W poprzednich polskich tłumaczeniach (Surdel, Czachorowski) sura ta nosi tytuł „Sprzymierzeni” lub „Frakcje” (Bielawski.). Wydaje się, że lepiej oddaje sens tego tytułu słowo „Sprzysiężeni” jak w tzw. „Koranie Buczackiego”, z tego względu, że pomimo synonimiczności do sprzymierzonych, słowo to niesie za sobą lekki wydźwięk negatywny, a taką rolę właśnie  mieli owi sprzysiężeni (żydzi i mekkańczycy oblegający Medynę i mieszkających tam muzułmanów). W tłumaczeniach zagranicznych spotykamy także rozbieżność w tytułach tej sury, np. „Ugrupowania”, „Konfederaci”, „Sojusznicy”, itp.

W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

33.1. Proroku! Bądź bogobojny, nie słuchaj niewierzących i obłudnych. Bóg jest Mądry i Wszechwiedzący.

33.2. Postępuj zgodnie z danym ci objawieniem od twojego Pana. Bóg ma pełną świadomość tego, co robicie.

33.3. Zaufaj Bogu. On wystarczy za Opiekuna.

33.4. Bóg nie stworzył człowieka z dwoma sercami w jednym ciele, tak jak nie uczynił waszymi matkami żon waszych, z którymi się rozwodzicie, mówiąc, że są jak plecy waszych matek ^[1]Jest to zwrot, w którym mężczyzna (w Arabii przedislamskiej) oznajmiał, że chce rozstać się ze swoją żoną.. Nie uczynił też z waszych synów adoptowanych, synów (prawdziwych). To są tylko słowa wychodzące z waszych ust. Bóg wypowiada prawdę i prowadzi drogą prostą.

33.5. Nazywajcie adoptowane dzieci imionami ich ojców, to będzie sprawiedliwsze u Boga. A jeśli nie znacie ich ojców, niech są waszymi braćmi w wierze i protegowanymi. Nie będziecie mieli grzechu, jeśli popełnicie mimowolnie błąd. Grzech będzie wtedy, jeśli zaplanowaliście to wcześniej w waszych sercach. Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

33.6. Prorok jest wierzącym bliższy niż ich własne dusze, a jego żony są dla nich matkami. Krewni, zgodnie z tym, co mówi Księga, mają większe prawa wobec siebie niż inni wierni i muhadżirowie^[2]Por. przyp. do wersetu 9:100., ale musicie okazywać dobroć swoim przyjaciołom. Oto co jest zapisane w Księdze.

33.7. Zawarliśmy przymierze z prorokami i z tobą oraz z Noem, Abrahamem, Mojżeszem i z Jezusem, synem Marii. Otrzymaliśmy od nich uroczyste zobowiązanie,

33.8. aby mógł Bóg zapytać prawdomównych o ich szczerość i przygotować dla niewiernych bolesną karę.

33.9. Wierzący, przypomnijcie sobie okazane wam miłosierdzie Boga, kiedy szły przeciw wam (wrogie) siły. Zesłaliśmy przeciwko nim wiatr i niewidzialne dla was zastępy. Bóg widział, co uczyniliście,

33.10. kiedy zaatakowali was z góry i z dołu, kiedy oczy wasze wypełniły się szaleństwem, a serca podeszły wam do gardeł, a przez głowę przebiegały wam różne myśli o Bogu.

33.11. Wtedy wierzący zostali poddani próbie i drżeli bardzo wstrząśnięci.

33.12. Przypomnijcie sobie hipokrytów i tych, których serca toczyła choroba (niepewności), którzy mówili: „Bóg i Jego Wysłannik niczego nam nie obiecali – oprócz iluzji”.

33.13. A część z nich rzekła: „Ludzie z Jasribu^[3]Jasrib – nazwa Medyny przed przybyciem do niej Proroka Muhammada (s)., nie dacie sobie rady, więc zawróćcie”. A inna część prosiła Proroka o zezwolenie na to, mówiąc: „Nasze domy pozostały bez ochrony”. Ale ich domy nie były bez ochrony, oni jedynie chcieli uciec.

33.14.  Gdyby wróg wdarł się do miasta ze wszystkich stron, to oni, po chwili wahania, wyparliby się swojej wiary.

33.15. A przecież wcześniej zawarli przymierze z Bogiem, że nigdy nie będą uciekać. Zobowiązania wobec Boga będą rozliczone.

33.16. Powiedz: „Na nic zda wam się ucieczka przed śmiercią (naturalną) lub zabiciem, nie będziecie już długo korzystać z życia”.

33.17. Powiedz: „Kto może sprzeciwić się woli Boga, jeśli On zechce was ukarać lub zechce okazać wam łaskę?”.  Oni nie znajdą sobie zamiast Boga innego opiekuna i pomocnika.

33.18. Bóg dobrze zna tych spośród was, którzy powstrzymują innych (od walki) i tych, którzy mówią: „Przyłączcie się do nas”, ale sami nie okazują wielkiej chęci (do walki).

33.19. Oni wykazują się skąpstwem wobec was. Kiedy dopada ich strach, patrzą na ciebie, przewracając oczami jak ktoś, kto omdlewa wobec nadchodzącej śmierci. A kiedy strach ich opuszcza, biczują cię ostrym językiem, zachłanni na wasze dobra. Oni nie są wierzący, a ich działania Bóg uczyni daremnymi. To jest łatwe dla Boga.

33.20. Wydaje im się, że sprzysiężeni nie odeszli (więc nadal się ich boją). A gdyby sprzysiężeni wrócili, to oni woleliby być na pustyni, wśród Beduinów i tylko wypytywać o ciebie. Gdyby zostali wśród was, niewiele by walczyli.

33.21. Każdy, kto szuka Boga, wierzy w Dzień Sądu i zwraca się do Boga, ma piękny przykład w Wysłanniku (Muhammadzie).

33.22. Kiedy wierzący ujrzeli sprzysiężonych, powiedzieli: „Oto jest to, co przepowiedział ^[4]Dosł. „obiecał”, ale  w sensie przepowiedni, która właśnie wtedy się ziściła. nam Bóg i Jego Wysłannik. Bóg i Jego Wysłannik mówili prawdę”. To pogłębiło ich wiarę i zwiększyło ich poddanie się (Boga).

33.23. Wśród wierzących są tacy, którzy dochowują wierności przymierzu, które zawarli z Bogiem. Są tacy, którzy już je wypełnili, ale inni jeszcze wyczekują i w ogóle się nie zmienili.

33.24. Dzieje się tak, aby Bóg mógł wynagrodzić prawdomównych za ich szczerość i, jeśli zechce, ukarać hipokrytów lub przyjąć ich skruchę. Bóg jest najbardziej Przebaczający i Miłujący.

33.25. Bóg odesłał niewiernych przepełnionych gniewem^[5]Lub „Bóg odesłał niewiernych okrytych Jego gniewem”. i niczego dobrego oni nie zyskali. On (tak) uchronił wiernych od walki. Bóg jest Wszechmocny i Mądry.

33.26. Wyprowadził z twierdz tych spośród ludzi księgi, którzy pomagali niewiernym i wlał w ich serca strach. Niektórych z nich zabiliście, resztę wzięliście do niewoli.

33.27. Bóg podarował wam ich krainę, domostwa, majątki i ziemię, na której jeszcze nie byliście. Bóg ma władzę nad każdą rzeczą.

33.28. Wysłanniku, powiedz swoim żonom: „Jeżeli pragniecie tylko życia na tym świecie i jego bogactw, to chodźcie do mnie, dam wam te dobrodziejstwa i pięknie pozwolę odejść.

33.29. Jeżeli jednak pragniecie Boga i Jego Wysłannika oraz życia przyszłego, Bóg przygotował wspaniałą nagrodę dla tych z was, które czynią dobro”.

33.30. Żony Wysłannika! Jeżeli któraś z was popełni grzech, kara dla niej będzie podwojona. To jest łatwe dla Boga.

33.31. Każda z was, która jest posłuszna Bogu i Jego Wysłannikowi oraz czyni dobro, otrzyma podwójną nagrodę i przygotowaliśmy dla niej bogate zaopatrzenie (w Raju).

33.32. Żony Wysłannika! Nie jesteście jak inne kobiety. Jeśli boicie się Boga, nie bądźcie uległe w swoich słowach, aby nie pożądał was ten, którego serce drąży choroba. Wypowiadajcie się z godnością.

33.33. Pozostawajcie w swych domostwach i nie okazujcie swych wdzięków jak w czasach niewiedzy^[6]Przed islamem.. Módlcie się, płaćcie podatek i bądźcie posłuszne Bogu i Jego Wysłannikowi. Zaprawdę, Mieszkańcy Domu (Wysłannika) ^[7]Krewni Proroka. Ludzie domu Proroka(s) (Ahl – ul Bayt): Ali (a), Fatima, Hussajn (a) i Hassan., Bóg chce odsunąć od was wszelką nieczystość i uczynić was osobami bez skazy.

33.34. Pamiętajcie o tym, co jest wam recytowane w waszych domostwach, z Bożego objawienia i Bożej Mądrości. Bóg jest Przenikliwy i Wszechświadomy.

33.35. Zaprawdę – poddani i poddane całkowicie Bogu^[8]Według wielu przekazów wers ten został objawiony w domu żony Proroka, Umm Salamy, kiedy obecni byli w nim Imam Ali (a.s.), Fatima (a.s.), Imam Hasan (a.s.) i Imam Husejn (a.s.) – Prorok (s) okrył ich swą szatą mówiąc: „Boże, oto ludzie mojego domu, oczyść ich z wszelkiej nieczystości”.. Kiedy Umm Salama próbowała wejść pod szatę, Prorok (s) zapewnił ją, że jest prawą i dobrą osobą, powstrzymał ją jednak, sugerując w ten sposób, że nie jest częścią Ahlul Bejt. Według tradycji szyickiej wers ten pokazuje, że termin „ludzie Domu” odnosi się do konkretnych osób a nie do całej rodziny Proroka (np. jego żon) oraz jest dowodem boskiej ochrony tych osób przed grzechem., wierzący i wierzące, prawdomówni i prawdomówne, cierpliwi i cierpliwe, pokorni i pokorne, dający i dające jałmużnę, poszczący i poszczące, zachowujący i zachowujące niewinność , modlący i modlące się często do Boga – Bóg przygotował dla was przebaczenie i wspaniałą nagrodę.

33.36. Jeżeli Bóg i Jego Wysłannik podejmą decyzję w jakiejś sprawie, to nikt z wierzących, czy to mężczyzna czy kobieta, nie mogą w tej sprawie podjąć swojej decyzji. A kto nie posłucha Boga i Jego Wysłannika, ten z pewnością popadnie w błąd.

33.37. Kiedy powiedziałeś do tego, którego Bóg obdarzył swoją łaską, i którego ty obdarzyłeś swoim dobrodziejstwem^[9]Zaid ibn Harith, usynowiony przez Proroka (s) (zwracał się do niego „Mój synu”).: „Zatrzymaj swoja żonę przy sobie i bój się Boga”, to skrywałeś w sercu, w obawie przed ludźmi to, co Bóg zamierzał ujawnić. Prawem Boga jest, abyś to jego się obawiał. Kiedy tylko on rozstał się z nią, wypełniając względem niej wszystkie powinności, tobie daliśmy ją za żonę, aby wierni nie mieli wątpliwości, co do małżeństw z żonami ich przybranych synów, kiedy oni wywiążą się ze wszystkich swoich zobowiązań. Nakazy Boga trzeba wypełniać.

33.38. Prorok nie popełnia grzechu, wypełniając to, co Bóg mu nakazał. Takie prawo Boga już obowiązywało wcześniej wśród tych, którzy przeminęli. Nakazy Boga są postanowieniami obowiązującymi

33.39. tych, którzy przekazują Jego przesłanie, boją się Go i nikogo innego poza Nim się nie obawiają. Bóg najlepiej wszystko rozlicza.

33.40. Muhammad nie jest ojcem żadnego z was, ale jest Wysłannikiem Boga i Pieczęcią Proroków ^[10]Tzn. ostatnim prorokiem posłanym przez Boga do ludzi.. Bóg jest Wszechwiedzący.

33.41. Wierzący, pamiętajcie o Bogu, jak najczęściej wspominając go ^[11]Nie chodzi tu tylko o akt modlitwy, ale o ciągłe pamiętanie o Bogu we wszystkim, co robimy..

33.42. Wychwalajcie go rano i wieczorem.

33.43. On udziela wam błogosławieństwa i wysłuchuje próśb aniołów, aby wyprowadzić was z ciemności ku światłu. Bóg okazuje miłosierdzie wierzącym.

33.44. Ich przywitaniem w Dniu (Zmartwychwstania), kiedy staną przed Nim, będzie „Pokój”. Bóg przygotował dla nich wspaniałą nagrodę.

33.45. Wysłanniku, posłaliśmy cię jako świadka, zwiastuna dobrej nowiny i ostrzegającego.

33.46. I jako zapraszającego do Boga, za Jego przyzwoleniem oraz jako źródło oświecenia.

33.47. Głoś wiernym dobra nowinę, że łaska Boga wobec nich będzie wielka.

33.48. Nie słuchaj niewiernych i hipokrytów, nie zwracaj uwagi na ich obraźliwe słowa, ufaj Bogu. On wystarcza jako Opiekun.

33.49. Wierzący! Jeżeli wzięliście sobie za żony wierzące kobiety i nie zbliżyliście się do nich, to biorąc z nimi rozwód, nie ma potrzeby wyznaczać im okresu oczekiwania. Wyposażcie je i rozejdźcie się z nimi w sposób godny.

33.50. Wysłanniku! Postanowiliśmy, że dozwolone są tobie twoje żony, którym dałeś wiano i te niewolnice, które ofiarował ci Bóg jako zdobycz (wojenną), i córki twojego stryja, i córki twoich ciotek ze strony ojca, i córki twojego wuja ze strony matki, i córki twoich ciotek ze strony matki, które emigrowały z tobą oraz taka wierząca kobieta, która sama ofiarowuje się Wysłannikowi, jeśli tylko zechce pojąć ją za żonę. To prawo przysługujące jedynie tobie, z wyłączeniem innych wiernych. Bóg dobrze wie, jakie prawa im ustanowił odnośnie ich żon i niewolnic i nie musisz odczuwać zakłopotania. Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

33.51. Możesz odesłać każdą z nich i przyjąć tę, którą zechcesz i zapragniesz ^[12]Dotyczy to przebywania w towarzystwie kobiet już poślubionych przez Proroka (s), a nie, jak zdarza się napotkać (chociaż bardzo rzadko) i taką  interpretację, że dotyczy to także tych kobiet, które chciałyby go poślubić.. Jeżeli później zechcesz przyjąć tę, którą wcześniej odesłałeś, nie będzie w tym żadnej twojej winy. To najlepsze, co możesz zrobić, aby były szczęśliwe i aby się nie smuciły, a cieszyły z tego, co im dajesz. Bóg wie, co skrywają wasze serca. On jest Wszechwiedzący i Dobry.

33.52. Poza nimi nie są ci dozwolone inne kobiety, ani nie wolno ci zamieniać ich na inne żony, chociażby piękność ich cię zachwycała, oprócz tych, które wzięte są do niewoli. Bóg widzi każdą rzecz.

33.53. Wierzący! Nie wchodźcie do siedziby Wysłannika na posiłek o niewłaściwej porze, jeżeli nie otrzymacie na to pozwolenia. Jeżeli jesteście zaproszeni, to możecie wejść, a po spożyciu posiłku wyjdźcie szybko, bez wdawania się w niepotrzebne rozmowy. To może krępować Wysłannika, który będzie wstydził się wam to powiedzieć (abyście opuścili jego dom). Ale Bóg nie wstydzi się prawdy. Jeżeli chcecie prosić o coś jego żony, to proście zza zasłony. Tak będzie najlepiej dla waszych i ich serc. Nie godzi się wam stawiać Wysłannika Boga w kłopotliwym położeniu i jest wam zabronione poślubianie wdów po nim. W oczach Boga byłby to wielki grzech.

33.54. Jeżeli coś ujawniacie lub ukrywacie, to i tak Bóg wie o wszystkim.

33.55. Nie mają one ^[13]Żony Proroka (s). żadnego grzechu, jeśli pokazują się (bez zasłony) swoim ojcom, swoim synom i braciom, bratankom, siostrzeńcom, kobietom (z którymi się spotykają) i swoim niewolnicom ^[14]Dotyczy to także dziadków i wnuków, stryjów i wujów.. Strzeżcie się Boga! On jest świadkiem każdej rzeczy.

33.56. Zaprawdę, Bóg i Jego aniołowie błogosławią Wysłannika. Wierząc, módlcie się za niego do Boga i wypowiadajcie jego imię, dodając błogosławieństwo.

33.57. Ci, którzy obrażają Boga i Jego Wysłannika, będą przez Boga przeklęci w tym życiu i życiu przyszłym. Bóg przygotował dla nich poniżającą karę.

33.58. Ci, którzy bez żadnej przyczyny obrażają wierzących i wierzące, sami się poniżają i wielce grzeszą.

33.59. Wysłanniku! Powiedz swoim żonom i córkom, a także żonom i córkom wierzących, aby przedłużały swoje szaty (dla szczelnego zakrycia się). Po tym będą rozpoznawane i unikną napastliwości. Bóg jest najbardziej Przebaczający i Współczujący.

33.60. Jeżeli hipokryci i ci, których serca toczy nienawiść oraz ci, którzy sieją zamęt w Medynie, nie zaprzestaną swoich działań, My z pewnością pchniemy ciebie przeciwko nim i w krótkim czasie przestaną być twoimi sąsiadami.

33.61. Będą przeklęci i gdziekolwiek się ich złapie, należy ich zniszczyć.

33.62. Tak uczyniono z tymi, którzy byli wcześniej i nie znajdziesz zmiany w postępowaniu Boga.

33.63. Ludzie pytają cię o Godzinę. Powiedz im: „To wie tylko Bóg”. Skąd ty masz to wiedzieć, może ona jest już blisko?

33.64. Bóg wyklął niewiernych i przygotował dla nich ogień (piekielny).

33.65. Będą w nim przebywać całą wieczność. Nie znajdą sobie żadnego obrońcy ani pomocnika.

33.66. W Dniu, kiedy ich twarze zwrócone będą do ognia, powiedzą: „Och, gdybyśmy  byli posłuszni Bogu i Jego Wysłannikowi”.

33.67. Powiedzą: „Panie nasz, byliśmy posłuszni naszym przywódcom i naszym dostojnikom i to oni sprowadzili nas z drogi prostej.

33.68. Panie nasz, ukarz ich podwójnie i obłóż Swoją klątwą”.

33.69. Wierzący! Nie bądźcie podobni do tych, którzy obrażali Mojżesza. Bóg oczyścił go z tych oszczerstw i wyróżnił go szczególnie.

33.70. Wierzący! Strzeżcie się Boga i mówcie wprost.

33.71. Wówczas Bóg sprawi, że wasze uczynki będą dobre i przebaczy wam grzechy wasze. Kto jest posłuszny Bogu i Jego Wysłannikowi ,ten osiągnie wielki sukces.

33.72. Zaproponowaliśmy niebiosom, ziemi i górom odpowiedzialność za wiarę, ale odmówiły wzięcia jej na siebie, obawiały się tego. Poniósł ją człowiek, który jednak jest niesprawiedliwy i bezradny.

33.73. Dzięki temu Bóg będzie mógł ukarać hipokrytów i hipokrytki, bałwochwalców i bałwochwalczynie oraz przyjąć skruchę wierzących mężczyzn i kobiet. Bóg jest Przebaczający i Miłujący.