówcie do niego tak głośno, jak rozmawiacie między sobą, aby wasze czyny nie były udaremnione, kiedy nie będziecie nawet o tym wiedzieć.

49.3. Ci, którzy ściszają swój głos przed Wysłannikiem Boga, to są ci, których serca Bóg poddał próbie pobożności. Otrzymają oni dar przebaczenia i wspaniałą nagrodę.

49.4. Z pewnością większość z tych, którzy wzywają cię zza ścian twoich komnat, niewiele rozumie^[1]Nie chodzi tylko o brak manier, jak komentują niektórzy, ale przede wszystkim o szacunek i zrozumienie dla Proroka (s), jego misji i prawa do zwykłego odpoczynku, jaki powinien mieć człowiek o tak dużej odpowiedzialności za całe społeczności ludzkie..

49.5. Lepiej byłoby dla nich, gdyby po prostu poczekali, aż sam wyjdziesz do nich. Ale (szczęśliwie dla nich) Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

49.6.  Wierzący! Jeśli człowiek niesprawiedliwy przyniesie wam jakąś wiadomość, upewnijcie się co do niej, abyście nie skrzywdzili ludzi z powodu swej ignorancji i abyście nie musieli żałować tego, co zrobiliście^[2]Nie dotyczy to tylko najważniejszych spraw związanych z Bogiem, Prorokiem (s), wiarą, ale także zwykłej plotki..

49.7. Pamiętajcie, że jest wśród was Wysłannik Boga. Gdyby posłuchał was w wielu sprawach, to z pewnością wpadlibyście w kłopoty. Bóg dał wam umiłowanie wiary i uczynił ją piękną w waszych sercach. Sprawił, że brzydzicie się brakiem wiary, niesprawiedliwością i nieposłuszeństwem. To są ci, którzy idą drogą prostą.

49.8. To jest miłosierdzie i łaska od Boga. On jest Mądry i Wszechwiedzący.

49.9. Jeżeli dwie grupy wierzących walczą ze sobą, zaprowadź pokój między nimi. Jeżeli jedna z nich zgrzeszyła przeciw drugiej, walcz przeciwko tej, która zgrzeszyła, dopóki nie podporządkuje się rozkazom Boga. Kiedy to się stanie, zaprowadź pokój między nimi, postępuj sprawiedliwie i bezstronnie. Bóg miłuje ludzi sprawiedliwych.

49.10. Wszyscy wierni są braćmi, niech więc bracia pojednają się między sobą i będą świadomi Boga, aby mogli otrzymać miłosierdzie^[3]Imam Sadik (a.s.) powiedział: „Muzułmanie są dla siebie braćmi, są dla siebie nawzajem swymi oczami i przewodnikami. Nigdy nie zdradzają swojego zaufania. Nigdy się nie krzywdzą. Nigdy się nie oszukują. Nigdy nie łamią składanych sobie obietnic” (Al-Kafi). Oprócz swojego ogólnego znaczenia dotyczącego braterstwa wszystkich muzułmanów, wers ten odnosi się również do konkretnego zajścia z życia wczesnej wspólnoty muzułmańskiej: po objawieniu tego wersu Prorok (s) dobrał muhadżirów i ansarów w pary, ogłaszając ich braćmi, samemu wybierając na swego brata Imama Alego (a.s.)..

49.11. Wierzący! Niech jedni ludzie nie wyśmiewają innych, bo ci wyśmiewani mogą być lepsi od nich. Niech żadna kobieta nie wyśmiewa się z innych kobiet, bo mogą być lepsze od niej. Nie obrażajcie się wzajemnie, nie obrzucajcie się wzajemnie wyzwiskami. Jakże złe jest obrzucanie wyzwiskami przez kogoś, kto osiągnął wiarę. Ten, kto nie okazuje skruchy, jest niesprawiedliwym.

49.12. Wierzący! Nie bądźcie podejrzliwi, bo podejrzliwość w wielu przypadkach jest grzechem. Nie szpiegujcie się nawzajem, nie obmawiajcie jeden drugiego. Czy ktokolwiek z was chciałby zjeść ciało swojego zmarłego brata? Z pewnością brzydzicie się tym. Bójcie się Boga. Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

49.13. Ludzie! Stworzyliśmy was z mężczyzny i kobiety i uczyniliśmy was odrębnymi ludami i plemionami, abyście się wzajemnie poznawali. Najlepsi z was, w oczach Boga, są bogobojni. Bóg jest Wszechwiedzący i Wszechświadomy.

49.14. Beduini mówią: „Już wierzymy!”. Powiedz im: „Wy nie uwierzyliście. Powinniście raczej powiedzieć, że poddaliście się (islamowi), bo prawdziwa wiara jeszcze nie weszła do waszych serc. Jeżeli jednak będziecie okazywać posłuszeństwo Bogu i jego Wysłannikowi, to Bóg w niczym nie umniejszy waszych czynów. Bóg jest najbardziej Przebaczający i Miłujący”.

49.15. Wiernymi są tylko ci, którzy uwierzyli w Boga i Jego Wysłannika, i nie mają żadnych wątpliwości. Walczą o sprawę Boga swoim majątkami i osobami. To są szczerze wierzący.

49.16. Powiedz: „Czyż zamierzacie pouczać Boga o waszej religii, skoro Bóg wie o wszystkim, co jest w niebie i co jest na ziemi?”.

49.17. Oni uznają, że zrobili ci przysługę, bo przyjęli islam. Powiedz: „Nie myślcie, że zrobiliście mi przysługę, przyjmując islam. Jeżeli chcecie powiedzieć prawdę, to wiedzcie, że Bóg okazał wam łaskę i poprowadził was ku prawdziwej religii”.

49.18 Bóg zna wszystkie tajemnice nieba i ziemi i widzi wszystko, co robicie.