W imię Boga Miłosiernego, Miłującego.

3.1. Alif. Lam. Mim.

3.2. Bóg – nie ma innego boga poza Nim – Wiecznie Żywym, Wiecznie Podtrzymującym ^[1]Al-Qajjum oznacza „podtrzymujący samego siebie oraz całe stworzenie”..

3.3. On zesłał tobie (Muhammadzie) Księgę (Koran) zawierającą prawdę i potwierdzającą to, co było przed nią. To On przedtem zesłał Torę i Ewangelię,

3.4. które były drogą prostą dla ludzi.  I to On zesłał Rozróżnienie ^[2]Koran (Al- Furkan), por. przypis do tytułu sury 25.. Na pewno na tych, którzy nie uwierzyli w znaki Boga, spadnie sroga kara, ponieważ Bóg jest Potężny, Władający Karą.

3.5. Na pewno, nic nie ukryje się przed Bogiem, ani to, co na ziemi, ani to, co w niebie.

3.6. On jest tym, który kształtuje was w łonach, tak jak zechce. Nie ma innego boga poza Nim.  On jest Potężny i Mądry.

3.7. On jest tym, który zesłał tobie Księgę. W niej są jednoznaczne znaki i to one stanowią serce Księgi. Są też inne, alegoryczne. Ci, w których sercach pojawiło się zwątpienie, kierują się tymi dwuznacznymi, interpretują je, szukając sporów. Nikt nie zna jasnego ich wyjaśnienia poza Bogiem. A ci, którzy są umocnieni w swej wierze, mówią; „My wierzymy w Księgę, wszystko w niej pochodzi od naszego Boga”. Ale o tym pamiętają tylko ci ludzie, którzy są obdarzeni rozumem.

3.8. ( Powiedz): „Panie nasz! Po tym, jak wskazałeś nam drogę prostą, nie pozwól, aby nasze serca się od niej oddaliły i obdarz nas Swoją miłością. Zaprawdę, Ty jesteś Dawcą.

3.9. Panie nasz! Ty zbierzesz wszystkich ludzi w Dniu, co do którego nie ma żadnych wątpliwości”. Bóg nigdy nie zmienia Swojej obietnicy.

3.10. Tym, którzy nie uwierzyli, nic nie pomogą w obliczu Boga ich bogactwa i ich dzieci. Oni będą strawą dla ognia.

3.11. Podobnie było z ludźmi Faraona i tymi, którzy byli przed nimi. Oni uznali Nasze znaki za kłamstwo i Bóg ich ukarał za te grzechy. Bóg jest srogi w wymierzaniu kary.

3.12. Powiedz tym, którzy nie uwierzyli: „Wkrótce zostaniecie pokonani i wrzuceni do Piekła, a to nędzne miejsce przeznaczenia”.

3.13. Było dla was znakiem spotkanie dwóch armii ^[3]Bitwa pod Badr.. Jedna walczyła na drodze Boga, a druga składała się z niewiernych. Niewierni zobaczyli na własne oczy, że wierzących jest dwukrotnie więcej niż w rzeczywistości ^[4]Naprawdę armia niewiernych była liczniejsza, Bóg sprawił, że niewierni odnieśli inne wrażenie..  Bo Bóg udziela wsparcia tym, którym zechce. To jest nauka dla tych, którzy posiadają wyraźne widzenie.

3.14. Pięknym uczynili ludzie dążenie do swych pragnień: do kobiet i synów, do gór złota i srebra, rasowych koni, do bydła i zasiewów. To radowanie się życiem doczesnym, a przecież u Boga jest najwspanialsza przystań.

3.15. Powiedz: „Czy mam wam oznajmić, co jest od tego lepsze?”. Bogobojni będą u Pana w Rajskich Ogrodach, pod którymi płyną strumienie. Tam jest życie wiecznie, nieskazitelne małżonki i upodobanie Boga. Bóg patrzy na tych, którzy mu służą

3.16. i na tych, którzy mówią: „Panie, my wierzymy naprawdę, więc odpuść nam nasze grzechy i uchroń nas przed karą w ogniu piekielnym”,

3.17. i na wytrwałych, szczerych, szczodrych i pokornych wobec Boga, modlących się o przebaczenie w ostatniej części nocy.

3.18. Bóg zaświadcza, że nie ma innego boga niż On sam. Aniołowie i ludzie, którzy posiadają wiedzę, także sprawiedliwie oznajmiają: „Nie ma innego boga poza Nim, Potężnym i Mądrym.

3.19. Prawdziwą religią w oczach Boga jest poddanie się Jego woli (islam). Ci, którzy otrzymali Księgę i wiedzę, poróżnili się między sobą ze zwykłej zawiści. Jeżeli ktoś odrzuca znaki dane przez Boga (niech wie, że) Bóg szybki jest w rozliczaniu.

3.20. A jeżeli oni będą się z tobą kłócić, to powiedz im: „Poddałem się całkowicie Bogu, zrobili to także ci, którzy poszli za mną”. I zapytaj tych, którym była dana Księga i ludzi prostych: „Czy poddaliście się całkowicie?”. Jeżeli się poddali, to kroczą drogą prostą, jeżeli nie, to do ciebie należy tylko przekazanie im posłannictwa. Bóg doskonale widzi tych, którzy mu służą.

3.21. Tym, którzy nie wierzą w znaki Boga, którzy bezprawnie ^[5]Bez podstawy prawnej, gdzie zabójstwo jest karą za popełnioną zbrodnię. zabijają proroków i zabijają ludzi, nakazujących sprawiedliwość, tym właśnie zapowiedz karę bolesną.

3.22. To są ci, których obecne uczynki są niczym w tym świecie i będą niczym w życiu przyszłym, oni nie będą mieli nikogo do pomocy.

3.23. Czy nie widziałeś tych ^[6]Żydów i chrześcijan., którzy otrzymali część Księgi? Zostali wezwani do księgi Boga ^[7]Tora, Ewangelie., która by ich rozsądziła, ale część z nich odwróciła się od niej z odrazą.

3.24. Było tak, bo oni uznali, że „Ogień dotknie ich tylko na kilka dni”. Zbłądzili na drodze własnej religii, wierząc w to, co sami wymyślili.

3.25. Czy można mieć wątpliwości, co się z nimi stanie, kiedy zbierzemy ich w Dniu, który na pewno nadejdzie? Każda dusza dostanie w całości to, na co zasłużyła, żadna nie dozna niesprawiedliwości.

3.26. Powiedz: „O Wszechwładny Boże, Ty dajesz władzę, komu chcesz i komu chcesz ją odbierasz. Ty wywyższasz, kogo chcesz i kogo chcesz poniżasz. Zaprawdę, wszelkie dobro jest w Twoich rękach, Ty masz moc czynienia wszystkiego, co zechcesz.

3.27. Ty przemieniasz noc w dzień i dzień w noc. Ty powołujesz życie z martwego i martwe z żyjącego. Ty posilisz każdego, kogo zechcesz, bez wystawienia rachunku”.

3.28. Nie bierzcie sobie za sojuszników i protektorów niewiernych zamiast wierzących, chyba, że strachem i grozą zmuszeni do tego jesteście i tak się chronicie. Nie pomijajcie wierzących, bo tak postępując, nie będziecie mieli poparcia w Bogu. Jego powinniście się bać, (on ostrzega was przed samym Sobą) i do niego prowadzi was przeznaczenie.

3.29. Powiedz: „To, co ukrywacie w waszych piersiach i to, co ujawniacie, wszystko to jest Bogu znane. On wie o wszystkim, co dzieje się w niebie i na ziemi. Bóg ma władzę nad wszystkim.

3.30. W ten Dzień każdej duszy zostanie przedstawione to, co zrobiła dobrego, ale i to, co uczyniła złego, a wówczas będzie żałować, że nie ma między nią a złem wielkiej przestrzeni. Bóg ostrzega was przed samym Sobą. On jest łaskawy wobec swoich sług”.

3.31. Powiedz: „Jeżeli kochacie Boga, chodźcie ze mną. Wtedy i Bóg was pokocha i odpuści Wam wasze grzechy. On jest Przebaczający i Miłujący”.

3.32. Powiedz: „Słuchajcie Boga i (Jego) Wysłannika, a jeśli się odwrócą, to wiedz, że Bóg nie kocha niewierzących”.

3.33. Bóg wybrał Adama, Noego, rodzinę Abrahama i rodzinę Amrama spośród innych mieszkańców świata

3.34. i sprawił, że byli potomkami, jedni pochodzili od drugich. Bóg jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

3.35. Wspomnij, jak żona Amrama powiedziała: „Panie mój! Ślubuję, że to, co noszę w mym łonie, Tobie poświęcę. Przyjmij to więc ode mnie. Zaprawdę, Ty jesteś Wszechsłyszący i Wszechwiedzący”.

3.36. I kiedy już urodziła, powiedziała: „Panie mój, poczęłam dziewczynkę” – Bóg  dobrze wiedział, co urodziła, chłopiec przecież jest inny niż dziewczynka – „nadałam jej imię Maria i oddaję ją i jej potomstwo Tobie pod ochronę przed odrzuconym szatanem”.

3.37. I pięknie przyjął ją Pan w swej łaskawości, sprawiając, że wspaniale wyrosła. Na jej opiekuna wyznaczył Zachariasza. Za każdym razem, gdy Zachariasz odwiedzał ją w jej komnacie modlitw, znajdował przy niej pożywienie. Zapytał: „Mario, skąd to masz?”,  a ona odpowiedziała: „To pochodzi od Boga. On daje, komu zechce, bez wystawienia rachunku”.

3.38. Wtedy Zachariasz, w komnacie Marii,  zwrócił się do Boga: „Panie mój, pobłogosław mnie potomstwem. Zaiste, Ty wysłuchujesz modlitw”.

3.39. I tam, gdy stał, modląc się, aniołowie zwrócili się do niego: „Bóg zsyła ci dobrą nowinę o Janie, który będzie świadczył prawdę o Słowie Boga, będzie on szlachetnym i czystym prorokiem wśród sprawiedliwych”.

3.40. A on zapytał: „Panie mój, jak mogę mieć syna, skoro jestem już stary, a moja żona jest już niepłodna?”. I dostał odpowiedź: „Bóg zawsze dokona tego, co zechce!”.

3.41. I rzekł Zachariasz; „Panie mój, daj mi jakiś znak”. I dostał odpowiedź: „Znakiem dla ciebie jest to, że przez trzy dni nie będziesz rozmawiał z ludźmi. Porozumiewać się z nimi będziesz za pomocą gestów. Nieustannie wspominaj o swoim Panu, wychwalaj Go wieczorami i wczesnymi porankami”.

3.42. I przemówili aniołowie: „Mario! Jesteś wybraną przez Boga. On cię oczyścił i wybrał spośród wszystkich kobiet świata.

3.43. Mario! Poddaj się z pokorą twemu Panu. Padnij przed nim i oddaj Mu pokłony, razem z tymi, którzy Mu się kłaniają”.

3.44. Objawiamy ci (Muhammadzie) historię skrytą. Nie było cię wśród tych, którzy rzucali trzcinowe losy, aby rozstrzygnąć, kto będzie opiekunem Marii i nie byłeś wśród nich, gdy się poróżnili.

3.45. I rzekli aniołowie: „O Mario! Bóg zwiastuje ci dobrą nowinę, która jest Jego słowem, o synu, który będzie miał na imię Mesjasz – Jezus, syn Marii. Będzie on wychwalany na tym świecie, w świecie przyszłym i będzie jednym z najbliższych (Bogu).

3.46. On będzie przemawiał do ludzi już w kołysce, a także w wieku średnim, on będzie wśród sprawiedliwych”.

3.47. Ona powiedziała: „Panie mój, jakże mogę mieć syna skoro żaden mężczyzna nigdy mnie nie dotknął?”. Odpowiedziano jej: „Tak będzie, On robi to, co zechce. Jeżeli zamierza coś stworzyć, to tylko mówi >>Bądź”<< – i staje się to, co ma być”.

3.48. On nauczy go księgi i mądrości, Tory i Ewangelii.

3.49. I pośle go do synów Izraela (i on przemówi): „Przyszedłem dać wam znak od Waszego Pana. Z woli Boga ulepię wam z gliny ptaka i tchnę w niego życie tak, że stanie się prawdziwy. Uzdrowię ślepych, trędowatych i ożywię martwych, wszystko to z woli Boga. Powiem wam, co spożywacie i co gromadzicie w swoich domach. Zaprawdę, jeśli wierzycie, to w tym jest dla was znak.

3.50. Przyszedłem do was, aby wypełnić to, co było zesłane przede mną w Torze i aby zezwolić na część z tego, co było wam zabronione ^[8]A nie wynikało z objawienia Bożego, a raczej z utrwalonej tradycji.. Przyszedłem ze znakiem od Boga. Bójcie się Jego gniewu i bądźcie mi posłuszni.

3.51. Zaprawdę, Bóg jest moim i waszym Panem, dlatego czcijcie Go. To jest droga prosta”.

3.52. A kiedy Jezus dostrzegł w nich niewiarę, zapytał: „Kto będzie moim pomocnikiem na drodze Boga?”. Odpowiedzieli apostołowie: „My będziemy pomocnikami w Bożym dziele. My w Niego uwierzyliśmy.

3.53. Panie nasz! Wierzymy w to, co nam zesłałeś i podążamy za Twoim posłańcem. Zalicz nas do tych, którzy dają świadectwo”.

3.54. Oni jednak planowali podstępne działania, ale i Bóg miał swój plan. On jest najlepszym Strategiem.

3.55. Wspomnij, jak przemówił Bóg: „O Jezusie! Wezmę cię do siebie i powołam cię do Siebie. Uwolnię cię od tych, którzy nie wierzą, a tych, którzy poszli za tobą, umieszczę aż do Dnia Sądu ponad niewiernymi. Wtedy wszyscy do Mnie powrócicie, a Ja rozsądzę w tym, co was poróżniło.

3.56. Tych, którzy nie uwierzyli, ukarzę srogą karą w tym, jak i w przyszłym, życiu. Nikt im nie pomoże”.

3.57. A tych, którzy uwierzyli i spełniali dobre uczynki, On wspaniale wynagrodzi, jak na to zasłużyli. Bóg nie kocha niesprawiedliwych.

3.58. Dla przypomnienia głosimy ci to z objawionych wersetów i mądrych przykazań.

3.59. Zaprawdę, w oczach Boga Jezus jest podobny do Adama, którego On stworzył z prochu. Powiedział: „Bądź” i tak się stało.

3.60. To prawda płynąca od twego Pana, więc nie bądź wśród tych, którzy nie wierzą.

3.61. A jeżeli ktokolwiek będzie się z tobą spierał o tę prawdę po tym, jak otrzymałeś wiedzę, to powiedz tak: „Chodźcie! Wezwijmy naszych i waszych synów, nasze i wasze kobiety, wezwijmy samych siebie i módlmy się żarliwie, błagając Boga o srogą karę dla tych, którzy kłamią” ^[9]W 6 roku Hidżry do Medyny przybyli chrześcijańscy uczeni z Nadżranu. Prorok Muhammad (s) zaproponował wspólną modlitwę, która wskaże i potępi tych, którzy nie idą drogą prostą i kłamią. Na modlitwę Muhammad (s) przybył ze swoimi wnukami u boku (Husajnem (a) i Hassanem (a), za nimi szła córka Proroka (s) Fatima, a za nią jej mąż i kuzyn proroka Ali (a). Uczeni chrześcijańscy, widząc blask Ludzi Domu Proroka (Ahl –ul  Bayt), krewnych Muhammada, zrezygnowali z tej próby wskazania tych, którzy kroczą drogą prostą. Wydarzenie to przeszło do historii islamu pod nazwą „Al-Mubahala”..

3.62. Wiedz, że to wszystko jest prawdą. Poza Bogiem nie ma innego bóstwa. Zaprawdę, Bóg jest Potężny i Mądry.

3.63. A jeżeli się odwrócą, to pamiętaj, że Bóg dobrze zna tych, którzy szerzą bezprawie.

3.64. O ludu księgi! Mówmy jednym głosem, że nie będziemy czcili nikogo poza Jedynym Bogiem, abyśmy nie dodawali mu towarzyszy i nie brali sobie za panów kogokolwiek innego niż Bóg. Jeżeli jednak oni się odwrócą, powiedz: „Bądźcie świadkami, że my całkowicie poddaliśmy się Bogu”.

3.65. O ludu księgi! Dlaczego toczycie spór w kwestii Abrahama? Przecież Tora i Ewangelia były objawione po nim. Czy nic nie rozumiecie?

3.66. Oto wy! Kłócicie się w sprawach, o których macie jakieś pojęcie, ale dlaczego toczycie też spór w kwestiach, o których nie macie pojęcia? Bóg wie, a wy nie wiecie!

3.67. Abraham nie był żydem i nie był chrześcijaninem, ale był hanifem poddanym Jedynemu Bogu, w Niego wierzył i nie był bałwochwalcą.

3.68. Zaprawdę, najbliższymi Abrahamowi są ci ludzie, którzy poszli za nim, i ten Wysłannik, i ci, którzy wierzą (wraz z nim). Bóg jest opiekunem wierzących.

3.69. Część ludu księgi chciałaby zawrócić was z właściwej drogi, ale oni zawracają z niej samych siebie i nie są nawet tego świadomi.

3.70. O ludu księgi! Dlaczego nie wierzycie znakom Boga, skoro jesteście Jego świadkami?

3.71. O ludu księgi! Dlaczego przykrywacie prawdę fałszem, świadomie ją ukrywając?

3.72. Część ludu księgi głosiła: „Na początku dnia uwierzcie w prawdę im objawioną, ale pod jego koniec wyrzeknijcie się jej. Być może i oni wówczas się odwrócą.

3.73. I nikomu nie wierzcie, jedynie tym, którzy idą za waszą wiarą”. Powiedz im: „Droga Boga jest drogą prostą, jest taka dlatego, aby każdy otrzymał to, co wam było dane, inaczej oni będą się kłócić z wami przed waszym Panem”. Mów: „Zaprawdę, łaska jest w rękach Boga, On obdarza nią, kogo zechce. Bóg jest Wszechogarniający i Wszechwiedzący.

3.74. On obdarza Swoją miłością, kogo zechce, bo jest Władcą wszelkiego miłosierdzia”.

3.75. Wśród ludu księgi znajdziesz takich, że jak obdarzysz ich bogactwem, to oni ci go oddadzą. Ale są i tacy, że jak im powierzysz jedną monetę, to jej nie odzyskasz, dopóki nie będziesz się im przypominał. Jest tak dlatego, bo oni mówią: „Nie mamy żadnych zobowiązań wobec ludzi niewiedzy”. Oni świadomie kłamią przeciw Bogu.

3.76. Ale ten, kto wypełnia swoje przymierze i boi się Boga, pozna, że Bóg miłuje bogobojnych.

3.77. Ci, którzy sprzedają swoje przymierze z Bogiem za marną cenę, nie dostąpią udziału w życiu przyszłym, Bóg nie przemówi do nich, a w Dniu Zmartwychwstania nawet na nich nie spojrzy. Nie oczyści ich (z grzechu). Spotka ich okrutna kara.

3.78. Są wśród nich tacy, którzy wypaczają swoimi słowami zapisy Księgi w ten sposób, abyście myśleli, że słowa te są jej częścią. A tak nie jest. Oni jednak zapewniają: „Te słowa pochodzą od Boga”.  A one od Boga nie pochodzą. Wypowiadają świadomie kłamstwa przeciwko Bogu.

3.79. Nie godzi się człowiekowi, który otrzymał od Boga Księgę, mądrość i proroctwo, mówić do ludzi: „Bądźcie moimi sługami, a nie Boga”. Zaprawdę, powinien mówić: „Bądźcie sługami Boga, bądźcie nauczycielami innych zgodnie z Księgą, którą studiujecie”.

3.80. Nie powinien też nakazywać wam brać sobie za swoich panów aniołów i proroków. Jak może nakazywać wam niewierność po tym, jak staliście się poddanymi Boga?

3.81. Wspomnijcie czas, gdy Bóg zawarł przymierze z prorokami (i ich ludami), mówiąc: „Dałem wam księgi i mądrość, a później przyjdzie do was Wysłannik, który potwierdzi to, co zostało wam dane, musicie mu uwierzyć i wspomóc go”. I dodał Bóg: „Czy zgadzacie się na to i przyjmujecie na siebie ten obowiązek ode Mnie, niesienia mu pomocy?”. Oni odpowiedzieli „Zgadzamy się”. Bóg przemówił jeszcze: „Dawajcie więc świadectwo, a Ja będę jednym ze świadczących”.

3.82. Ci, którzy po takim czymś się odwrócą, będą krzywoprzysięzcami.

3.83. Dlaczego oni szukają innej religii, niż tej danej im od Boga, któremu całkowicie poddane jest -dobrowolnie i wbrew swej woli – wszystko, co jest w niebie i na ziemi? W końcu i tak wszyscy przed Nim staniecie.

3.84. Powiedz: „Wierzymy w Boga i w to, co zostało objawione Abrahamowi, Ismaelowi, Izaakowi, Jakubowi i ich plemionom oraz w to, co objawił Bóg Mojżeszowi, Jezusowi i innym prorokom. Nie wyróżniamy żadnego z nich i Bogu całkowicie jesteśmy poddani”.

3.85. A jeżeli ktoś szuka innej religii niż islam, to ona nie będzie od niego przyjęta i w życiu przyszłym znajdzie się po stronie odrzuconych.

3.86. Jak Bóg ma prowadzić drogą prostą ludzi, którzy najpierw uwierzyli, otrzymali jasne dowody i zaświadczyli o prawdziwości Wysłannika, a później odrzucili wiarę? Bóg nie prowadzi drogą prostą ludzi niewierzących.

3.87. Zapłata dla nich będzie jedna: wspólne przekleństwo od Boga, aniołów i wszystkich ludzi.

3.88. Pod jego brzemieniem będą na wieki. Bóg nie złagodzi im kary i nie zostanie ona odroczona.

3.89. Bóg zrobi wyjątek dla tych, którzy ze skruchą do Niego powrócą i będą bogobojnie czynili dobro. Zaprawdę, Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

3.90. Skrucha nie zostanie przyjęta od tych, którzy po uwierzeniu, odrzucili swoją wiarę i pogrążali się w tym stanie. Oni są tymi, którzy zbłądzili.

3.91. Tych, którzy nie uwierzyli i zmarli jako niewierni, czeka sroga kara. I nie wykupią się od niej, nawet gdyby chcieli dać tyle złota, ile pomieści cała ziemia. Nikt im w tym nie pomoże.

3.92. Nigdy nie osiągniecie stanu prawdziwej pobożności, jeżeli nie będziecie rozdawać z tego, co kochacie. A cokolwiek ofiarujecie, Bóg będzie o tym wiedział.

3.93. Dzieciom Izraela było dozwolone spożywać wszelkie pożywienie, za wyjątkiem tego, czego sami sobie zakazali jeszcze przed zesłaniem Prawa. Powiedz: „Jeżeli jesteście prawdomówni, przynieście Torę i czytajcie ją”.

3.94. Ci, którzy kłamią przeciwko Bogu, są największymi kłamcami.

3.95. Powiedz: „Bóg objawia prawdę. Postępujcie więc zgodnie z religią Abrahama, który był poddanym Jedynemu Bogu, w Niego wierzył i nie był bałwochwalcą”.

3.96. Zaprawdę, pierwszym Domem Bożym dla wszystkich ludzi jest ten w Bekce  (Mekce), to błogosławieństwo i przewodnictwo dla całej ludzkości.

3.97. Są w nim wyraźne znaki. To było miejsce Abrahama i kto do niego wstąpił, był bezpieczny. Pielgrzymka do tego Domu jest obowiązkiem (wobec Boga) dla każdego, kto ma do tego zdolność. A jeśli ktoś nie uwierzył, niech wie, że Bóg jest Władcą światów.

3.98. Powiedz: „O ludu księgi! Dlaczego nie wierzycie, przecież Bóg jest świadkiem wszystkiego, co czynicie?”.

3.99. Powiedz: „O ludu księgi! Dlaczego usuwacie z drogi Boga tych, którzy uwierzyli? Dlaczego będąc świadkami, czynicie tę drogę pokrętną? Bóg zwraca uwagę na to, co czynicie”.

3.100. Wierzący! Jeżeli będziecie słuchać odszczepieńców spośród ludzi księgi, to oni ponownie uczynią was niewiernymi, chociaż byliście wierzącymi.

3.101. Jak możecie nie uwierzyć skoro objawiono wam znaki Boga, a wśród was jest Jego Wysłannik. Ten jednak, który wytrwa przy Bogu, będzie prowadzony drogą prostą.

3.102. Wierzący! Bójcie się Boga, okazując bojaźń prawdziwie Mu należną. Umierajcie, będąc całkowicie Mu poddanymi.

3.103. Trzymajcie się razem sznura Bożego, nie rozdzielajcie się ^[10]Imam Sadżdżad (a.s.) powiedział: „Sznurem bożym jest Koran” (Ma’ani al-Achbar). Prorok (s) powiedział: „Księga Boga jest sznurem bożym rozciągającym się od niebios do ziemi”(Al-Durr al-Manthur), W innym miejscu powiedział: „Koran jest sznurem, którego jeden koniec jest w rękach Boga, a drugi koniec w waszych rękach. Trzymajcie się go więc mocno, a nie zejdziecie na manowce” (Al-Durr al-Manthur). Imam Bakir (a.s.) powiedział: „Sznurem bożym jest ród Muhammada, trzymajcie się go” (Tafsir Ajjaszi). Nie ma w tych dwóch wytłumaczeniach sprzeczności, zgodnie z przekazem Proroka (s), w którym stwierdził, że pozostawi po sobie dwie ważkie rzeczy, których trzymanie się zagwarantuje, że muzułmanie nie zboczą z prawidłowej drogi: Koran i swą rodzinę (Ahlul Bejt). O wspomnianym w dalszej części tego wersu rozdzielaniu się muzułmanów Prorok (s) powiedział: „Z pewnością pójdziecie w ślady tych, którzy byli przed wami, wiernie ich imitując”. Gdy ludzie spytali go, czy chodzi mu o żydów i chrześcijan, odpowiedział: „A o kogo innego? Rozplączecie sznur islamu, włókno po włóknie, pierwszą rzeczą, jakiej pozbędziecie się ze swej religii będzie prawdomówność zaś ostatnią modlitwa” (Al-Tafsir al-Qummi). W innym miejscu Prorok dodał: „Żydzi podzielili się na 71 grup, chrześcijanie na 72, moja wspólnota podzieli się na 73 grupy” (Al-Durr al-Manthur). Prorok (s) powiedział, że będzie to dotyczyć nawet jego towarzyszy: „Przy rajskim strumieniu dołączy do mnie grupa moich towarzyszy, po czym zostanie stamtąd usunięta. Powiem: >>Panie mój, to moi towarzysze<< i powiedziane będzie: >>Nie wiesz co oni uczynili po twoim odejściu<<” (Buchari i Muslim). Jednocześnie Prorok (s) zapewnił nas: „Zawsze będzie w mojej ummie (wspólnocie) grupa pozostająca przy prawdzie”.(Sahih Muslim).. Kiedy byliście wrogami, On w swej dobroci otworzył wasze serca i uczynił was braćmi. Staliście na skraju przepaści do Piekła, a On was od niego uratował. Tak Bóg objawia wam Swoje znaki, abyście nie zeszli z prostej drogi.

3.104. Stwórzcie wspólnotę wzywającą do dobra, nakazującą uczynki dobre a zakazującą uczynków złych.

3.105. Dostaliście wyraźne znaki. Bądźcie więc jednością, nie dzielcie się, nie spierajcie, jak inni. Ich spotka sroga kara.

3.106. W Dzień Zmartwychwstania, jedne twarze rozbłysną, a inne pociemnieją. I tym, których twarze staną się ciemne (oznajmij): „Staliście się niewiernymi po tym, jak uwierzyliście. Zakosztujecie więc kary za to, że jesteście niewierzącymi”.

3.107. Jeśli chodzi o tych, których twarze będą pełne blasku, oni doświadczą łaski Boga i będą w niej wiecznie trwać.

3.108. To są znaki od Boga, które trafnie odczytujemy, bo w nich jest zawarta prawda. Bóg nie chce niesprawiedliwości dla mieszkańców światów, które stworzył.

3.109. Do Boga należy bowiem wszystko, co jest w niebiosach i wszystko to, co jest na ziemi. Pod Jego osąd powrócą wszystkie sprawy świata.

3.110. Jesteście najlepszą społecznością, jaka kiedykolwiek powstała dla świata. Nakazujecie dobro, zakazujecie zła i wierzycie w Boga. A jeśli uwierzyłby i lud Księgi, to byłoby dla nich najlepiej. Są wśród nich wierzący, lecz większość to ludzie przekraczający granice.

3.111. Oni nie są w stanie wam zaszkodzić, co najwyżej sprawić przykrość. Jeżeli zaczną walczyć z wami, to uciekną. Nie otrzymają żadnego wsparcia.

3.112. Czeka ich poniżenie, chyba że zawrą przymierze z Bogiem i przymierze z ludem Bożym. Sprowadzili na siebie gniew Boga i dosięgnie ich bieda. Nie uwierzyli w znaki, które dawał im Bóg, bezprawnie zabijali proroków, zbuntowali się i grzeszyli.

3.113. Oni nie są wszyscy tacy sami. Są wśród ludzi księgi i tacy, którzy cierpliwie trwają w przymierzu z Bogiem, nocą odczytują Jego znaki i modlą się do Niego.

3.114. Oni wierzą w Boga i Dzień Sądu, nakazują czynić dobro i zakazują zła. Prześcigają się w dobrych uczynkach i należą do sprawiedliwych.

3.115. Wszystkie ich dobre uczynki nie pozostaną przez Boga niezauważone. Bóg zna tych, którzy Mu służą.

3.116. Ci, którzy nie uwierzyli, gdy staną przed Bogiem, nie wykupią się od wiecznego ognia piekielnego swoim majątkiem. Nie pomogą im również ich dzieci.

3.117. To, co oni rozdają w tym świecie, przypomina mroźny wiatr, który niszczy zasiewy ludzi, którzy się krzywdzili. To nie Bóg ich krzywdził, oni sami się skrzywdzili.

3.118. Wierzący! Nie dobierajcie sobie bliskich przyjaciół spoza grona wierzących. Oni nie przestaną wam szkodzić, chcą waszej zguby. Ich słowa są pełne nienawiści, a ich serca skrywają jeszcze gorsze uczucia. Wy dostaliście wyraźne znaki, więc kierujcie się własnym rozumem.

3.119. Niestety, wy ich kochacie, ale oni was nie kochają. Wy całkowicie uwierzyliście w Księgę. Oni, gdy tylko was spotkają, mówią: „I my wierzymy”, ale jak znajdą się na osobności, gryzą, ze złości na was, palce. Powiedz im: „Zginiecie w swej złości. Bóg wie, co jest w waszych sercach”.

3.120. Oni są wściekli, jak spotka was coś dobrego. Za to radują się, jak spotka was coś złego. Jednak, jeżeli będziecie wytrwali (w wierze) i sprawiedliwi, ich podstępne plany wobec was się nie ziszczą. Bóg widzi wszystko, co oni robią.

3.121. Przypomnij sobie, jak rankiem opuściłeś rodzinę, aby ustawić oddziały wiernych do walki. Bóg to widział, On jest Wszechsłyszący i Wszechwiedzący.

3.122. Dwa oddziały z waszych szeregów niemal zwątpiły, chociaż byliście pod ochroną Boga. Wierzący powinni ufać Bogu.

3.123. Przecież Bóg pomógł wam w bitwie pod Badr, chociaż byliście słabsi. Bierzcie Boga na swego obrońcę i okazujcie mu wdzięczność.

3.124. Innym razem przemówiłeś do wiernych: „Czy nie wystarczy wam, że Bóg zesłał wam do pomocy trzy tysiące swoich aniołów?”.

3.125. Wiedzcie, że jak będziecie wytrwali i bogobojni, a oni nagle zaatakują was, to Bóg wspomoże was pięcioma tysiącami wybranych przez siebie aniołów gromiących (wroga).

3.126. Bóg uczyni to dla was, aby dać wam nadzieję i uspokoić wasze zaniepokojone serca. Prawdziwa pomoc przyjdzie jedynie od Potężnego i Mądrego Boga,

3.127. aby odsunąć od was część tych, którzy nie uwierzyli albo pogrążyć ich, aby sami odsunęli się od was zawiedzeni.

3.128. Nie od ciebie zależeć będzie, czy Bóg ulituje się nad nimi, czy ich ukarze za to, że są niesprawiedliwi.

3.129. Do Boga należy wszystko, co jest w niebie i co jest na ziemi. On wybaczy, komu zechce i ukarze, kogo zechce. Bóg jest Przebaczający i Miłujący.

3.130. Wierzący! Nie bogaćcie się poprzez pomnażanie lichwy. Bójcie się Boga, a osiągniecie szczęście.

3.131. Bójcie się również Piekła, które czeka na niewierzących.

3.132. Bądźcie posłuszni Bogi i Jego Wysłannikowi, a doznacie miłosierdzia.

3.133. W pośpiechu zabiegajcie o przebaczenie od waszego Pana i podążajcie ku Rajskim Ogrodom, które są tak rozległe jak niebo i ziemia. One są przygotowane dla ludzi bojących się gniewu Boga,

3.134. tych, którzy ofiarowują dary, będąc w radości i cierpieniu, tych, którzy powstrzymują się od gniewu i potrafią przebaczać – Bóg kocha ludzi czyniących dobro –

3.135. i tych, którzy po popełnieniu zła lub niesprawiedliwości wobec siebie, zwrócą się do Boga i prosić Go będą o przebaczenie, bo kto inny jak Bóg może przebaczyć, i nie pozostają świadomie przy złych uczynkach.

3.136. Nagrodą dla nich będzie przebaczenie od Boga i Rajskie Ogrody, pod którymi płyną strumienie, gdzie zamieszkają na wieczność. Wspaniała jest nagroda dla czyniących dobro.

3.137. Przed wami było wiele dróg i społeczności. Przemierzajcie ziemię i zobaczcie, jaki los spotkał tych, którzy negowali prawdę (objawioną).

3.138. Te objawienie jest wskazaniem ludziom drogi prostej i napomnieniem dla bogobojnych.

3.139. Trwajcie, nie smućcie się, jeśli jesteście wierzący, to będziecie zwycięzcami.

3.140. Jeżeli cierpicie z powodu jakiejś rany, to inni ludzie tak samo cierpią. Takie doznania są udziałem wszystkich ludzi, żeby Bóg rozpoznał tych, którzy wierzą, wybrał spośród was świadków prawdy – Bóg nie kocha niesprawiedliwych –

3.141. oczyścił ich i zniszczył niewierzących.

3.142. Czy myśleliście, że wejdziecie do Raju, zanim Bóg rozpozna, kto z was walczył dla Niego i był wytrwały?

3.143. Wcześniej życzyliście sobie śmierci. Teraz, gdy stanęliście z nią twarzą w twarz, tylko na nią patrzycie.

3.144. Muhammad jest tylko Wysłannikiem, a przed nim było wielu proroków, którzy już nie żyją. Czy, gdy i on umrze lub zostanie zabity, to odwrócicie się na piętach? Ci, którzy się tak odwrócą, w niczym nie zaszkodzą Bogu. Bóg wynagrodzi tych, którzy są Mu wdzięczni.

3.145. Żadna dusza nie może umrzeć bez zezwolenia Boga. On wyda je w określonym czasie. Kto zapragnie jakiegoś dobra z tego świata, otrzyma je. Kto zapragnie nagrody w życiu przyszłym, otrzyma ją. Tak Bóg wynagradza wdzięcznych.

3.146. Było wielu proroków, a u ich boków walczyło tysiące wiernych. Nie utrudziło ich to, czego doświadczali na drodze Boga. Nie osłabli, nie poddali się, a Bóg kocha wytrwałych.

3.147. Mówili tylko: „Panie nasz! Przebacz nam nasze grzechy i nasze słabości w postępowaniu. Wzmocnij nasze stopy i dopomóż w walce przeciwko niewierzącym”.

3.148. Bóg dał im więc nagrodę w tym świecie i wspaniałą nagrodę życia wiecznego. Bóg kocha ludzi czyniących dobro.

3.149. Wierzący! Czy okażecie posłuszeństwo tym, którzy sprawią, że się odwrócicie na swych piętach i powrócicie (do niewiary) jako przegrani?

3.150. Nie! Bóg jest waszym Patronem i najlepszym Pomocnikiem.

3.151. Napełnimy serca niewiernych strachem za to, że dodawali Bogu towarzyszy wbrew Jego objawieniom. Ich otoczeniem stanie się ogień (piekielny). To nędzne miejsce przeznaczenia, w którym znajdą się niewierni.

3.152. Bóg dotrzymał swojej obietnicy, kiedy ich niszczyliście, jednak potem opuściła was odwaga, zaczęliście się kłócić między sobą, podnieśliście bunt, pomimo, że Bóg pokazał wam to, co możecie zdobyć. Byli wśród was tacy, którzy pragnęli dóbr tego świata i byli też Ci, którzy pragnęli Życia Przyszłego. Bóg odwrócił was od wroga, aby was doświadczyć, ale przebaczył wam. Bóg przebacza tym, którzy wierzą.

3.153. Kiedy uciekliście na wzgórze, nie oglądając się na nikogo, chociaż Wysłannik wzywał was do powrotu, Bóg zesłał na was inne troski, abyście nie smucili się już tym, co straciliście i tym, co was spotkało ^[11]Dotyczy to bitwy pod Uhud.. Bóg dobrze wie, co czynicie.

3.154. Po tych zmartwieniach Bóg zesłał na część z was bezpieczny sen. Reszta martwiła się o siebie, rozmyślając niesprawiedliwie o Bogu, jak w czasach nieświadomości. Mówili: „Czy mamy jakiś udział w tej sprawie?”. Odpowiedz im: „Cała sprawa w całości należy do Boga”. Nie okazują ci tego, co skrywają przed tobą w swoich duszach. Mówią: „Jeżeli mielibyśmy coś do powiedzenia, wówczas nie bylibyśmy ofiarami”. Powiedz im tak: „Nawet gdybyście zostali w swych domach, to ci, którym pisane było zginąć i tak udaliby się do miejsc, gdzie teraz spoczywają”. Wszystko to wydarzyło się po to, aby Bóg mógł doświadczyć tego, co macie w swych duszach i oczyścić was z tego, co nosicie w swoich sercach. On dobrze wie, co skrywacie w swoich duszach.

3.155. Byli wśród was tacy, którzy zwątpili w momencie, gdy stanęły naprzeciw siebie dwa wojska. Winien temu jest szatan, który to wykorzystał. Bóg już im to wybaczył. On jest Wybaczający i Wielkoduszny.

3.156. Wierzący! Nie bądźcie jak ci wątpiący, którzy mówili o swoich braciach, którzy wyruszyli w świat lub udali się na wojnę: „Gdyby zostali z nami, to by nie umarli lub nie zostaliby zabici”. Bóg napełnił ich serca smutkiem. On jest tym, który daje życie i zsyła śmierć. On widzi wszystko, co czynicie.

3.157. Jeśli umrzecie lub zostaniecie zabici na drodze Boga, to otrzymane miłosierdzie i przebaczenie od Niego jest lepsze od wszystkiego, co oni zgromadzą.

3.158. Jeżeli umrzecie lub zostaniecie zabici, to Bóg zabierze was do Siebie.

3.159. To dzięki Jego miłosierdziu byłeś dla nich łagodny. Gdybyś był surowy, zatwardziałego serca, odeszliby od ciebie. Wybacz im i proś Boga o przebaczenie dla nich. Radź się ich w sprawach przyziemnych. A jeśli coś postanowisz zrobić, to zaufaj Bogu.

Zaprawdę, Bóg kocha tych, którzy Mu ufają.

3.160. Jeżeli pomaga wam Bóg, nikt nie jest w stanie was zwyciężyć. A jeżeli pozostawi was bez pomocy, to gdzie będziecie jej szukać? Tylko on może wam pomóc, więc jeżeli wierzycie, ufajcie Mu.

3.161. Prorok nie może kłamać, bowiem kłamca w Dniu Zmartwychwstania powstanie wraz ze swoim kłamstwem. Wtedy każda dusza otrzyma to, na co zasłużyła. Nikt nie zostanie skrzywdzony.

3.162. Czy ten, który dąży do zadowolenia Boga, jest podobny do tego, który wywołuje Jego gniew i będzie mieszkańcem Piekła? To nędzne miejsce przeznaczenia.

3.163. Oni będą rozróżnieni, gdy staną przed Bogiem, który widzi wszystko, co robią.

3.164. Bóg okazał łaskę wiernym, gdy powołał spośród nich Wysłannika, który mówi o Jego znakach, oczyścił ich, nauczał Księgi i przekazywał mądrości. Przedtem błądzili.

3.165. I cóż? Kiedy dotknęło was nieszczęście, chociaż sami zadaliście przeciwnikowi dwukrotnie większe, pytacie: „Skąd ono przyszło?”. Odpowiedz im: „Od was samych”. Zaprawdę, Bóg ma władzę nad wszystkim.

3.166. Nieszczęście, które spotkało was w tym dniu, kiedy starły się dwie armie, było za przyzwoleniem Boga. Dzięki temu mógł On wyróżnić wierzących

3.167. oraz rozpoznać hipokrytów. Mówiono im: „Chodźcie i walczcie na drodze Boga lub ścigajcie (uciekającego wroga)”. A oni odrzekli: „Gdybyśmy wiedzieli, że dojdzie do walki, to poszlibyśmy z wami”. W tym dniu bliżej im było do braku wiary niż wierzenia. Wypowiadają słowa, które nie oddają tego, co w ich sercach. A Bóg dobrze wie, co skrywają.

3.168. To są ci, którzy pozostali w domach i mówili o swoich braciach: „Gdyby nas posłuchali, to by przeżyli”. Powiedz im: „Odsuńcie lepiej śmierć od samych siebie, jeśli jesteście prawdomówni”.

3.169. Nie myślcie o tych, którzy zginęli na drodze Boga, że są umarli. Nie, oni są żywi i otrzymują od swego Pana dary.

3.170. Radują się z tego, co Bóg ofiarował im w Swej hojności. Radość sprawia im myśl o tych, którzy jeszcze są z tyłu i nie dołączyli do nich, ponieważ oni nie doznali strachu i nie będą smutni.

3.171. Cieszą się błogosławieństwem i łaską Boga oraz tym, że Bóg nie zapomni nagrodzić wierzących.

3.172. Ci, którzy posłuchali Boga i Jego Wysłannika, mimo odniesionych ran, którzy czynili dobro i ci, którzy byli bogobojni, otrzymają wspaniałą nagrodę.

3.173. Ci, którzy usłyszeli: „Oto przeciw wam gromadzą się wrogie siły. Bójcie się ich”, tylko powiększyli swoją wiarę i odpowiedzieli: „Nam wystarczy Bóg. On jest najlepszym obrońcą”.

3.174. I wrócili obdarzeni łaską i dobrocią Boga. Nie doznali żadnego zła. Postąpili tak, jak chce tego Bóg, a jest On władcą łask niezliczonych.

3.175. To tylko szatan budzi strach poprzez swoich popleczników. Nie bójcie się ich, bójcie się Mnie, jeśli jesteście wierzący.

3.176. Niech nie smucą was ci, którzy prześcigają się w niewierności. Oni w niczym nie mogą zaszkodzić Bogu. Bóg nie zechce dać im (dobrego) udziału w życiu przyszłym. Spotka ich wielka kara.

3.177. Ci, którzy zamienili wiarę na niewierność, nie zaszkodzą Bogu w niczym. Spotka ich bolesna kara.

3.178. Niech nie sadzą ci, którym daliśmy więcej czasu, że to jest dla ich dobra. Czas im dany jest po to, aby powiększyli pulę swoich grzechów. Czeka ich poniżająca kara.

3.179. Tylko do pewnego czasu Bóg pozostawi wierzących w takiej sytuacji jak teraz, kiedy nie są rozdzieleni dobrzy od złych. Nie objawi wam tego, co skryte, ale powołuje na swoich proroków, kogo zechce.  Wierzcie zatem w Boga i Jego proroków, bądźcie bogobojni, a otrzymacie wspaniałą nagrodę.

3.180. Ci, którzy skąpią z łaski otrzymanej od Boga, niech nie sądzą, że to jest dla nich dobre. Przeciwnie, to jest złe. W Dniu Zmartwychwstania będą mieli założone na swoje szyje okowy zrobione z tego, co skąpili. Do Boga należy dziedzictwo niebios i ziemi. Bóg ma świadomość tego, co czynicie.

3.181. Bóg słyszał słowa tych, którzy mówili: „Zaprawdę, Bóg jest ubogi, a my jesteśmy bogaci”. Zapiszemy to, co mówili i to, że bezprawnie zabijali proroków. Powiemy im: „Zakosztujecie kary palącego ognia”.

3.182. To z powodu tego, co uczyniły wasze ręce. Bóg nie jest niesprawiedliwy względem tych, którzy Mu służą.

3.183. Tym, którzy powiedzieli: „Zaprawdę, Bóg przykazał nam, abyśmy nie wierzyli żadnemu posłańcowi, dopóki nie złoży on ofiary, którą strawi niebiański ogień”, odpowiedz: „Przychodzili już do was tacy prorocy przede mną, którzy przedstawiali wam dowody i czynili to, o czym mówicie. Dlaczego więc ich zabijaliście, czy wy mówicie prawdę?”.

3.184. Jeżeli oni ciebie uznają za kłamcę, to będzie to tak samo, jak wcześniej uczyniono wobec innych proroków, którzy przyszli z jasnymi znakami, pismami i światłą Księgą.

3.185. Każda dusza zakosztuje śmierci i w Dniu Zmartwychwstania odbierze należną jej nagrodę. Ci, którzy unikną Piekła i wejdą do Rajskiego Ogrodu, osiągną prawdziwe szczęście. Życie na tym świecie to tylko iluzja szczęścia.

3.186. Na pewno będziecie poddawani próbom dotyczącym waszych majątków i was samych. Usłyszycie wiele złych słów od tych, którym wcześniej zesłano księgę i od tych, którzy czczą różnych bożków. Jeżeli jednak będziecie cierpliwi, jeżeli będziecie bogobojni, to okażecie im swoją determinację.

3.187. Przypomnij sobie, jak Bóg zawarł przymierze z tymi, którym była dana księga, nakazując: „Objaśniajcie ją ludziom, nie ukrywajcie jej”. Oni jednak odrzucili to i sprzedali za niską cenę. Marnością jest to, co kupili.

3.188. Nie myślcie, że ci, którzy wywyższają się z powodu własnych dokonań i chcą, aby ich wychwalano również za to, czego nie dokonali, unikną kary. A będzie ona bolesna.

3.189. Bóg sprawuje władzę nad tym, co jest w niebie i na ziemi. Bóg ma władzę nad wszystkim.

3.190. Zaprawdę, w dziele stworzenia nieba i ziemi, w kolejnych przemianach nocy w dzień, są znaki dla tych, którzy myślą,

3.191. dla tych, którzy wychwalają Boga, stojąc, siedząc czy leżąc. Dla tych, którzy rozmyślają nad stworzeniem nieba i ziemi, mówiąc: „Panie nasz, nie stworzyłeś wszechświata na darmo. Chwała Ci. Uchroń nas przed karą ognia.

3.192. Panie nasz! Ten, którego wrzucisz do ognia, okryje się hańbą. Niesprawiedliwi nie znajdą pomocników.

3.193. Panie nasz! Usłyszeliśmy głos Wysłannika, który nawoływał nas do wiary: >>Uwierzcie w waszego Boga! I myśmy uwierzyli<<. Dlatego, Panie nasz, odpuść nam nasze grzechy, wybacz złe uczynki i zalicz nasze dusze do sprawiedliwych.

3.194. Panie nasz! Ofiaruj nam to, co obiecałeś przez Swych proroków i obdarz nas Swoją łaską w Dniu Zmartwychwstania. Ty nigdy nie łamiesz swoich obietnic”.

3.195. Bóg odpowiedział na te modlitwy: „Nie pozwolę zmarnować waszych dobrych uczynków, bez względu na to czy dokonał ich mężczyzna, czy kobieta, jesteście w tym sobie równi. Wszyscy Ci, którzy musieli wyemigrować, którzy zostali wypędzeni ze swoich domów, którzy walczyli i którzy zginęli, będą mieli odpuszczone złe uczynki. Wprowadzę ich do Rajskich Ogrodów, pod którymi płyną strumienie, taka będzie Moja nagroda. Najwspanialsze nagrody pochodzą od Boga.

3.196. Nie daj się zwieść obrotności niewiernych w twoim regionie.

3.197. To stan przejściowy, później ich miejscem pobytu będzie Piekło.

3.198. Ci, którzy boją się Boga, w nagrodę zamieszkają w Ogrodach pełnych strumieni. Na wieki będą u Boga w gościnie. A to, co jest u Boga, jest najszczęśliwsze dla wierzących.

3.199. Zaprawdę, są wśród ludu księgi tacy, którzy okazując pokorę wobec Boga, uwierzyli w to, co zostało wam zesłane i w to, co im zesłano. Nie sprzedali znaków Boga za marną cenę. Oni otrzymają nagrodę od Boga. Bóg jest szybki w rozliczaniu.

3.200. Wierzący! Bądźcie cierpliwi i prześcigajcie się w cierpliwości. Bądźcie wytrwali i bójcie się Boga, a wówczas będziecie szczęśliwi.