W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

38.1. Saad. Na Koran przestrzegający!

38.2. Niewierzący są pogrążeni w arogancji i nieposłuszeństwie.

38.3. Ileż pokoleń unicestwiliśmy przed nimi. Wzywały one pomocy, ale nie było już czasu na ucieczkę.

38.4. Są zdziwieni, że ostrzegający jest jednym z nich. Niewierni mówią: „To czarownik i wielki kłamca.

38.5. On zamienia wszystkich bogów na Jednego Boga? To jest bardzo dziwne”.

38.6. Ich przywódcy oddalili się, mówiąc: „Idźcie i trwajcie przy wierze w swoich bogów. To jest dla was rzecz najbardziej pożądana.

38.7. Nie słyszeliśmy o czymś podobnym we wcześniejszej religii^[1]Chodzi o religię, która była w Arabii przedislamskiej.. To są tylko jego ^[2]Muhammada (s). wymysły.

38.8. I tylko jemu, spośród nas wszystkich, zostało zesłane to przypomnienie^[3]Koran.?”. Zaprawdę, oni nie wierzą w Moje przypomnienie, oni jeszcze nie zasmakowali kary ode Mnie.

38.9. Czy oni posiadają skarby miłosierdzia twego Pana, Wszechmocnego i Obdarowującego?

38.10. Czy do nich należy wszystko to, co jest w niebie i na ziemi oraz to, co jest pomiędzy nimi? Jeżeli tak, to niech spróbują wznieść się do niebios.

38.11. Armia sprzymierzonych grzeszników zostanie tutaj rozbita.

38.12. Przed nimi już zaprzeczał (swoim posłańcom) lud Noego, Ad, Faraon – władca pali^[4]Pale: tłumaczone także, jako: „paliki”, „twierdze”, „zastępy”, „kolumny”, „ maszty” od namiotów. Jest to podkreślenie potęgi Faraona (dużo tych namiotów oznaczało liczną armię) jako władcy, stąd  w niektórych tłumaczeniach znajdujemy po prostu „Faraon – potężny władca”, dlatego że powiedzenie „na palach” mogło też oznaczać znaczne siły. W innej interpretacji pale namiotów to piramidy lub  pale tortur..

38.13. Sprzymierzonymi grzesznikami byli również: lud Thamud, lud Lota, Midianici.

38.14. Każdy z nich nie uwierzył posłańcom i dlatego moja kara była nieunikniona.

38.15. Teraz mogą spodziewać się pojedynczego krzyku^[5]Por. przyp. do wer.11:67., po którym się nie przebudzą.

38.16. Oni mówią: „Panie nasz, dlaczego nie przyspieszasz kary dla nas przed Dniem Rozliczenia?”.

38.17. Okaż cierpliwość wobec tego, co mówią i pamiętaj o naszym słudze Dawidzie, który był potężny i całkowicie posłuszny.

38.18. Podporządkowaliśmy mu góry, aby oddawały razem z nim cześć Bogu o zachodzie i wschodzie słońca.

38.19. I wszystkie ptaki były mu posłuszne i oddawały cześć Bogu.

38.20. Umocniliśmy jego królewską władzę, daliśmy mu mądrość i zdolność sprawiedliwego rozsądzania spraw.

38.21. Czy słyszałeś opowieść o kłócących się, którzy wspięli się po ścianie do przybytku?

38.22. Kiedy weszli do Dawida, on przestraszył się ich. Powiedzieli do niego: „Nie obawiaj się. My dwaj prowadzimy spór. Jeden z nas zgrzeszył przeciw drugiemu, rozsądź sprawiedliwie między nami i wprowadź nas na drogę prostą”.

38.23. (Jeden z nich powiedział): „To jest mój brat. On ma dziewięćdziesiąt dziewięć owiec, a ja mam tylko jedną owcę. Brat mój wywarł na mnie presję, abym mu ją oddał”.

38.24. Dawid powiedział: „On postąpił wobec ciebie niesprawiedliwie, żądając od ciebie przyłączenia twojej owcy do jego stada. Zaprawdę, wielu ludzi, których łączą interesy, postępuje wobec siebie niesprawiedliwie. Wyjątkiem są ci, którzy wierzą i czynią dobro, ale jest ich niewielu”. I wtedy Dawid domyślił się, że My poddajemy go próbie. Zaczął prosić Boga o przebaczenie. Upadł na twarz, wyrażając skruchę ^[6]Chodzi tu albo o wybaczenie za to, że początkowo źle osądził obu mężczyzn, bojąc się ich, albo za to, że rozsądził ich sprawę tylko na podstawie słów jednego z nich, nie wysłuchując drugiego. Według innych,  nielicznych jednak, komentatorów prosił o wybaczenie nie dla siebie tylko dla winnego spośród tych dwóch braci..

38.25. Przebaczyliśmy mu i wywyższyliśmy miejscem przy Nas, do którego powróci.

38.26. Powiedzieliśmy mu: „Dawidzie, uczyniliśmy cię władcą na ziemi. Dlatego będziesz sprawiedliwie sądził swój lud. Nie postępuj zgodnie ze swymi namiętnościami, aby nie odwróciło cię to od drogi Boga. Zaprawdę, ci, którzy schodzą z drogi Boga, ponoszą surową karę za to, że zapomnieli o Dniu Rozliczenia”.

38.27. Nie dla Swojej uciechy stworzyliśmy niebo i ziemię, i wszystko, co jest między nimi. Tak myślą tylko ci, którzy nie wierzą. Dlatego biada tym, którzy nie uwierzyli; będą cierpieć w ogniu piekielnym.

38.28. Czy tych, którzy wierzą i prowadzą prawe życie, powinniśmy traktować tak, jak traktujemy tych, którzy popełniają zło na ziemi? Czy mamy traktować sprawiedliwych tak, jak traktujemy niesprawiedliwych?

38.29. Oto jest błogosławiona Księga, którą zesłaliśmy ci po to, aby oni rozważali jej wersety i aby ci, którzy posiadają rozum, się opamiętali.

38.30. Obdarowaliśmy Dawida (synem) Salomonem, który był Naszym wiernym sługą okazującym skruchę.

38.31. Pewnego popołudnia pokazano mu szlachetne i szybkie konie.

38.32. (Salomon) powiedział: „Bardziej podobały mi się rzeczy materialne niż oddawanie czci mojemu Panu aż do chwili, gdy słońce zasłoniła noc.

38.33. Niech ono powróci!”. Potem on (i inni) przetarli nogi i szyje ^[7]Według przekazu w Bihar al-Anłar, kiedy Salomon oglądał i podziwiał konie, zaszło słońce i minęła pora przedwieczornej modlitwy. Gdy Salomon to zauważył, poprosił aniołów o przywrócenie słońca, by mógł odprawić modlitwę. Według tego samego przekazu przetarcie nóg i szyi odnosi się do ablucji przed modlitwą Salomona i jego ludzi, zgodnie z ich prawem religijnym..

38.34. I poddaliśmy Salomona próbie, usadawiając na jego tronie (martwe) ciało. Salomon ukorzył się.

38.35. Powiedział: „Panie mój, przebacz mi i daj mi królestwo, którego nikt po mnie mieć nie będzie. Ty jesteś Wspaniałym Darczyńcą”.

38.36. Daliśmy mu władzę nad wiatrem, który na jego rozkaz wiał delikatnie tam, gdzie on tylko zechciał

38.37. i demony, które budowały i nurkowały^[8]Wydobywając skarby morza.,

38.38. i innych, których zakuł w kajdany ^[9]Dżinny..

38.39. Usłyszał: „To są Nasze dary dla ciebie. Możesz z nich hojnie obdarowywać lub zachować je dla siebie. Nie będziesz za to rozliczony”.

38.40. Zasłużył na wspaniałe miejsce przy Nas i najlepsze miejsce wypoczynku.

38.41. Przypomnij sobie Hioba, który wołał do swojego Pana: „Szatan dotknął mnie nieszczęściem i cierpieniem”.

38.42. I usłyszał: „Uderz stopą w ziemię, a pojawi się orzeźwiająca woda, którą się obmyjesz, i której się napijesz”.

38.43. W Swojej łasce daliśmy mu rodzinę dwukrotnie większą (niż przedtem), aby ludzie rozumni o tym pamiętali.

38.44. Nakazaliśmy mu: „Zwiń w ręce cienkie rózgi i smagaj się nimi. Wytrwaj w swoim zobowiązaniu”^[10]Zobowiązał się, że zawsze będzie po stronie Boga, bez względu na nieszczęścia, które spadły na niego.. I znaleźliśmy go niezachwianego (w wierze). To był wspaniały Nasz sługa, zawsze Nam posłuszny.

38.45. I wspomnij Nasze sługi: Abrahama, Izaaka, Jakuba, oni byli silni (w wierze) i przenikliwi.

38.46. Byli wybrani, aby przypominać ludziom o życiu przyszłym.

38.47. Zostali wybrani, gdyż należeli do najbardziej sprawiedliwych.

38.48. I wspomnij Ismaela, Eliasza i Zul-Kifla, oni także należeli do najbardziej sprawiedliwych.

38.49. To jest przypomnienie: Bogobojni zasłużyli na wspaniałe miejsce (odpoczynku).

38.50. Rajskie Ogrody, których bramy będą dla nich otwarte.

38.51. Będą tam odpoczywać i prosić o różne owoce i napoje.

38.52. Będą z nimi niewiasty^[11]Por. przyp. do wer. 37:48. o niewinnym spojrzeniu. Wszystkie one będą w tym samym wieku.

38.53. To zostało obiecane na Dzień Rozliczenia.

38.54. Dobra przez Nas ofiarowane nigdy się nie wyczerpią.

38.55. Tak się stanie. Dla tych, którzy się buntowali, przygotowano bolesne miejsce powrotu.

38.56. Piekło, w którym będą płonąć, to żałosne miejsce do odpoczynku.

38.57. Zakosztują tam wrzącej wody i lodowatego, zgniłego napoju

38.58. oraz cierpienia różnego rodzaju.

38.59. (Usłyszą ich przywódcy): „Oto tłum, który podążał ślepo za wami”. (Oni powiedzą): „Nikt ich nie będzie witał, oni będą palić się w ogniu piekielnym”.

38.60. (Zwodzeni powiedzą): „To was nikt nie wita. To wyście nas tu doprowadzili, jakże to nieszczęsne miejsce pobytu”.

38.61. Powiedzą też: „Panie nasz, ktokolwiek nas tu sprowadził, zadaj mu podwójną mękę w ogniu”.

38.62. I dodadzą: „Dlaczego nie widzimy tu ludzi, których uważaliśmy za niegodziwców,

38.63. z których szydziliśmy? Czy tylko nasz wzrok ich nie dosięga?”

38.64. Tak mieszkańcy Piekła będą kłócić się miedzy sobą.

38.65. Powiedz: „Ja jestem tylko ostrzegającym napomnieniem. Nie ma innego boga, jak tylko Jeden Wszechmogący Bóg.

38.66. Pan nieba i ziemi oraz tego, co jest między nimi. Potężny i Przebaczający”.

38.67. Powiedz: „To jest wspaniała nowina,

38.68. ale wy się od niej odwracacie.

38.69. Nie wiedziałem wcześniej o najwyższym zgromadzeniu i sporze, jaki tam toczono ^[12]Spór wywołany przez szatana (Iblisa)..

38.70. Zostało mi tylko objawione, że jestem jawnie ostrzegającym”.

38.71. Twój Pan powiedział do aniołów: „Stworzę człowieka z gliny.

38.72. Kiedy go ostatecznie uformuję i tchnę w niego Mojego Ducha, oddajcie mu pokłon”.

38.73. Oni wszyscy, razem, pokłonili się ,

38.74. za wyjątkiem Iblisa. Okazał się zbyt dumny i niewierny.

38.75. Zapytał Bóg: „Iblisie, co powstrzymało cię przed pokłonem temu, co stworzyłem Moimi rękami? Czy jesteś zbyt dumny? Czy zbuntowałeś się?”.

38.76. Iblis odpowiedział: „Dlatego, że jestem lepszy od niego. Stworzyłeś mnie z ognia, a jego tylko z gliny”.

38.77. Bóg powiedział: „Odejdź stąd. Jesteś wśród poniżonych”.

38.78. Przekleństwo Moje będzie nad tobą do Dnia Sądu.

38.79. Iblis prosił: „Panie, odrocz swój wyrok do Dnia Zmartwychwstania”.

38.80. Bóg powiedział: „Jesteś wśród tych, którym odroczono wyrok,

38.81. aż do wyznaczonego Dnia”.

38.82. Iblis (szatan) powiedział: „Zatem na Twoją chwałę będę ich wszystkich zwodził z Twojej drogi,

38.83. za wyjątkiem tych z Twoich sług, którzy są Ci szczerze oddani”.

38.84. Bóg powiedział: „To jest prawda, a prawda jest we wszystkim, co mówię.

38.85. Napełnię Piekło tobą i wszystkimi, którzy za tobą pójdą”.

38.86. Powiedz: „Nie chcę od was żadnej zapłaty, ani nie jestem z tych, którzy nakładają na ludzi więcej niż mogą udźwignąć.

38.87. Koran jest tylko przypomnieniem dla świata

38.88. i dowiecie się o tym w swoim czasie”.