W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

44.1. Ha. Mim.

44.2. Na Jasną Księgę.

44.3. Objawiliśmy ją podczas błogosławionej nocy, ponieważ My jesteśmy Ostrzegający.

44.4. Podczas tej nocy wszystkie sprawy są ustalone,

44.5 jako Nasze nakazy. My zawsze wysyłaliśmy posłańców (z napomnieniami).

44.6. To jest akt miłosierdzia od twojego Pana. On jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

44.7. Jeżeli wierzycie, to wiecie, że jest On Panem nieba i ziemi oraz wszystkiego, co jest między nimi.

44.8. Nie ma innego boga poza Nim. On ma władzę nad życiem i śmiercią. Taki jest wasz Pan, Pan waszych przodków.

44.9. Jednak oni wątpią i radują się (życiem doczesnym).

44.10. Poczekaj więc na dzień, w którym z nieba zacznie wydobywać się dym,

44.11. który ogarnie ludzi. To będzie bolesna kara.

44.12. (Powiedzą) „Panie nasz, odrocz tę karę, już uwierzyliśmy”.

44.13. Teraz się opamiętali, a przecież przychodził do nich Wysłannik z napomnieniami.

44.14. Nie wierzyli mu i mówili: „Ktoś go tego wyuczył, on jest szalony”.

44.15. My odroczymy karę na pewien czas, a wy i tak powrócicie^[1]Powrócą do tego, co robili wcześniej, czyli do sporów lub do wiary przodków. Werset wskazuje na to, że to odroczenie kary nic nie da, bo szybko osoby niesprawiedliwe powrócą do grzechu..

44.16. Tego Dnia, gdy pochwycimy ich mocnym uściskiem, zostanie im to odpłacone.

44.17. Przed nimi poddaliśmy próbie lud Faraona. Przyszedł do nich szlachetny posłaniec^[2]Mojżesz (a)..

44.18. Powiedział: „Oddajcie sługi Boga^[3]Lud Izraela.. Jestem posłańcem godnym zaufania.

44.19. Nie sprzeciwiajcie się Bogu. Przychodzę do was z wyraźnymi znakami.

44.20. Szukam schronienia u mego i waszego Pana, abyście mnie nie ukamienowali.

44.21. A jeżeli mi nie wierzycie, pozwólcie odejść w pokoju”.

44.22. Mojżesz zawołał do swego Pana: „Oni są ludem grzesznym!”.

44.23. Bóg powiedział: „Wyrusz nocą z Moimi sługami. Na pewno będą was ścigać.

44.24. Przejdź morze w spokoju, to ich wojska będą potopione”.

44.25. Ileż wspaniałych ogrodów i źródeł oni pozostawili

44.26. i pół uprawnych, i miejsc wspaniałych,

44.27. i dobrodziejstw, którymi się radowali.

44.28. Jednak inny lud otrzymał to wszystko w spadku.

44.29. Ani niebo, ani ziemia nie płakały nad nimi, ani nie otrzymali żadnego odroczenia (w wykonaniu kary).

44.30. Oswobodziliśmy lud Izraela od prześladowań

44.31. ze strony Faraona. On był największym despotą wśród grzeszników.

44.32. Świadomie uczyniliśmy ich (wtedy) ludem wybranym spośród wszystkich innych ludów.

44.33. Zesłaliśmy ludziom wiele wyraźnych znaków, poddając ich oczywistej próbie.

44.34. Oni^[4]Mekkańczycy, którzy nie uwierzyli w Jedynego Boga. mówią:

44.35. „Jest tylko jedna śmierć i my nie będziemy wskrzeszeni.

44.36. Jeżeli jednak mówisz prawdę, to niech powrócą do nas nasi ojcowie”.

44.37. Czy oni są lepsi od ludu Tubby^[5]Tytuł władców ludu Himjar (teren dzisiejszego Jemenu) przyjmowany od imienia pierwszego ich władcy o tym imieniu. Tubba oznacza: „Ten, który podąża za słońcem jak cień”. Lud Himjar był częścią królestwa Saby. i innych przed nimi? Zniszczyliśmy ich za ich niesprawiedliwość.

44.38. Nie dla Swojej uciechy stworzyliśmy niebo i ziemię, i wszystko, co jest między nimi.

44.39. Stworzyliśmy je w określonym celu, ale większość z nich tego nie wie.

44.40. Ich wszystkich czeka Dzień Sądu.

44.41. To Dzień, w którym na nic zdadzą się przyjaźnie. Nikt nie będzie mógł nikomu pomóc i sam nie otrzyma pomocy.

44.42. Wyjątkiem będą ci, którym Bóg okaże łaskę. On jest Wszechwładny i Miłujący.

44.43. Na pewno drzewo Az – Zakkum

44.44. będzie pożywieniem grzesznika.

44.45. Pożywienie to jest jak roztopiony metal gotujący się w ich brzuchach,

44.46. niczym wrząca woda.

44.47. (Nakażemy Aniołom) „Pochwyćcie go i wrzućcie w środek ognia piekielnego!

44.48. Zadajcie mu mękę, polewając jego głowę wrzątkiem”.

44.49. (Grzesznik usłyszy): „Zakosztuj tego, podobno byłeś potężny i szlachetny.

44.50. Teraz doświadczasz tego, w co nie wierzyłeś”.

44.51. Tymczasem ci, którzy bali się Boga, będą przebywać w bezpiecznym miejscu.

44.52. Wśród ogrodów i strumieni.

44.53. Odziani w jedwab i brokat^[6]Gruba tkanina z wypukłym wzorem, przeplatana srebrem lub złotem. będą zwróceni do siebie twarzami.

44.54. Tak będzie. I damy im hurysy^[7]Por. przyp. do wer. 37:48. o najpiękniejszych oczach.

44.55. Będą tam życzyć sobie wszelkiego rodzaju owoce. Będą tam bezpieczni.

44.56. Po doświadczeniu pierwszej śmierci, już śmierć ich nie dosięgnie. Bóg uchronił ich przed karą ognia piekielnego.

44.57. To akt Bożego miłosierdzia i (ich) wielki sukces.

44.58. (Dlatego) Koran objawiliśmy dla zrozumienia w twoim języku, aby oni tego wysłuchali.

44.59. Oczekuj więc, tak jak i oni oczekują ^[8]Muhammad ma oczekiwać spełnienia się Bożych obietnic, podczas gdy oni oczekują, że one się nie spełnią..