W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

37.1. Na stojących w szeregach (aniołów),

37.2. wytrwale dających odpór,

37.3. którzy recytują Koran.

37.4. Wasz Bóg jest Jedyny.

37.5. On jest Panem nieba i ziemi oraz wszystkiego, co jest pomiędzy nimi i jest Panem wschodów (słońca).

37.6. Najniższe niebo ozdobiliśmy pięknem gwiazd

37.7. i dla ochrony przed zbuntowanymi demonami.

37.8. Aby nie mogli podsłuchać niczego z najwyższego zgromadzenia (aniołów), będą rażeni ze wszystkich stron (ognistymi pociskami).

37.9. Odtrąceni, czeka ich wieczne cierpienie.

37.10. A jeżeli któremuś uda się podsłuchać choćby słowo, dosięgnie go przenikający płomień.

37.11. Zapytaj ludzi, czy ich ciała są silniejsze od ciał tych, których stworzyliśmy (w niebie). Ludzie są przecież stworzeni z lepkiej gliny.

37.12. Dziwisz się im (że zaprzeczają prawdzie), a oni się z tego śmieją.

37.13. A jak im się (o niej) przypomina, oni nie zwracają na to uwagi.

37.14. A kiedy widzą znak, szydzą z niego.

37.15. Mówią: „To nic innego jak zwykłe czary.

37.16. Kiedy umrzemy i zostanie z nas tylko proch i kości, czy powrócimy do życia?

37.17. Razem z naszymi przodkami?”.

37.18. Powiedz: „Tak będzie i zostaniecie całkowicie upokorzeni”.

37.19. Wystarczy jeden krótki krzyk^[1]Por. przyp. do wer.11:67., a będą widzieć.

37.20. Powiedzą: „Biada nam, nastał Dzień Sądu”.

37.21. (Usłyszą) „Oto Dzień wydania wyroku, w który nie wierzyliście”.

37.22. (Aniołowie) zbierzcie tych, którzy byli niesprawiedliwi i ich wspólników oraz tych, którym oddawali cześć

37.23. poza Bogiem i zaprowadźcie ich na drogę do Piekła.

37.24. Zatrzymajcie ich, gdyż będą zapytani:

37.25. „Cóż się wam stało? Dlaczego wzajemnie nie wspieracie się?”.

37.26. Oto w tym Dniu będą całkowicie ulegli.

37.27. Będą wypytywać się wzajemnie, zadając pytania:

37.28. Jedni powiedzą: „Dlaczego przychodziliście do nas pod pozorem prawości?”.

37.29. Drudzy odpowiedzą: „Było wręcz przeciwnie. To wy, byliście niesprawiedliwi.

37.30. My nie mieliśmy nad wami żadnej władzy. Byliście ludźmi zbuntowanymi (przeciwko Bogu).

37.31. Teraz wypełniło się słowo naszego Pana wobec nas. Z pewnością tego doświadczymy ^[2]Dotyczy to obiecanej kary..

37.32. Pozwoliliśmy wam zejść z drogi prostej, bo sami pobłądziliśmy”.

37.33. Rzeczywiście, w tym Dniu oni razem będą ukarani.

37.34. Tak doświadczamy grzeszników.

37.35. Zaprawdę, kiedy mówiono im: „Nie ma Boga oprócz Niego”, oni zachowywali się wyniośle.

37.36. Mówili: „Czy mamy zrezygnować z naszych bogów z powodu jakiegoś szalonego poety?”.

37.37. Nie! On przyniósł wam prawdę i potwierdził przesłanie poprzednich posłańców.

37.38. Zaprawdę, wy zasmakujecie kary bolesnej.

37.39. Dostaniecie zapłatę tylko za to, co czyniliście.

37.40. Za wyjątkiem wybranych (i szczerych) sług Boga.

37.41. Oni otrzymają wspaniałe dary.

37.42. Owoce i zaszczyty

37.43. w Rajskich Ogrodach.

37.44. Tam wypoczywać będą na wygodnych łożach, zwróceni do siebie twarzami.

37.45. Z najczystszego źródła podawany im będzie puchar z napojem

37.46. jasnym i wyborny dla pijących go.

37.47. Nieszkodliwy napój, który nie odurza.

37.48. Będą z nimi dziewice, z dużymi oczami ^[3]Niektórzy uważają, że chodzi tu o hurysy. Uznałem, że wyjaśnienia, co do (rajskich) dziewic , dziewcząt, służących dziewcząt (zwracam uwagę, że Koran mówi też o służących –  młodzieńcach) nie są jednoznaczne a przy okazji postacie te wywołują różne dyskusje,  dlatego tam, gdzie pada słowo „hurysy”, staram się je zachować, a w innych przypadkach – nie. Samo tłumaczenie słowa „hurysy” budzi kontrowersje, od najprostszych (dziewice, służące) do najdziwniejszych (owoc winogrona). Osobiście uważam, że w niektórych przypadkach te opisy raju są prawdopodobnie alegorią szczęścia i rajskich rozkoszy, wcale nieutożsamianych z seksem, jak chcą przeciwnicy islamu., o niewinnym i powściągliwym spojrzeniu,

37.49. nieskazitelne jak perły bez skazy.

37.50. Zwróceni do siebie będą ze sobą rozmawiać.

37.51. Jeden z nich opowie: „Miałem przyjaciela.

37.52. Pytał mnie: >> Czy jesteś jednym z wierzących?

37.53. Czy kiedy umrzemy i zostanie z nas tylko proch i kości, to będziemy osądzeni?”<<.

37.54. I powie: „Spójrzcie w dół”.

37.55. On także spojrzy i ujrzy swojego przyjaciela w środku Piekła.

37.56. I powie (opowiadający): „Na Boga, omal nie doprowadziłeś mnie do zguby.

37.57. Gdyby nie miłosierdzie Boga, byłbym jednym z tych, których trawi piekielny ogień”.

37.58. I zapyta innych: „Czy my już więcej nie doświadczymy śmierci

37.59. poza tą, która już przyszła do nas po raz pierwszy?  I nie spotka nas już kara?”.

37.60. Tak, i to jest wasz największy sukces.

37.61. Na taki sukces niech pracują trudzący się (na drodze prostej).

37.62. Czy taka uczta nie jest lepsza od drzewa Az – Zakkum?

37.63. Uczyniliśmy je pożywieniem dla grzeszników.

37.64. Drzewo to wyrasta z dna piekła.

37.65. Wydaje owoce niczym głowy demonów ^[4]Drzewo goryczy zasiane ziarnem zła, wydające owoce nad wyraz niesmaczne i gorzkie..

37.66. Grzesznicy będą z niego jedli i napełniali swoje brzuchy.

37.67. Popijać to będą wrzącą wodą.

37.68. I powrócą do Piekła.

37.69. Oni spotkali swoich przodków błądzących po złej drodze.

37.70. A jednak poszli w ich ślady.

37.71. Już przed nimi błądziło wiele ludów.

37.72. Wysyłaliśmy do nich ostrzegających spośród nich samych.

37.73. I spójrz, jaki zły spotkał ich koniec.

37.74. Za wyjątkiem tych sług Boga, którzy szczerze wierzyli.

37.75. Wzywał Nas Noe, a My najlepiej odpowiadamy na modlitwy.

37.76. I uratowaliśmy jego i jego rodzinę przed wielkim nieszczęściem.

37.77. Sprawiliśmy, że ocalały jego dzieci,

37.78. a jego samego uczyniliśmy niezapomnianym dla potomnych:

37.79. „Pokój Noemu, pośród wszystkich ludów”.

37.80. Tak nagradzamy czyniących dobro.

37.81. On jest wśród Naszych szczerze wierzących sług.

37.82. Inni zostali później utopieni.

37.83. Do obozu jego stronników należał Abraham.

37,84. On przybył do swego Pana z sercem czystym^[5]Imam Sadik (a.s.) powiedział: „Czyste serce to takie, w którym podczas spotkania z Bogiem nie ma nic prócz Niego” (Al-Kafi). Powiedział również: „Serce jest świątynią Boga, niech nie mieszka więc w nim nikt inny oprócz Niego” (Al-Kafi)..

37.85. I powiedział do ojca swego i jego ludu: „Komu cześć oddajecie?

37.86. Podążacie za ogromnym kłamstwem, szukając innych bogów poza Bogiem (Jedynym).

37.87. Cóż wy zatem myślicie o Panu światów?”.

37.88. Następnie spojrzał w gwiazdy

37.89. i powiedział: „Jestem chory”,

37.90. więc odwrócili się od niego i odeszli.

37.91. Wówczas on zwrócił się do ich bożków^[6]Byli w formie posążków.: „Dlaczego nie spożywacie (złożonych ofiar)?

37.92. Cóż wam jest, że nie odpowiadacie?”.

37.93. I zwrócił się przeciwko nim, uderzając je swoją prawicą.

37.94. Wówczas ludzie podbiegli do niego.

37.95. On powiedział: „Czcicie to, co sami wykuliście (w kamieniu),

37.96. kiedy to Bóg stworzył was i wszelkie wasze dzieła?”.

37.97. Oni powiedzieli: „Zbudujcie dla niego stos i wrzućcie go do ognia”.

37.98. Taki podły plan uknuli przeciw niemu, ale My sprawiliśmy, że upadli.

37.99. Abraham powiedział: „Odchodzę do mojego Pana. On mnie poprowadzi”.

37.100. Modlił się: „Panie mój, obdarz mnie sprawiedliwym (synem)”.

37.101. Przekazaliśmy mu dobrą  nowinę o narodzinach chłopca obdarzonego cierpliwością^[7]Był to Ismael, syn pierworodny Abrahama..

37.102. A kiedy przy boku ojca osiągnął on wiek dojrzały, Abraham rzekł: „Mój synu, widziałem we śnie, jak składam cię w ofierze. Zastanów się nad tym i powiedz mi, co myślisz”. Syn jego powiedział: „Ojcze, czyń co ci nakazano. Jeśli Bóg zechce, ujrzysz mnie wytrwałym (w wierze)”.

37.103. I kiedy obaj poddali się (woli Boga), i Abraham ułożył syna twarzą do ziemi,

37.104. zawołaliśmy do niego: „Abrahamie!

37.105. Wypełniłeś zalecenie ze snu, który uznałeś za prawdę. Tak nagradzamy czyniących dobro.

37.106. To była ostateczna próba”.

37.107. I wybawiliśmy go^[8]Ismaela, który ostatecznie nie był złożony w ofierze (Bóg nigdy nie wymagał składania ofiar z ludzi). Samo słowa „ofiara” w tym wersecie oznacza nie tylko złożenie zwierzęcia w ofierze w miejsce syna, ale przede wszystkim bezwarunkowe podporządkowanie i poświęcenie się Abrahama dla  Boga. wielką ofiarą.

37.108. Uczyniliśmy Abrahama niezapomnianym dla potomnych:

37.109. „Pokój Abrahamowi!”.

37.110. Tak nagradzamy czyniących dobro.

37.111. On jest wśród Naszych szczerze wierzących sług.

37.112. Przekazaliśmy mu też dobrą nowinę o Izaaku, jednym ze sprawiedliwych proroków.

37.113. Obdarzyliśmy obu błogosławieństwem:  jego^[9]Wg jednych tłumaczy, chodzi o Abrahama, według innych o Ismaela lub o błogosławieństwo Abrahama poprzez jego syna Ismaela. i Izaaka. Wśród ich potomków jest wielu czyniących dobro i wielu grzeszących przeciwko sobie samym.

37.114. Obdarzyliśmy też błogosławieństwem Mojżesza i Aarona.

37.115. Uchroniliśmy ich obu i ich lud od wielkiego nieszczęścia.

37.116. Wspieraliśmy ich i oni byli zwycięzcami.

37.117. Daliśmy im księgę wyjaśniającą

37.118. i poprowadziliśmy ich drogą prostą.

37.119. Uczyniliśmy ich niezapomnianymi dla potomnych:

37.120. „Pokój Mojżeszowi i Aaronowi!”

37.121. Tak nagradzamy czyniących dobro.

37.122. Obydwaj są wśród Naszych szczerze wierzących sług.

37.123. Eliasz był także jednym z posłańców.

37.124. Zapytał on swój lud: „Czy będziecie bogobojni?

37.125. Jak możecie modlić się do Baala ^[10]Baal to imię jednego z „bogów” czczonych w starożytnym Kanaanie i Fenicji. Kult Baala zaistniał w  żydowskim życiu religijnym w czasach Sędziów (Księga Sędziów 3,7) i rozprzestrzenił się w Izraelu i Judei . Słowo „baal”  oznacza „pan”. Baala uważano za „boga” płodności, który sprawiał, że ziemia wydawała plony, a ludziom rodziły się dzieci. i porzucić najlepszego Stwórcę,

35.126. Jedynego Boga, waszego Pana i Pana waszych przodków?”.

35.127. A oni nazwali go kłamcą, więc wszyscy zostaną poprowadzeni (do Piekła),

37.128. za wyjątkiem naszych najwierniejszych sług.

37.129. Uczyniliśmy Eliasza niezapomnianym dla potomnych:

37.130. „Pokój Eliaszowi!”.

37.131. Tak nagradzamy czyniących dobro.

37.132. On jest wśród Naszych szczerze wierzących sług.

37.133. Lot był również jednym z Naszych posłańców.

37.134. Ocaliliśmy jego i jego rodzinę.

37.135. Za wyjątkiem starej kobiety, która pozostała w tyle

37.136. i unicestwiliśmy całkowicie pozostałych.

37.137. Przechodzicie obok (ruin) ich siedzib co rano

37.138. i wieczorem^[11]Kiedy wyrusza i wraca karawana. Imam Sadik (a.s.) powiedział: „Wy też przechodzicie koło tych ruin za każdym razem, kiedy czytacie ten wers Koranu” (Nur al-Thakalajn)., i nie zastanawiacie się?

37.139. Jednym z posłańców był i Jonasz.

37.140. Kiedy schronił się na przeciążonym statku,

37.141. ciągnięto losy i Jonasz przegrał.

37.142. Połknęła go wielka ryba^[12]Lub: wieloryb., bo był winny (zwątpienia).

37.143. Gdyby nie był jednym z tych, co wychwalają Boga,

37.144. pozostałby w brzuchu wielkiej ryby aż do Dnia Zmartwychwstania.

37.145. Później wyrzuciliśmy go na pustynię i chorował.

37.146. Sprawiliśmy, że wyrosło nad nim drzewo tykwy.

37.147. I posłaliśmy go do ponad stu tysięcy (ludzi),

37.148. i oni mu uwierzyli, a My daliśmy im jeszcze czas radowania się (życiem doczesnym).

37.149. Zapytaj ich^[13]Niewierzących mieszkańców Mekki.: „Czy uważacie, że mój Pan ma córki^[14]Niewierzący twierdzili, że anioły są córkami Boga. Por. także przyp. do wersetu 4:117., kiedy wy dla siebie pragniecie synów?

37.150. Czy Bóg stworzył aniołów płci żeńskiej? Czy oni mogą o takim czymś zaświadczyć?”.

37.151. To ich kolejne wielkie kłamstwo, kiedy mówią:

37.152. „Bóg zrodził”. Oni są kłamcami.

37.153. Czy Bóg wywyższył córki ponad synów?

37.154. Cóż z wami jest? Jak myślicie?

37.155. Czy wy w ogóle się zastanawiacie?

37.156. Czy możecie okazać jakiś jasny dowód (na to)?

37.157. Jeżeli mówicie prawdę, pokażcie własną księgę.

37.158. Oni twierdzą, że Bóg jest spokrewniony z dżinnami, podczas gdy dżinny dobrze wiedzą, że będą osądzone.

37.159. Chwała niech będzie Bogu, który jest ponad tym wszystkim, co Mu przypisują.

37.160. Niczego nie przypisują Bogu tylko ci, którzy Mu szczerze służą.

37.161. Wy i to, czemu oddajecie cześć,

37.162. nie możecie skusić nikogo do wystąpienia przeciwko Bogu,

37.163. za wyjątkiem tych, którzy będą płonąć w ogniu piekielnym.

37.164. Mówią (anioły): „Każdy z nas ma i zna swoje miejsce.

37.165. Stoimy w szeregach

37.166. i głosimy chwałę Pana”.

37.167. Niewierni mówili:

37.168. „Gdybyśmy otrzymali takie napomnienie, jakie otrzymali nasi przodkowie,

37.169. to z pewności bylibyśmy wiernymi sługami Boga”.

37.170. Ale oni w Niego nie uwierzyli i niebawem dowiedzą się (co ich czeka).

37.171. Naszym sługom, posłańcom, zostało wcześniej dane Nasze słowo,

37.172. że to oni otrzymają pomoc,

37.173. a Nasze zastępy będą zwycięskie.

37.174. Oddal się więc od niewiernych na chwilę (Muhammadzie)

37.175. i obserwuj. Oni także zobaczą (swoją klęskę).

37.176. Czy oni chcą przyspieszyć Naszą karę?

37.177. Kiedy ona wedrze się na ich podwórze, poranek ostrzeganych będzie nieszczęśliwy.

37.178. Oddal się więc od niewiernych na chwilę (Muhammadzie)

37.179. i obserwuj. Oni także zobaczą (swoją klęskę).

37.180. Niech będzie wywyższony twój Pan, Pan wszelkiej chwały, który jest ponad tym wszystkim, co Mu przypisują.

37.181. Pokój posłańcom.

37.182. Chwała Bogu, Panu światów.